Εορτή Οσίου Συμεών Στυλίτου στην Ι. Μ. Μουτσιάλης

• Dogma
• 02 Σεπτεμβρίου 2019
• 15:19

Την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου το πρωί o Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Μουτσιάλης, επί τη εορτή του Οσίου Συμεών του Στυλίτου.

Στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση η τιμία κάρα του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία, την οποία μετέφερε ο Καθηγούμενος της ομώνυμης Ιεράς Μονής Αρχιμ. Γαβριήλ, καθώς και τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου του Οσίου Συμεών του Στυλίτου, το οποίο φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Μουτσιάλης.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Βεροίας:

«Ὅς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀλη­θείας ἐλθεῖν».

Κάθε ἄνθρωπος ἔχει ἐπιθυμίες καί πόθους γιά τή ζωή του. Ἔχει προσδοκίες καί στόχους, τούς ὁποίους συνηθίζουμε νά ἐξετά­ζου­με καί νά ἀναθεωροῦμε στήν ἀρχή κάθε ἔτους.

Σήμερα ὅμως, στήν ἀρχή τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ὁ πρω­τοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦ­λος μᾶς ἀποκάλυψε στό ἀποστο­λι­κό ἀνάγνωσμα πού ἀκούσαμε τήν ἐπιθυμία τοῦ Θεοῦ. Καί ἡ ἐπιθυμία αὐτή δέν ἀφορᾶ τόν ἴδιο τόν Θεό, γιατί ὁ Θεός ἔχει καί εἶναι τά πάντα καί δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τίποτε, εἶναι ἀνενδεής.

Ἡ ἐπι­θυμία του ἀφορᾶ ἐμᾶς, τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι μέ τήν πα­ρα­κοή τῶν πρωτοπλάστων ἀπο­μα­κρυνθήκαμε ἀπό κοντά του καί στερηθήκαμε ὅσα εἶχε δημιουρ­γή­σει γιά χάρη μας. Ἡ ἐπιθυμία τοῦ Θεοῦ ἀφορᾶ ἐμᾶς, ἀφορᾶ τή σωτηρία μας, τήν ἀποκατάστασή μας, δηλαδή, ἐκεῖ ἀπό ὅπου ἐκπέσαμε καί τήν ἐπι­στρο­φή μας κοντά του.

Πόσο μεγάλη εἶναι αὐτή ἡ ἐπι­θυμία τοῦ Θεοῦ τό ἀπέδειξε ἔμ­πρα­κτα, στέλνοντας τόν ἴδιο τόν Υἱό του, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς ἄνθρωπο στή γῆ, γιά νά μᾶς δείξει τόν δρόμο τῆς σω­τη­ρίας καί νά σταυρωθεῖ γιά νά μᾶς τήν ἐξασφαλίσει.

Ἀλλά ἐπειδή ἡ σωτηρία μας πραγ­ματώνεται καί μέ τή δική μας θέληση, καθώς ὁ Θεός δέν ἐκβιά­ζει κανέναν ἄνθρωπο νά ἔρθει κο­ντά του, θέλει ὅμως ὅλοι, χωρίς καμία ἐξαίρεση, νά σωθοῦμε γιά νά μήν στερηθοῦμε ὅλα ὅσα ἑτοί­μασε στόν οὐρανό γιά ἐμᾶς, καί τά ὁποῖα, ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ ἀπό­στολος Παῦλος, «ὀφθαλμός οὐκ εἶδε καί οὖς οὐκ ἤκουσε καί ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἅ ἡτοίμασεν ὁ Θεός τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν», ὑπερβαίνουν δηλαδή κάθε ἀν­θρώ­πινη προσδοκία, γι᾽ αὐτό καί ἐκ­φράζει σήμερα διά τοῦ ἀποστόλου του τήν ἐπιθυμία του γιά τή σω­τηρία μας.

«Πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆ­ναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν».

Ἡ ἐπιθυμία αὐτή τοῦ Θεοῦ μᾶς θέτει ὅλους πρό ἑνός σημαντικοῦ ἐρωτήματος, τό ὁποῖο καλεῖται ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς νά ἀπαντήσει εἰλικρινά. Καί τό ἐρώτημα εἶναι τί κάνουμε ἐμεῖς γιά νά ἀνταπο­κρι­θοῦμε σ᾽ αὐτή τήν ἐπιθυμία τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς, σ᾽ αὐτή τήν ἐπιθυμία του πού ἀφορᾶ τό αἰώνιο μέλλον μας;

Ἡ ἀρχή τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους μᾶς δίδει τήν εὐκαιρία νά προβληματισθοῦμε ἐπάνω στό θέ­μα τῆς σωτηρίας μας, νά θέ­σου­με τή σωτηρία μας ὡς τήν πρώ­τη προτεραιότητα τῆς ζωῆς μας, νά ἀγωνιζόμασθε γι᾽ αὐτήν καί νά τήν ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό. Γιατί ἄν δέν κερδίσουμε τή σωτηρία μας, ὅλα ὅσα ἐπιτύχουμε στή ζωή αὐτή εἶναι προσωρινά καί μάταια.

Αὐτός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ὁ Χριστός μᾶς συστήνει νά ζη­τοῦμε ἀπό τόν Θεό πρωτίστως «τήν βασιλεία» του, καί ὑπόσχεται ὅτι ὅλα τά ἄλλα «προστεθήσεται ἡμῖν», ὅτι ὅλα τά ἄλλα θά μᾶς τά χαρίσει Ἐκεῖνος.

Καί ἐπειδή ἡ σωτηρία μας εἶναι τόσο σημαντική ὑπόθε­ση, γι᾽ αὐτό ὁ Θεός ἔχει θέσει στή διάθεσή μας πολλούς τρόπους καί πολλούς δρόμους, θά ἔλεγα, σωτηρίας.

Ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος Συμεών ὁ Στυλίτης, τοῦ ὁποίου τμῆμα τοῦ ἱεροῦ του λειψάνου θη­σαυ­ρίζεται στήν Ἱερά αὐτή Μονή μας πού τόν τιμᾶ ἰδιαιτέρως, ἀκολού­θησε ἕνα δύσκολο καί ἀπαιτητικό δρόμο γιά νά φθάσει στή σωτηρία του. Δέν περιορίσθηκε μόνο στό νά ἀφιερωθεῖ στόν Θεό καί στήν ἐν Χριστῷ ζωή ὡς μοναχός, ἀλλά ἐπιθυμώντας ἀκόμη περισσότερη ἄσκηση καί ἀφοσίωση στόν Θεό ἔζησε ἐπί 37 ὁλόκληρα χρόνια ἐπά­νω σέ ἕνα στύλο, προσευχό­με­νος διαρκῶς καί ὑπομένοντας τόν καύσωνα τῆς ἡμέρας καί τό ψῦχος τῆς νύκτας γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χρι­στοῦ.

Μέσα ἀπό αὐτή τή δύσκολη ἀσκη­τική ζωή πού ἐπέλεξε καί ἔζησε ὁ ὅσιος ἔφθασε σέ ὕψη ἁγιότητος, καί ἔτσι ἀξιώθηκε τῆς οὐρανίου βασιλείας καί τῆς θέας τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ἀπό παιδί ἐπιθυμοῦσε δια­καῶς καί γιά τήν ὁποία ἀγωνι­ζόταν καθαίροντας τόν ἑαυτό του ἀπό τήν ἁμαρτία, ὥστε νά γίνει ἄξιος τοῦ μακαρισμοῦ τοῦ Κυρίου «μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται».

Ἀσφαλῶς ἡ ἀσκητική ζωή τοῦ ὁσίου Συμεών τοῦ Στυλίτου ἀλλά καί τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Δαβίδ τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ, πού ἔχουμε τήν εὐλογία νά ἔχουμε σήμερα τήν χαριτόβρυτη Κάρα του ἐδῶ, εὐλογία τοῦ ἁγίου Καθηγουμένου, ὁ ὁποῖος τήν ἔφερε ἐδῶ γιά νά τήν προσκυνήσουμε, καί τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, πού τιμοῦμε ἐδῶ στήν Ἱερά μας Μονή, δέν εἶναι ἡ ζωή πού ζητᾶ ὁ Θεός ἀπό τόν καθένα μας, διότι εἶναι ὄντως δύσκολη καί ἀκατόρθωτη γιά τούς περισσοτέρους ἀπό ἐμᾶς, πού δέν ἔχουμε ἴσως τόν ζῆλο καί τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό πού διέθεταν οἱ ὅσιοι πατέρες. Τό παράδειγμά τους ὅμως θά πρέπει νά μᾶς παρακινεῖ γιά νά ἀγωνιζόμασθε, στό μέτρο τῶν δι­κῶν του δυνάμεων ὁ καθένας μας, προκειμένου νά κερδίσουμε τή σω­τη­ρία μας.

Ὁ Θεός βλέπει καί ἐκτιμᾶ τήν προσπάθεια μας, ὅσο μικρή καί ἄν εἶναι, ἀρκεῖ νά εἶναι συνεχής καί νά ἀποδεικνύει ὅτι ὄντως ἐπι­θυ­μοῦμε καί ἐμεῖς τή σωτηρία μας, ὅτι ὄντως αὐτή εἶναι πού μᾶς ἐν­διαφέρει καί τήν ὁποία θέλουμε νά ἐπιτύχουμε περισσότερο ἀπό κά­θε τι ἄλλο στή ζωή μας. Καί ἐάν ἐμεῖς προσπαθοῦμε, τότε ὁ Θεός θά μᾶς δίδει τή χάρη του καί θά ἀξιώσει καί ἐμᾶς τῆς βασιλείας του.

Αὐτό εὔχομαι νά ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς διά πρεσβειῶν τῶν ὁσίων πατέρων Συμεών, Δαβίδ καί Παϊσίου, ὥστε νά κερ­­δίσουμε τή σωτηρία μας καί νά ἀπολαύσουμε τήν αἰώνιο ζωή, τήν ὁποία ἀπολαμβάνει καί ὁ ἑορτα­ζόμενος ὅσιος Συμεών ὁ στυλίτης καί ὁ ὅσιος Δαβίδ καί ὁ ὅσιος Παΐσιος.

Ἄν πράγματι ἤλθαμε σήμερα ἀφενός νά τιμήσουμε τόν ὅσιο Συμεών τόν Στυλίτη ἀλλά καί τόν ὅσιο Δαβίδ, πού ἔχουμε τήν Κάρα του, θά πρέπει νά βάλουμε σήμερα κιόλας, πού εἶναι πρώτη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, νά βάλει ὁ καθένας μας μία ἀρχή, καί στά μέτρα πού ὁ καθένας μποροῦμε, ὁ Θεός θά μᾶς ἐλεήσει, θά μᾶς δώσει τή χάρη του καί θά μᾶς ἀξιώσει καί τῆς βασιλείας του. Ἀμήν.