Θεσσαλονίκη: Ακολουθία Επιταφίου Αγίου Δημητρίου από τον Βεροίας
Την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου το απόγευμα στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε με κατάνυξη η Ακολουθία του Επιταφίου του Αγίου Δημητρίου.
Προ της ενάρξεως πραγματοποιήθηκε στα προπύλαια του Ιερού Ναού η υποδοχή των Ιερών Εικόνων του Αγίου Γεωργίου του Περιστερεώτα και του Αγίου Ιωάννου του Βαζελώνος, οι οποίες ήρθαν μαζί με την Μητέρα του Ποντιακού Ελληνισμού, την Ιερά Εικόνα της Παναγίας Σουμελά, να συνεορτάσουν με τον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Δημήτριο.
Της Ιεράς Ακολουθίας προεξήρχε, κατόπιν αδείας και ευλογίας του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ
«Μέγας ἀντιλήπτωρ Θεσσαλονίκης ὤφθης, Δημήτριε, ἐν πᾶσι».
Τόν στίχο αὐτό τῶν ἐγκωμίων πρός τιμήν τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, τοῦ κραταιοῦ προστάτου καί πολιούχου τῆς Θεσσαλονίκης, ψάλαμε καί ἐμεῖς πρό ὀλίγου μέ συγκίνηση καί κατάνυξη ἐνώπιον τῶν ἱερῶν καί μυροβλύτων λειψάνων του, ἔχοντας τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρίου Ἀνθίμου, καί ὁ νοῦς μας ταξίδευσε στήν ἱστορία αὐτῆς τῆς πόλεως καί στίς θαυμαστές ἐπεμβάσεις τοῦ καλλινίκου μάρτυρος τοῦ Χριστοῦ καί φιλοπόλιδος ἁγίου γιά τή σωτηρία της.
Ἀναρίθμητες ὄντως οἱ φορές πού προσέτρεξε ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Δημήτριος ἀρωγός καί συμπαραστάτης τῶν συμπολιτῶν του, εἴτε γιά νά τούς σώσει ἀπό τούς ἐχθρούς πού τήν πολιορκοῦσαν, εἴτε γιά νά τούς ἀπαλλάξει ἀπό λιμούς καί λοιμούς, εἴτε γιά νά τούς προστατεύσει ἀπό «τήν φοβερά τοῦ σεισμοῦ ἀπειλή». Καί ὅλες αὐτές οἱ θαυματουργικές ἐπεμβάσεις τοῦ μυροβλύτου ἁγίου γιά τή σωτηρία τῆς πατρίδος του καί τῶν κατοίκων της ἑδραίωσαν τήν ἐμπιστοσύνη τῶν Θεσσαλονικέων στήν προστασία του καί σφυρηλάτησαν δεσμούς ἀκαταλύτους σεβασμοῦ καί ἀγάπης πρός τόν μεγαλώνυμο μάρτυρα, τόν προστάτη καί ἔφορό τους. Καί οἱ δεσμοί αὐτοί μέ τό πέρασμα τῶν αἰώνων γινόταν ὅλο καί πιό ἰσχυροί, ὥστε νά μήν μπορεῖ κανείς νά διακρίνει τόν ἅγιο ἀπό τήν πόλη του, καί τή Θεσσαλονίκη ἀπό τόν ἔνδοξο πολιοῦχο της. Γι᾽ αὐτό καί παρότι ἡ φήμη καί τά θαύματα τοῦ μεγαλομάρτυρος ἁγίου δέν περιορίσθηκαν στή γενέτειρά του ἀλλά ἐξαπλώθηκαν σέ ὅλη τήν οἰκουμένη, ὥστε νά εἶναι προσφιλής καί σεβαστός σέ ὅλον τόν χριστιανικό κόσμο καί δικαίως νά ἀποκαλεῖται «ὑπέρμαχος τῆς οἰκουμένης», εἶναι νά ἀδύωνατο νά ἀναφερθεῖ κανείς στή Θεσσαλονίκη, χωρίς νά φέρει στόν νοῦ του καί τόν μεγαλομάρτυρα πολιοῦχο της, ἀλλά καί εἶναι ἀδύνατο νά μνημονεύσει κανείς τόν μυροβλύτη ἅγιο χωρίς νά μνησθεῖ καί τῆς πατρίδος του, τῆς Θεσσαλονίκης.
Αὐτόν τόν σεβασμό, τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωση πρός τόν ἅγιό μας, τόν συμπαθέστατο μάρτυρα Κυρίου, ἐκφράσαμε καί ἐμεῖς ἀπόψε, Θεσσαλονικεῖς καί παρεπίδημοι εὐλαβεῖς προσκυνητές τοῦ ἱεροῦ ναοῦ καί τοῦ χαριτοβρύτου λειψάνου του, τό ὁποῖο ἡ ἀγάπη τοῦ ἁγίου Δημητρίου πρός τήν πόλη του καί τόν εὐσεβῆ λαό της εὐδόκησε νά ἐπιστρέψει πρίν ἀπό 41 χρόνια, τή στιγμή πού οἱ Θεσσαλονικεῖς δοκιμαζόταν ἀπό τόν φοβερό σεισμό, γιά νά τούς προστατεύσει καί νά τούς σώσει, γιά νά τούς στηρίξει καί νά τούς παρηγορήσει, γιά νά ἔχουν καί πάλι τή σωματική του παρουσία κοντά τους, γιά νά αἰσθάνονται καί πάλι τήν εὐωδία τοῦ μύρου του.
Αὐτή τήν παρουσία, τή ζωντανή παρουσία τοῦ προστάτου καί πολιούχου μας ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, αἰσθανθόμεθα καί ἐμεῖς αὐτή τήν ὥρα.
Καί ἐάν, κατά τόν ἱερό ὑμνογράφο, ἡ θειοτάτη καί ἄμωμος ψυχή τοῦ ἀοιδίμου Δημητρίου ἔχει ὡς κατοικητήριον τήν οὐράνιον Ἱερουσαλήμ, ἐνῶ τό πανέντιμον καί ἀθλητικώτατον σῶμα του τόν περίκλυτον τοῦτον ναόν, ἐμεῖς αἰσθανόμεθα ὅτι ὁ ναός αὐτός εἶναι οὐράνιος Ἱερουσαλήμ, διότι ἐδῶ δέν εὑρίσκεται μόνον ὁ πανένδοξος ἀθλητής καί μάρτυς τῆς ἀληθείας Δημήτριος ὁ μυροβλύτης, ἀλλά καί ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς καί τροπαιοφόρος Γεώργιος, τοῦ ὁποίου τήν ἱστορική εἰκόνα ἀπό τήν ὁμώνυμη μονή τοῦ Περιστερεῶτα τοῦ Πόντου, ὑποδεχθήκαμε σήμερα, μαζί μέ τή σεπτή εἰκόνα τοῦ μείζονος ἐν γεννητοῖς γυναικῶν, τοῦ τιμίου Προδρόμου, κειμήλιο ἱερό τῆς ἱστορικῆς μονῆς τοῦ Βαζελῶνος, πού ἦρθαν ἀπό τά ἀντίστοιχα προσκυνήματα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας καί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερβίων καί Κοζάνης, γιά νά συντροφεύσουν τή χαριτόβρυτο καί θαυματουργό εἰκόνα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, ἡ ὁποία ἦρθε πρίν ἀπό ἡμέρες γιά νά εὐλογήσει τά τέκνα της, τόν Ποντιακό Ἑλληνισμό τῆς Θεσσαλονίκης καί ὅλους τούς Θεσσαλονικεῖς, καί νά τιμήσει μέ τή χάρη καί τήν εὐλογία της τούς ἑορτασμούς ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ πολιούχου τῆς Θεσσαλονίκης, ἁγίου Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, τῶν ἐλευθερίων τῆς πόλεως ἀλλά καί τῆς ἐπετείου τῶν ἑκατό ἐτῶν ἀπό τή Γενοκτονία τῶν Ποντίων.
Πῶς νά μήν αἰσθανόμεθα, λοιπόν, καί ἐμεῖς ὅτι εἴμεθα ἀπόψε στήν οὐράνιο Ἱερουσαλήμ, ὅτι ἐντρυφοῦμε στή χάρη καί δεχόμεθα τήν εὐλογία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, τοῦ ἁγίου ἐνδόξου προφήτου Προδρόμου τοῦ Βαζελῶνος καί τῶν ἁγίων καί ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου καί Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου;
Πῶς νά μήν αἰσθανόμεθα τήν πλησμονή τῆς χαρᾶς πού ἀπορρέει ἀπό τήν κοινωνία μέ τόν Θεό καί τούς ἁγίους του; Πῶς νά μήν νιώθουμε τήν καρδία μας «καιομένη» καί νά μήν ἐπαναλαμβάνουμε τόν λόγο τοῦ μαθητοῦ τοῦ Κυρίου στό ὄρος τῆς Μεταμορφώσεως: «καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι».
Ἄς μήν ἀρκεσθοῦμε ὅμως στή συγκίνηση καί στή χαρά τῆς στιγμῆς αὐτῆς. Ἄς μετατρέψουμε τή συγκίνησή μας σέ κατάνυξη καί τήν κατάνυξη σέ ἀγώνα πνευματικό γιά νά μιμηθοῦμε τήν ἁγνότητα, τήν καθαρότητα, τόν ζῆλο, τήν πίστη καί ἁγιότητα τῶν οὐρανίων ἐπισκεπτῶν μας.
Ἄς μετατρέψουμε τή χαρά πού αἰσθανόμεθα σέ κινητήριο δύναμη γιά νά ἀντιμετωπίσουμε τούς πειρασμούς καί τίς δοκιμασίες μέ τίς ὁποῖες ἐπιχειρεῖ ὁ ἀντίδικος νά μᾶς ἀποθαρρύνει καί νά μᾶς ἀπαγοητεύσει στήν πορεία μας πρός τήν ἐν Χριστῷ ζωή.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε τήν εὐλογία καί τή χάρη πού λαμβάνουμε ἀπόψε ἀπό τή θαυματουργό εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, τά μαρτυρικά καί μυρόβλυτα ἱερά λείψανα τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, καί τίς ἱστορικές εἰκόνες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου τοῦ Βαζελῶνος καί τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Περιστερεῶτα, γιά νά ζοῦμε ἀπό ἐδῶ, ἀπό τή γῆ, καθημερινά στήν οὐράνιο Ἱερουσαλήμ, γιά νά ζοῦμε ἀπό ἐδῶ τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ἀπολαμβάνει ἡ Παναγία μας καί οἱ ἅγιοί μας, οἱ ὁποῖοι εὔχομαι ταπεινῶς ἀλλά ὁλοκαρδίως καί εὐχαριστώντας θερμά τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης καί πολυσέβαστο ἀδελφό κύριο Ἄνθιμο, πού εὐγενῶς καί φιλαδέλφως μοῦ παρεχώρησε ἀπόψε τόν θρόνο του καί μοῦ ἔδωσε τή εὐκαιρία νά χοροστατήσω στήν Ἀκολουθία τῶν Ἐγκωμίων τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, νά σκέπουν καί νά προστατεύουν πάντοτε τήν ἁγιοτόκο πόλη τῆς Θεσσαλονίκης, τόν Ποιμενάρχη της καί τόν εὐσεβῆ κλῆρο καί λαό της, καί τόν Ποντιακό Ἑλληνισμό.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
