Ο Μητροπολίτης Κίτρους στην Παναγία Δοβρά – Παράκληση στον Άγιο Λουκά τον Ιατρό
Στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, χθες 11 Ιανουαρίου τελέστηκε, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, ο Εσπερινός και ο Παρακλητικός Κανόνας του Θαυματουργού Αγίου.
Στον Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, ενώ έλαβες μέρος ο Ποιμενάρχης της Βέροιας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο.
Στην Ιερά Ακολουθία τέθηκαν σε προσκύνηση τεμάχια Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, των Οσίων Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου και Θεοδοσίας καθώς και το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά που αποθησαυρίζονται στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά.
Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
Ἡ Ἐκκλησία μας συνεχίζει νά τιμᾶ μέχρι τήν ἐρχόμενη Παρασκευή, κατά τήν ὁποία ἑορτάζουμε τήν ἀπόδοση τῆς ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων, τό μεγάλο γεγονός τῆς βαπτίσεως τοῦ Κυρίου μας. Καί τό κάνει γιά νά μᾶς δώσει τήν εὐκαιρία νά ἐμβαθύνουμε περισσότερο στό νόημα τῆς ἑορτῆς καί στούς λόγους πού ἀκούσθηκαν κατά τήν ἡμέρα ἐκείνη, ὥστε νά ὠφεληθοῦμε ἀπό αὐτούς πνευματικά.
Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς ἀπόψε τόν ἅγιο Λουκᾶ νά μᾶς ἑρμηνεύει κάποια ἀπό ὅσα συνέβησαν καί ἀκούστηκαν κατά τή βάπτιση τοῦ Κυρίου μας.
Τή ἡμέρα ἐκείνη, λέγει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ὁ τίμιος Πρόδρομος παρατήρησε μέ μεγάλη ἔκπληξη μεταξύ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων πού ἐρχόταν γιά νά βαπτισθοῦν καί Ἐκεῖνον, τόν ὁποῖον μέχρι τότε δέν εἶχε γνωρίσει, ἀλλά τοῦ εἶχε ἀποκαλυφθεῖ ὅτι ἦταν ὁ Χριστός. Ἔτσι, ὅταν τόν πλησίασε καί τοῦ ζήτησε νά τόν βαπτίσει, ἐκεῖνος, ἀφοῦ ἔπεσε στά πόδια του, τοῦ εἶπε μέ δέος: «ἐγώ χρείαν ἔχω ὑπό σοῦ βαπτισθῆναι, καί σύ ἔρχῃ πρός με;»
Ἐμεῖς, πού ἤδη εἴμαστε βαπτισμένοι ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, δέν θά μπορούσαμε νά καταλάβουμε γιατί ὁ ἀναμάρτητος Υἱός τοῦ Θεοῦ πῆγε στόν δοῦλο του τόν Ἰωάννη καί ζήτησε νά βαπτιστεῖ ἀπό αὐτόν μέ τό βάπτισμα τῆς μετανοίας, ἐφόσον δέν εἶχε ἁμαρτίες, γιά νά τοῦ ἀφεθοῦν, ἄν ὁ ἴδιος ὁ Χριστός δέν μᾶς τό ἔλεγε ἀπαντώντας στήν ἐρώτηση τοῦ Προδρόμου ὡς ἑξῆς: «ἄφες ἄρτι· οὕτω γάρ πρέπον ἐστίν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην».
Τί σημαίνει ὅμως ὁ λόγος αὐτός τοῦ Κυρίου; Ποιά ἦταν ἡ «πᾶσα δικαιοσύνη», τήν ὁποία ἔπρεπε νά ἐκπληρώσει ὁ Χριστός μέ τή βάπτισή του;
Ἡ κατάδυση στά νερά τοῦ Ἰορδάνου, λέγει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ἀποτελοῦσε σφράγισμα μετανοίας γι᾽ αὐτούς πού πήγαιναν νά βαπτισθοῦν. Διότι, γιά τήν ὁλοκάρδια μετάνοιά του, αὐτός πού δεχόταν τό βάπτισμα τοῦ Ἰωάννη, λάμβανε ἀπό τόν Θεό τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν του.
Τό βάπτισμα ὅμως τοῦ Ἰωάννη δέν ἀνακαίνιζε τόν ἄνθρωπο καί δέν ἦταν γι᾽ αὐτόν μία δεύτερη γέννηση, ὅπως γίνεται μέ τό μυστήριο τοῦ βαπτίσματος, μέ τό ἅγιο Πνεῦμα, μέ τό ὁποῖο βαπτιζόμαστε ἐμεῖς οἱ χριστιανοί. Ἦταν, λοιπόν, δίκαιο τό βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου.
Δέν μίλησε ὅμως μόνο γι᾽ αὐτήν τή δικαιοσύνη ὁ Χριστός, ἀλλά καί γι᾽ αὐτήν πού στή συνέχεια θά ἔφερνε μέ τό κήρυγμά του στόν κόσμο, πού ζοῦσε μέσα στήν ἀδικία.
Ὁ δεύτερος σπουδαῖος λόγος πού ἀκούεται κατά τήν ὥρα τῆς βαπτίσεως εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ-Πατρός, πού μαρτυροῦσε γιά τόν Υἱό του λέγοντας: «οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα».
Ὁ Χριστός βαπτίσθηκε προκειμένου νά ἐκπληρώσει «πᾶσαν δικαιοσύνην», καί ὁ Θεός τόν ἀναγνώρισε ὡς αὐτόν στόν ὁποῖο εὐδόκησε.
Τί σημαίνουν τά λόγια αὐτά γιά μᾶς πού λάβαμε τό βάπτισμα ὄχι τοῦ Ἰωάννου ἀλλά τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τό βάπτισμα ἐν Πνεύματι ἁγίῳ;
Σημαίνουν ὅτι ἐάν θέλουμε νά γίνουμε καί ἐμεῖς τέκνα στά ὁποῖα θά εὐδοκεῖ ὁ Θεός, θά ἀναπαύεται καί θά βρίσκει ἱκανοποίηση, ὅπως βρίσκει καί στόν μονογενῆ Υἱό του, θά πρέπει νά προσπαθοῦμε νά ἐκπληρώσουμε, στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας, «πᾶσαν δικαιοσύνην».
Ὁ Θεός ὄχι μόνο μᾶς ἀπάλλαξε μέ τή βάπτισή μας ἀπό κάθε ἁμαρτία, ἀλλά μᾶς ἔδωσε καί τή χάρη του, ἡ ὁποία μᾶς διευκολύνει στήν προσπάθειά μας νά παραμείνουμε μακριά ἀπό κάθε ἀδικία, μακριά ἀπό κάθε ἁμαρτία, ὥστε νά μήν μολύνουμε τόν λευκό χιτώνα τοῦ βαπτίσματός μας πού μᾶς χάρισε ὁ Θεός. Ἀλλά καί ὅταν τόν μολύνουμε, θά πρέπει νά σπεύδουμε νά τόν καθαρίσουμε διά τῆς μετανοίας καί τοῦ μυστηρίου τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως, γιά νά μήν στερούμεθα τή χάρη τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας καί νά μπορεῖ νά ἀναπαύεται καί Ἐκεῖνος στήν ψυχή μας, ὅπως ἀναπαυόταν καί στήν ψυχή τοῦ ἁγίου μας, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ὥστε νά ἐνοικεῖ ἡ χάρη του καί στά ἱερά λείψανά του καί νά θαυματουργεῖ, ὅπως διαπιστώνουμε καθημερινά ἀπό τά θαύματα τά ὁποῖα ἀκοῦμε καί τά ὁποῖα συμβαίνουν σέ πολλούς ἀδελφούς μας, πού μᾶς τά γράφουν πρός δόξαν τοῦ Θεοῦ καί τιμή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ.
Ἕνα ἀπό αὐτά πού συνέβη στήν Ὁλλανδία, σέ ἕνα μικρό παιδί, -στά μικρά παιδιά ὁ ἅγιος Λουκᾶς ἔχει, θά λέγαμε, ἀδυναμία, θά ἤθελα νά σᾶς διαβάσω ἀπόψε, ὅπως τό περιγράφουν οἱ γονεῖς του.
Ἡ μικρή μας κόρη, ἡ Δήμητρα, ἐπρόκειτο νά κάνει μία μεγάλη ἐπέμβαση στό νοσοκομεῖο. Μία ἑβδομάδα πρίν ἀπό τό χειρουργεῖο εἶδε στόν ὕπνο της ἕνα γέροντα. Τήν κοίταζε καί τῆς χαμογελοῦσε. Τό ἴδιο συνέβη καί τίς ἑπόμενες ἡμέρες, μέχρι τίς 11 Ἀπριλίου πού μᾶς τηλεφώνησαν ἀπό τό νοσοκομεῖο καί μᾶς εἶπαν ὅτι στίς 16 τοῦ μηνός θά κάνει τό παιδί τήν ἐπέμβαση.
Ὅταν μπῆκε στό χειρουργεῖο, βάλαμε κάτω ἀπό τό μαξιλάρι της μία μικρή εἰκόνα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ. Τό χειρουργεῖο διήρκεσε 7 ὧρες. Ὅταν ξύπνησε ἡ Δήμητρα, τό πρῶτο πού μᾶς εἶπε εἶναι ὅτι εἶδε κατά τή διάρκεια τῆς ναρκώσεως καί πάλι τόν γέροντα τόν ὁποῖο ἔβλεπε τίς προηγούμενες ἡμέρες.
Ἡ ἐγχείρηση εἶχε ἐπιτύχει, καί ἐμεῖς εἴμασταν βέβαιοι ὅτι ὁ γέροντας πού ἔβλεπε τό παιδί μας ἦταν κάποιος ἅγιος. Ἔτσι ἀρχίσαμε νά τῆς δείχνουμε τίς εἰκόνες θαυματουργῶν ἁγίων καί ὅταν τῆς δείξαμε τήν εἰκόνα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἐκείνη τόν ἀναγνώρισε ἀμέσως καί μᾶς διαβεβαίωσε ὅτι αὐτός ἦταν ὁ γέροντας πού ἔβλεπε ὅλες αὐτές τίς ἡμέρες καί κατά τή διάρκεια τῆς ναρκώσεως.
Κατά σύμπτωση, τίς ἡμέρες ἐκεῖνες, στήν ἑλληνική ἐκκλησία τοῦ Ρότερνταμ, δίπλα σχεδόν στό νοσοκομεῖο, εἶχαν μεταφερθεῖ γιά προσκύνημα τά ἱερά λείψανα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ. Δέν εἴχαμε καμία ἀμφιβολία ὅτι ὁ ἅγιός μας εἶχε ἐπέμβει καί εἶχε βοηθήσει τό παιδί μας. Γι᾽ αὐτό καί τόν εὐχαριστοῦμε καί θά τόν εὐχαριστοῦμε πάντοτε.
Βλέπετε ὅτι εἶναι τόσο ζωντανός ὁ ἅγιος Λουκᾶς, καί κάθε ἑβδομάδα μέ τά θαύματα, πού μᾶς στέλνουν οἱ ἀδελφοί μας καί τά διαβάζουμε, μᾶς ἐνισχύει στήν πίστη καί στήν ἐμπιστοσύνη ὅτι οἱ ἅγιοί μας, μέσα ἀπό τή χάρη πού τούς δίδει ὁ Θεός, μᾶς θεραπεύουν ψυχικά πρωτίστως καί σωματικά.
