Μπορεί να χρησιμοποιείται το «ζέον» εκτός της Θείας Ευχαριστίας, όπως για ευλογία
Το «ζέον» και η λειτουργική θέση του στη Θεία Ευχαριστία.
Του Δημητρίου Π. Λυκούδη
Η απάντηση ξεκάθαρη και πάλι, όχι! Το «ζέον», το θερμό ύδωρ που προετοιμάζει ο νεωκόρος εντός του ιερού βήματος, περίπου την ώρα που απαγγέλεται το Σύμβολον της Πίστεως (Πιστεύω…), το αναμιγνύει ο λειτουργός ιερέας ή αρχιερεύς εντός του Αγίου Ποτηρίου, μετά ασφαλώς τον μελισμό του Αγίου Άρτου.
Απαγορεύεται αυστηρά κάθε χρήση και αναφορά του εκτός από αυτή την αποκλειστική, εντός της Θείας Ευχαριστίας, λειτουργία του. «Ου χρη άνευ θερμού λειτουργήσαι πρεσβύτερον, ει μη κατά πολλήν περίστασιν και ει ουδαμώς ευρίσκεται θερμόν» (13ος κανών του αγίου Νικηφόρου του Ομολογητού).
Απαγορεύεται και πάλιν αυστηρά να δίδεται «ευλογίαν» από κληρικούς. Εάν δε υποπέσει στην αντίληψή μας κάτι παρόμοιον, αυτομάτως να ενημερώνεται ο οικείος Επίσκοπος για τα περαιτέρω! Το ζέον ύδωρ συμβολίζει την κάθοδον του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία και, ωσαύτως και εμείς, θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε την ιερή ετούτη στιγμή με σεβασμό και δέος! Ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας σημειώνει πολλά επ΄αυτού, άκρως κατατοπιστικά.
