Ο μοναχός που στηριζόταν μόνο στο θείο θέλημα!
Η αυταπάρνηση του μοναχού, που δεν είχε ανάγκη καμιας ανθρώπινης παρηγοριάς!
Επισκέφθηκαν κάποτε μερικοί αδελφοί τον αββά Μακάριο στη Σκήτη.
Μέσα στο κελί του δεν υπήρχε τίποτε εκτός από νερό χαλασμένο, και του είπαν:
«Αββά, έλα πάνω στο χωριό και θα σε φροντίζουμε».
Κι ο Γέροντας τους λέει: «Αδελφοί, γνωρίζετε το ψωμάδικο του τάδε στην πόλη;»
«Ναί», του είπαν.
«Το ξέρω κι εγώ» τους αποκρίθηκε.
«Ξέρετε και το χωράφι του δείνα απ’ όπου περνάει ο ποταμός;»
Του είπαν: «Ναί».
Και κατέληξε ο Γέροντας: «Κι εγώ το ξέρω. Όταν λοιπόν θέλω κάτι, δεν σας έχω ανάγκη. Παίρνω τα πόδια μου και πηγαίνω».
