Γιατί τα θλιβερά στη ζωή μας
Εκείνος λοιπόν που συλλογίζεται πως ο πειρασμός του ήρθε για έναν από αυτούς τους λόγους, δεν αγανακτεί επειδή χτυπιέται ή αδικείται ή παθαίνει κάτι άλλο θλιβερό.
Τα λυπηρά γεγονότα μας συμβαίνουν είτε για να μας παιδαγωγήσουν είτε για να εξαλείψουν προηγούμενα αμαρτήματά μας είτε για να διορθώσουν τωρινή μας αμέλεια είτε για να αποτρέψουν μελλοντικά μας αμαρτήματα.
Εκείνος λοιπόν που συλλογίζεται πως ο πειρασμός του ήρθε για έναν από αυτούς τους λόγους, δεν αγανακτεί επειδή χτυπιέται ή αδικείται ή παθαίνει κάτι άλλο θλιβερό. Έχοντας μάλιστα επίγνωση των αμαρτιών του, δεν κατηγορεί ούτε εκείνον μέσω του οποίου τον βρήκε ο πειρασμός – γιατί ξέρει πως, είτε απ’ αυτόν είτε από άλλον, θα το πιεί το ποτήρι των θείων κριμάτων -, αλλά αποβλέπει στο Θεό και Τον ευχαριστεί που παραχώρησε τη δοκιμασία και κατηγορεί τον εαυτό του μονάχα και δέχεται πρόθυμα την παίδευση, όπως ο Δαβίδ με τον Σεμεΐ.
Απεναντίας, ο ασύνετος άνθρωπος ζητάει μεν συχνά το έλεος του Θεού και τη λύτρωσή του από τα δεινά, όταν όμως έρθει το έλεος δεν το δέχεται, επειδή δεν είναι όπως το ήθελε ο ίδιος, μα όπως το θεώρησε συμφέρον ο Γιατρός των ψυχών μας. Και γι’ αυτό λιποψυχεί και αναστατώνεται και άλλοτε οργίζεται με τους ανθρώπους, άλλοτε πάλι βλαστημάει το Θεό. Έτσι όμως και αγνωμοσύνη δείχνει και παρηγοριά δεν βρίσκει.
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
