Αγία Αναφορά «Ευχαριστήσωμεν τω Κυρίω»
Η ευχαριστία είναι γνώρισμα του ανθρώπου που συναισθάνεται την ευεργεσία. Η θεία Λειτουργία ονομάζεται προπαντός Ευχαριστία, γιατί «αποτελεί ανάμνηση πολλών ευεργεσιών και μας φανερώνει το θεμέλιο και την πηγή της προνοίας του Θεού… Κι ακόμα, μας προετοιμάζει με κάθε τρόπο, για να ευχαριστήσουμε το Θεό» (Ιερός Χρυσόστομος).
Αγία Αναφορά «Ευχαριστήσωμεν τω Κυρίω»
Αφού ομολογήσαμε στη σύναξη του λαού του Θεού το «πιστεύω» μας, που είναι το «πιστεύω» της εκκλησίας, μπορούμε να προχωρήσουμε στην Αγία Αναφορά. Λέγεται έτσι, γιατί τα προσφερόμενα τίμια δώρα τα προσφέρομεν προς τα άνω «ου ο Χριστός εστιν εν δεξιά του Θεού καθήμενος». Άνω-φέρεται, αναφορά. Αρχίζει μετά το Σύμβολο της πίστεως και τελειώνει πριν την Κυριακή προσευχή. Είναι το πιο ιερό μέρος της Θείας Λειτουργίας, γι’ αυτό κι ο ιερέας μάς προτρέπει να σταθούμε «καλώς», με ευλάβεια και φόβο Θεού, ευλογώντας μας συγχρόνως, για να έχουμε τη χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και την αγάπη του Θεού και Πατέρα και την κοινωνία-συμμετοχή μας στο άγιο Πνεύμα.
Η αγία αναφορά περιλαμβάνει:
α. Την Ευχαριστία
β. Τα Λόγια της Συστάσεως
γ. Τον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων
δ. Τα δίπτυχα-μνημόνευση ζώντων και κεκοιμημένων.
Η ευχαριστία είναι γνώρισμα του ανθρώπου που συναισθάνεται την ευεργεσία. Η θεία Λειτουργία ονομάζεται προπαντός Ευχαριστία, γιατί «αποτελεί ανάμνηση πολλών ευεργεσιών και μας φανερώνει το θεμέλιο και την πηγή της προνοίας του Θεού… Κι ακόμα, μας προετοιμάζει με κάθε τρόπο, για να ευχαριστήσουμε το Θεό» (Ιερός Χρυσόστομος).
Στην άβυσσο των παραπτωμάτων μας, των λαθών και των αδυναμιών μας, αντιπαλαίει η άβυσσος του Θείου ελέους. Από την ανυπαρξία μάς φέρνει στην ύπαρξη και μας ανορθώνει στην πτώση μας, κάνοντας τα πάντα μέχρι που μας ανεβάζει στον ουρανό και μας χαρίζει τη μέλλουσα βασιλεία Του.
Δεν είναι τα έργα μας που δίνουν ζωή, όσο σπουδαία κι αν είναι. Ούτε οι αρετές μας από μόνες τους ομορφαίνουν την ύπαρξη. Η αγάπη Εκείνου μεταμορφώνει την ακοσμία του κόσμου σε αρμονία ουράνια και χαρίζει στον καθένα την ανάπαυση.
Μπροστά σ’ όλες τις φανερές και αφανείς ευεργεσίες του, είναι «άξιον και δίκαιον» να υμνούμε, να ευλογούμε, να δοξολογούμε, να ευχαριστούμε, να προσκυνούμε σε κάθε τόπο της κυριαρχίας Του τον Κύριο της δόξης. Κι ας είναι «ανέκφραστος, απερινόητος, αόρατος, ακατάληπτος, αεί ων, ωσαύτως ων».
Καινόν άκουσμα και καινόν θέαμα ζούμε στη Θεία Λειτουργία, και γνωρίζεται ο Κύριος από τους πιστούς Του «εν ετέρα μορφή».
π. Ανδρέας Αγαθοκλέους
Πηγή: http://www.isagiastriados.com/
