Καισαριανής Δανιήλ: «Ο Κύριος Ιησούς Χριστός: Πηγή σωτηρίας» Β΄ Μέρος
Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ
Στην αγία Γραφή αναφέρονται οι όψεις της σωτηρίας που μας χάρισε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, τις οποίες θα περιγράψουμε στην συνέχεια επιγραμματικά.
α΄. Από την «ενοχή» της αμαρτίας στην σωτηρία μας
Κατά την Καινοδιαθηκική αναφορά: «Αυτός σήκωσε τις αμαρτίες μας με το ίδιο του το σώμα στο σταυρό, για να πεθάνουμε κι εμείς ως προς την αμαρτία, και να ζήσουμε μέσα στο θέλημα του Θεού. Με τις πληγές του Χριστού γιατρευτήκατε. Περιπλανιόσασταν σαν πρόβατα, μα τώρα γυρίσατε πίσω στον ποιμένα που φροντίζει για σας» (Α΄ Πέτρου β΄ 24-25), καθώς και «Γιατί κι ο Χριστός υπέμεινε το πάθος μία για πάντα για τις αμαρτίες μας, ένας δίκαιος για χάρη των αμαρτωλών. Για να μας φέρει κοντά στο Θεό, θανατώθηκε σωματικά, το Πνεύμα όμως τον ζωοποίησε» (Α΄ Πέτρου γ΄ 18).
β΄. Από την «δύναμη» της αμαρτίας στην σωτηρία μας
«Γιατί σ’ έναν που πέθανε, η αμαρτία δεν έχει πια καμία εξουσία» (Προς Ρωμαίους στ΄7).
Όταν ο άνθρωπος βαπτίζεται και συμμετέχει στα άγια μυστήρια και αγωνίζεται κατά των παθών της αμαρτίας, νεκρώνει την δύναμη της αμαρτίας που είχε κληρονομήσει ως απόγονος του Αδάμ και της Εύας.
γ΄. Από τη «δύναμη» του Σατανά
«Για ν’ ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως κι από την εξουσία του σατανά στο Θεό. Γιατί, αν πιστέψουν σ’ εμένα θα λάβουν τη συγχώρηση των αμαρτιών τους και μία θέση ανάμεσα σ’ εκείνους που ανήκουν στο Θεό» (Πράξεων κστ΄ 18).
Ο άνθρωπος, ένεκα της προπατορικής αμαρτίας και των προσωπικών του εν συνεχεία αμαρτιών, τίθεται υπό την εξουσία του Σατανά. Ο Σατανάς χαρακτηρίζεται κοσμοκράτορας (Ιωάννου ιβ΄ 31, ιστ΄ 11 ιδ΄ 30, Προς Εφεσίους στ΄ 12) και η πάλη μαζί του δεν είναι εύκολη, ένεκα της πανουργίας του και των πονηρών μεθοδειών του (Προς Εφεσίους στ΄ 1-20), από την οποία μόνο ο Χριστός μπορεί να τον ελευθερώσει.
δ΄. Από το φρόνημα του κόσμου
«Αυτός, όπως το θέλησε ο Πατέρας μας Θεός, έδωσε τη ζωή του για τις αμαρτίες μας, για να μας λυτρώσει από τον τωρινό κόσμο, όπου κυριαρχεί το κακό» (Προς Γαλάτας α΄ 4).
Το φρόνημα του κόσμου επηρεάζει το φρόνημα του ανθρώπου και το μολύνει με την πονηρία και την αμαρτία. Μόνο η δύναμη του Χριστού καθιστά το αδρανές για να ζούμε ανεπηρέαστοι απ’ αυτό.
ε΄. Από την «δύναμη» του νόμου,
δηλαδή από τις συνέπειες της παραβάσεως του νόμου του Θεού.
Με την πίστη σου στον Κύριο Ιησού Χριστό και την μετάνοια αίρονται οι συνέπειες της παραβάσεως των εντολών του Θεού, εφ’ όσον συγχωρούνται και εξαλείφονται οι αμαρτίες μας, «Γιατί ο Χριστός είναι το τέλος του νόμου, αφού εκπληρώνει το σκοπό του, δίνοντας τη σωτηρία σ’ όποιον πιστεύει» (Προς Ρωμαίους ι΄ 4).
στ΄. Από την «δύναμη» της ερχόμενης οργής του Θεού.
Η δικαιοσύνη του Θεού δεν συμβιβάζεται με την αμαρτία. Ο Θεός δέχεται τον αμαρτωλό που μετανοεί, υποδεικνύοντας την οδό, δηλαδή τον τρόπο της μετανοίας. Σ’ όσους όμως αρνηθούν την σωτηρία, θα χαθούν αιώνια: «Αποκαλύπτεται γαρ οργή Θεού απ’ ουρανού επί πάσαν ασέβειαν και αδικίαν ανθρώπων των την αλήθειαν εν αδικία κατεχόντων» (Προς Ρωμαίους α΄ 18 και Προς Θεσσαλονικείς α΄ 9, 10).
ζ΄. Από την «ενέργεια» της αμαρτίας μέσα μας.
«Το αίμα του Χριστού, ο οποίος έχοντας το Πνεύμα του Θεού πρόσφερε τον εαυτό του αψεγάδιαστη θυσία στο Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή μας από τα έργα που οδηγούν στο θάνατο, έτσι ώστε να μπορούμε να λατρεύουμε τον αληθινό Θεό» (Προς Εβραίους θ΄ 14).
«Έτσι κι ο Χριστός, αφού θυσιάστηκε μία φορά για να σηκώσει πάνω του τις αμαρτίες όλων μας, θα εμφανιστεί για δεύτερη φορά, όχι για ν’ αντιμετωπίσει την αμαρτία, αλλά για να σώσει αυτούς που τον προσμένουν» (Προς Εβραίους θ΄ 28).
Με την σταυρική θυσία Του, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, μάς κάθαρισε από την αμαρτία και μας καλεί να ενωθούμε μαζί Του, κοινωνούντες τον άγιο Σώμα Του και το Τίμιο Αίμα Του με πίστη, για να καθαρισθούμε από την παρουσία και την δύναμη και την ενέργεια της αμαρτίας.
- Επίσης στην Αγία Γραφή συναντάμε και τις πλευρές της σωτηρίας.
α΄. Ο χορηγός της σωτηρίας είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός
«Έτσι ολοκλήρωσε το έργο κι έγινε η αιτία να σωθούν για πάντα όλοι όσοι υπακούν σ’ αυτόν» (Εβραίους ε΄ 9).
β΄. Το ευαγγέλιο της σωτηρίας.
Όσοι πιστέψουν στην Ιησού Χριστό θα λάβουν την σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος που αποτελεί την βεβαίωση της σωτηρίας.
«Έτσι κι εσείς ακούσατε το λόγο της αλήθειας, το χαρμόσυνο μήνυμα που σας φέρνει τη σωτηρία. Κι αφού πιστέψατε στο Χριστό, σας σφράγισε ο Θεός με το Άγιο Πνεύμα που είχε υποσχεθεί» (Προς Εφεσίους α΄ 13).
γ΄. Η οδός της σωτηρίας
Ο Θεός άνοιξε για τον άνθρωπο την οδό της σωτηρίας που κηρύττουν οι απεσταλμένοι Του: Οδός της σωτηρίας είναι η μετάνοια, η επιστροφή στον Θεό Πατέρα, η τήρηση των εντολών Του, ο αγιασμός με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, που χορηγείται όταν ο άνθρωπος συμμετέχει στα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας.
«Αυτή ακολουθούσε τον Παύλο και το Σίλα και φώναζε: Αυτοί οι άνθρωποι είναι δούλοι του ύψιστου Θεού, που σας κηρύττουν την οδό της σωτηρίας» (Πράξεων ιστ΄ 17).
δ΄. Η γνώση της σωτηρίας.
«Κάνοντας γνωστή στο λαό του τη σωτηρία, με τη συγχώρηση των αμαρτιών τους» (Λουκά α΄ 77).
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η σωτηρία προσφέρεται από τον Θεό και εξασφαλίζεται από τον άνθρωπο με την άφεση των αμαρτιών, που δίδεται στον αμαρτωλό όταν μετανοεί.
ε΄. Η χαρά της σωτηρίας
«Σας βεβαιώνω πως το ίδιο χαρά θα είναι στον ουρανό για τη μετάνοια ενός αμαρτωλού παρά για ενενήντα εννιά δικαίους, που δεν έχουν ανάγκη από μετάνοια» (Λουκά ιε΄ 7).
Για την σωτηρία ενός αμαρτωλού χαίρονται να πανηγυρίζουν οι αόρατες πνευματικές Δυνάμεις, δηλαδή οι Άγιοι Άγγελοι και οι Άγιοι της Εκκλησίας μας στον Ουρανό.
στ΄. Η ελπίδα της σωτηρίας.
Μπροστά στους πειρασμούς ας οπλιζόμαστε με την ελπίδα της σωτηρίας μας: «Εμείς όμως, ως άνθρωποι της ημέρας, ας είμαστε νηφάλιοι, φορώντας την πίστη και την αγάπη για θώρακα και την ελπίδα της σωτηρίας για περικεφαλαία» (Α΄ Προς Θεσσαλονικείς ε΄ 8).
