Καισαριανής Δανιήλ: Η υπακοή μας στο θέλημά Του
Του Σεβ. Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ
“υποτάγηθι τω Κυρίω και ικέτευσον αυτόν”
Ο φουσκωμένος από τον εγωισμό του άνθρωπος απέρριψε τον Κύριό Του και Δημιουργό Του, επιθυμώντας να ζήσει ελεύθερος και ανεξάρτητος. Αυτό όμως δεν επιτεύχθηκε, επειδή απορρίψας ασυνέτως τον Θεό νικήθηκε και υπετάχθη στην αμαρτία, κατά τον απόστολο Πέτρο: “Ω γαρ ήττηται τις τούτο και δεδούλωται” (Α΄ Πέτρου β΄ 19). Έτσι, όμως, εχωρίσθη του Θεού, και εξέπεσε της μετ᾿ Αυτού κοινωνίας. Προς διόρθωση και αποκατάσταση και επαναφορά του στην κοινωνία μετά του Θεού, μία οδός δείκνυται, ένας τρόπος υπάρχει, να υποταχθεί ελευθέρως στο Θεό και να αποδεχθεί το άγιο θέλημα Του.
Ο απόστολος Παύλος, στην προς Ρωμαίους επιστολή του αναλύει την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου και περιγράφει τις τραγικές διαστάσεις και συνέπειες της (Προς Ρωμαίους στ΄ 16-23).
Α) Η υποταγή του ανθρώπου στον Θεό παραγγέλλεται από τους λόγους της αγίας Γραφής :
Ο Ψαλμωδός συμβουλεύει και προτρέπει τον άνθρωπο να υποταχθεί στο άγιο θέλημα του Κυρίου ικετευτικώς· ιδιαιτέρως να μην αγανακτεί όταν θριαμβεύουν οι κακοί “υποτάγηθι τω Κυρίω και ικέτευσον αυτόν” (Ψαλμού λστ΄ (λζ΄) 36,7).
Η υποταγή οφείλεται σ’ ένα παντοδύναμο Κύριο που προστατεύει τους δικαίους και παραμένει ο Κύριος του σύμπαντος κόσμου (βλ. Ψαλμού με΄ (μστ΄) 10).
Αυτό το μυστήριο της διακυβερνήσεως του κόσμου και της ιστορίας από το Θεό παραμένει ασύλληπτο και ανεξερεύνητο από τον νου του ανθρώπου.
Οι ασεβείς άνθρωποι στερούνται υπακοής. Ο σοφός της Παλαιάς Διαθήκης σχολιάζει την ασύνετη συμπεριφορά του ανυπάκουου ανθρώπου, ότι ενώ με την αφροσύνη του και τον εγωισμό του καταστρέφει μόνος του την ζωή του, στη συνέχεια κατηγορεί τον Θεό ότι Αυτός είναι υπεύθυνος για την ταλαιπωρία του (βλ. Παροιμιών ιθ΄ 3).
Στην προσευχή που μας εδίδαξε ο Κύριος, ζητάμε από τον επουράνιο Θεό και Πατέρα μας “ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης” (Ματθαίου στ΄ 10). Ζητάμε να επικρατήσει το θέλημα Του και εμείς να τεθούμε κάτω από αυτό με την ελεύθερη υπακοή μας.
Την υποταγή στον Θεό εκδηλώνουμε με τους εξής τρόπους:
α) Με την υποταγή μας στο θέλημα του Θεού.
Ο Προφήτης και Βασιλεύς Δαυΐδ εκδήλωσε την υποταγή του στο θέλημα του Κυρίου σε μία κρίσιμη για εκείνον περίσταση, όταν εγκατέλειπε την πόλη των Ιεροσολύμων μαζί με το Ισραηλιτικό λαό και την κιβωτό της Διαθήκης, τον κινητό ναό του Θεού της εποχής εκείνης, προ της απειλής των υπό τον υιόν του Αβεσσαλώμ επαναστατών, πήρε την απόφαση και διέταξε να επιστρέψουν την κιβωτό της Διαθήκης στην πόλη των Ιεροσολύμων με την σκέψη, ότι αν με ευνοήσει ο Κύριος και δεν κυριευθεί η πόλη από τον Αβεσσαλώμ, θα με ξαναφέρει στην πόλη και θα με αξιώσει να δω την κιβωτό και το αγιαστήριο. Αν όμως αποφασίσει ν᾿ αποσύρει την εύνοιά Του από μένα, τότε εγώ είμαι στη διάθεση Του, ας με κάνει ό,τι θέλει (Βλ. Β΄ Βασιλειών ιε΄ 26).
β) Με την υποταγή μας στο κυρίαρχο θέλημα του Θεού και στην εκτέλεση των σχεδίων του.
Ο απόστολος Παύλος τονίζει την απόλυτη εξουσία του παντοδυνάμου και κυβερνήτου Θεού στη ζωή μας, την οποία οφείλουμε να δεχόμαστε με ελεύθερη υπακοή, έχοντες την πεποίθηση ότι, κι αν ακόμη δοκιμαζόμαστε από τις αποφάσεις του Θεού, στο τέλος θα έλθει η χαρά της δόξης από την υπακοή ( βλ. Προς Ρωμαίους θ΄ 20-21).
γ) Στην προσδοκία του θανάτου.
Ο απόστολος Παύλος ήταν προετοιμασμένος και αποφασισμένος να θυσιάσει και την ζωή του για τον Κύριο Ιησού. Γι’ αυτό, δεν δίστασε να αποστομώσει τους χριστιανούς της Καισαρείας, οι οποίοι εκόπτοντο και θρηνούσαν όταν πληροφορήθηκαν από τον Προφήτη Άγαβο, ότι ο απόστολος θα συνελαμβάνετο στα Ιεροσόλυμα και θα παρεδίδετο από τους Ιουδαίους στους Ρωμαίους για να θανατωθεί. (βλ. Πράξεων κα΄ 13).
Αυτό το υψηλό φρόνημα εκφράζει ο απόστολος Παύλος όταν γράφει ότι οι πιστοί δεν χάνουμε το θάρρος μας από τις δοκιμασίες της ζωής, διότι, ενώ σωματικά βαδίζουμε προς τον θάνατο, η ψυχή μας όμως ανυψώνεται και ζωοποιείται από την χάρη του αγίου Πνεύματος, που μας δίδεται ως δώρο για την υποταγή μας στο θέλημα του Κυρίου (Β΄ Κορινθίους δ΄ 16).
ε) Στην παιδεία του Θεού.
Σ’ αυτή αναφέρεται ο απόστολος Παύλος δείχνοντας την αξία της και το μεγαλείο της (βλ. Εβραίους ιβ΄ 4-13).
στ) Στις σωματικές θλίψεις και ασθένειες.
Όταν ο πόνος από δοκιμασίες και πειρασμούς της ζωής μάς πνίγει, ας θυμόμαστε την υποταγή του Ιώβ στο θέλημα του Κυρίου (βλ. Ιώβ β΄ 7-10).
Παραδείγματα υποταγής.
α) Ο Ιακώβ (1836-1689 π.Χ.).
Ο πατριάρχης Ιακώβ υπετάγη στην διαταγή του Ιωσήφ και έστειλε τον Βενιαμίν στην Αίγυπτο με τους αδελφούς του παρά την αντίρρηση και τους φόβους του (βλ. Γενέσεως μγ΄ 10-13).
β) Ο Ααρών (1571-1452 π.Χ.) .
Οι υιοί του Ααρών Ναδάβ και Αβιού τιμωρήθηκαν από τον Θεό επειδή δεν υποτάγησαν στην εντολή Του και του προσέφεραν θυμίαμα, ενώ δεν είχε λάβει εντολή να προσφέρουν αυτή την θυσία. Μπροστά στην απόφαση του Θεού που θανάτωσε τους υιούς του, ο Ααρών έμεινε σιωπηλός. (βλ. Λευιτικόν ι΄ 3).
γ) Οι Ισραηλίτες.
Όταν οι Ισραηλίτες ευρέθησαν σε απόγνωση από τις απειλές των εχθρών τους, εστράφησαν προς τον Κύριο και του εζήτησαν να τους συμπεριφερθεί όπως αρέσει στο ίδιο, αλλά να τους ελευθερώσει από τους εχθρούς τους (βλ. Κριτών ι΄ 15).
δ) Ο Ηλί.
Ο Θεός διαμηνύει στον ιερέα των Ισραηλιτών Ηλί, μέσω του Προφήτου Σαμουήλ, την απόφασή του να τιμωρήσει τους υιούς του επειδή αυτοί περιφρονούσαν τον Θεό και ο πατέρας τους δεν τους νουθετούσε (βλ. Α΄ Βασιλειών β΄ 27-36 και Α΄ Βασιλειών γ΄ 13, Α΄ Βασιλειών δ΄ 12-17).
ε) Ο Δαυίδ (1045-1015 π.Χ.).
Ο βασιλεύς Δαυΐδ αποδέχθηκε την απόφαση του Θεού και υπετάχθη στο θέλημα του Κυρίου, που ήταν να πεθάνει το πρώτο παιδί που απέκτησε από την Βηρσαβεέ (βλ. Β΄ Βασιλειών ιβ΄ 21-23).
στ) Ο Ιώβ.
Ο ενάρετος Ιώβ υπετάγη σ᾿ όλες τις βουλές του Θεού με καρτερία και χωρίς γογγυσμό. Γι’ αυτό, ήλεγξε και την γυναίκα του, που του συνιστούσε να διαμαρτυρηθεί κατά του Θεού (βλ. Ιώβ β΄ 10).
ζ) Ο Στέφανος.
Με ανεξικακία και ο αρχιδιάκονος και πρωτομάρτυρας Στέφανος υπετάγη στο μαρτύριο του λιθοβολισμού του (βλ. Πράξεων ζ΄ 59).
η) Ο Παύλος.
Ο Παύλος ήταν υποταγμένος στο θέλημα του Κυρίου, γι’ αυτό στους κοπτόμενους αδελφούς Χριστιανούς της Καισάρειας, είπε:
“ Τι ποιείτε κλαίοντες και συνθρύπτοντές μου την καρδίαν; εγώ γαρ ου μόνον δεθήναι, αλλά και αποθανείν εις Ιερουσαλήμ ετοίμως έχω υπέρ του ονόματος του Κυρίου Ιησού” (Πράξεων κα΄ 13).
θ) Οι χριστιανοί της Καισάρειας.
Οι μαθητές του Κυρίου στην Καισάρεια υπετάγησαν στο θέλημα του Κυρίου για τον Παύλο (βλ. Πράξεων κα΄ 14).
ι) Ο Πέτρος.
Ο κορυφαίος των αποστόλων Πέτρος προτρέπει τους χριστιανούς να μείνουν σταθεροί στην πίστη τους, ενώ και ο ίδιος υποτάσσεται στο θέλημα του Κυρίου να πεθάνει (βλ. Β Πέτρου α΄ 14).
Ο Χριστός αποτελεί υπόδειγμα υποταγής
Την υπακοή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού διαπιστώνουμε:
1) Στον λόγο Του:
α) «Γενηθήτω το θέλημά σου» (Ματθαίου κστ΄ 39 κ. εξ. και Ιωάννου ιβ΄ 27).
2)Στην παρατήρησή Του προς τον απόστολο Πέτρο:
“Είπεν ούν ο Ιησούς τω Πέτρω· Βάλε την μάχαιραν εις την θήκην· το ποτήριον ο δέδωκέ μοι ο πατήρ, ου μη πίω αυτό;” (Ιωάννου ιη΄ 11).
