Αββάς Τιμόθεος: Πορνεία και ελεημοσύνη
Γράφει ο Δημήτριος Λυκούδης, θεολόγος
Ο αββάς Τιμόθεος ο πρεσβύτερος, διαβάζουμε στον Ευεργετινό, επισκέφθηκε τον αββά Ποιμένα: «Γέροντα, εις την Αίγυπτο, ζη μία πόρνη, η οποία τα χρήματα της αμαρτίας τα δίδει ελεημοσύνη», είπε στον αββά. Και ο γέρων Ποιμένας, απήντησε: «Η γυναίκα αυτή φαίνεται, ότι έχει μέσα της σπινθήρα πίστεως. Να είσαι βέβαιος, ότι δεν θα παραμείνη εις την πορνείαν» (Ευεργετινός, τόμος Δ’, Αθήναι 2001, 12, σελ. 47).
Ωσάν τον παλαιοδιαθηκικό λόγο «ου μισήσεις τον αδελφόν σου τη διανοία σου» (Λευιτ. ιθ’ 17) και τον ιωάννειο στίχο «ο μη αγαπών τον αδελφόν μένει εν τω θανάτω» (Α’ Ιωάν. γ’ 14). Τα παρηγορητικά λόγια του γέροντα δεν εγκαταλείπουν τις σκέψεις μου: «Παιδί μου, ο άνθρωπος που σταυρώνει τον εαυτό του και τα πάθη του, γίνεται επόπτης της αισθητής κτίσεως και μύστης της νοουμένης και αοράτου».
Και, αλήθεια, πώς να λησμονήσω εκείνη την τεράστια μορφή, τον αείμνηστο λαϊκό ιεροκήρυκα Δημήτριο Παναγόπουλο (1916-1982), ο οποίος «όργωνε» ιεραποστολικά, όλη σχεδόν, την ελληνική επικράτεια! Επήγαινε στο νοσοκομείο «Σωτηρία», τότε που επλεόναζαν εκεί οι φυματικοί άνθρωποι.
Και, ενώ πολλοί δεν επερνούσαν ούτε από έξω, εκείνος ο μακάριος επήγαινε αυτοβούλως και αυτοθελήτως, ανυπερήφανος, και εδίδασκε το ευαγγέλιο του Χριστού, εσπούγγιζε το δάκρυ των αδελφών ασθενών και εκόμιζε σταυροαναστάσιμη χαρά εις όλους τους παρευρισκομένους. Ιδού, λοιπόν, ιδού «ο άνθρωπος που σταυρώνει τον εαυτό του και τα πάθη του». Και ο ψαλμωδός, σταθερός στο ιεροψαλτικό του διακόνημα, να προσθέτει: «Ο Κύριος ισχυρόν ημίν τείχος, και προστάτην και φρουρόν σε παρέσχε, και γαρ εν σοι εναντίαι δυνάμεις, εξηφανίσθησαν σθένει του κράτους σου. Ως έχεις ουν πάσαν ισχύν, ασθενούντας ημάς ισχύν ένδυσον».
