Τρίκκης Χρυσόστομος: «Πεθαίνουμε, αλλά συνεχίζουμε να ζούμε»
Καὶ ἀς τὸν παρακαλέσουμε τὸν Χριστό, λέγοντας: «Κύριε, ὅπως Ἐσὺ μπῆκες νικητὴς στά Ἱεροσόλυμα, κάνε μας καὶ μᾶς νικητὲς τῶν παραλόγων παθῶν, εἴτε ψυχικῶν εἴτε σωματικῶν». Τότε ἡ ψυχὴ μας θὰ καταλάβει ὅτι ἀναστήθηκε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Καὶ πλέον θὰ πιστεύσουμε σαφῶς ὅτι Ἐκεῖνος εἶναι ἡ Ἀνάσταση!
Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
Ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης
τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως
Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης
Π ρ ό ς
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Φιλόχριστον λαόν
τῆς Θεοσώστου Ἐπαρχίας Αὐτοῦ
«Ὡσαννὰ… Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου…», (Ματθ. 21,9).
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά!
Σήμερα Κυριακὴ τῶν Βαΐων γιορτάζουμε τὴν θριαμβευτικὴ εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα, γιά τελευταῖα φορὰ στήν ἐπίγεια ζωὴ Του. Μπῆκε στά Ἱεροσόλυμα καθισμένος πάνω σὲ ἕνα γαϊδουράκι. Τὸν ὑποδέχθηκαν μὲ κλάδους βαΐων καὶ φοινίκων, σύμβολα νίκης, στρώνοντας τὰ ῥούχα τοὺς στόν δρόμο ἀπ’ ὅπου θὰ περνοῦσε, μὲ ζητωκραυγὲς καὶ ἐπευφημίες ὡς Νικητή τοῦ θανάτου: «Ὡσαννὰ (δηλ. σῶσε μας), εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» (Ψαλμ. 117, 26). Ἐπαληθεύεται ἔτσι ἡ προφητεία τοῦ προφήτου Ζαχαρίου (600 π.Χ.): «Μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιών ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου» (Ἰωαν. 12, 15).
Ἡ θριαμβευτικὴ εἴσοδος ἔγινε γιατὶ διαδόθηκε ἡ εἴδηση ὅτι ὁ Χριστός, ὁ διδάσκαλος μὲ τὰ ὡραιότερα λόγια καὶ τὰ μεγαλύτερα θαύματα, «ἡ ζωὴ καὶ ἡ ἀνάστασις», τὴν προηγούμενη ἡμέρα ἀνέστησε τὸν Λάζαρο, ἐνῶ εἶχε τέσσερεις μέρες στόν τάφο («τεταρταῖος») καὶ εἶχε ἀρχίσει νά σαπίζει. Τὸν ἀνέστησε μὲ τὴν προσταγή: «δεῦρο ἔξω».
Τὶ νόημα ἔχει ἡ γιορτὴ αὐτὴ για τὸν σημερινὸ ἄνθρωπο, τὸν γεμάτο στρές, ἄγχος, ἀνησυχίες, ἀβεβαιότητες καὶ ἀγωνίες; Τὶ μπορεὶ νά σημαίνει γιά μᾶς σήμερα τὸ να παίρνουμε τὰ βάγια πού μᾶς μοιράζει ἡ Ἐκκλησία;
Τὴν σημαντικότερη ἐμπειρικὴ ἀλήθεια: γιά τὸν Χριστὸ δέν εἶναι ἀξεπέραστο κακὸ ὁ θάνατος. Καὶ τὴν γλυκύτατη ἐλπίδα ὅτι καὶ ἐμεὶς μὲ τή χάρη Του μποροῦμε νά νικήσουμε τὸν θάνατο. Τὸν ἔσχατο καὶ χειρότερο ἐχθρὸ μας. Ἐφόσον πεθαίνουμε, ἀλλὰ συνεχίζουμε νά ζοῦμε! Κάποια ἡμέρα θὰ ἀναστηθοῦμε καὶ μὲ τὸ σῶμα μας. Ἡ ζωὴ μας, λοιπόν, ἔχει νόημα ὅταν ἀποκτήσουμε σχέση μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ πού μπορεῖ νἀ μᾶς ἀναστήσει.
Ὁ Μωυσῆς ὅταν ἀνέβηκε στό Σινὰ γιά νἀ πάρει τίς Δέκα Ἐντολές, εἶπε στό Θεό: Τώρα πού θὰ κατέβω θὰ μὲ ῥωτήσουν, μὲ ποῖον συνομιλοῦσες ἐκεῖ ἐπάνω; Ποιὸ εἶναι τὸ ὄνομά Του; Καὶ ὁ Θεὸς τοῦ εἶπε: Νά τοὺς πεῖς ὅτι «Ἐγὼ εἶμι ὁ Ὤν». Αὐτὸς ὁ ὁποῖος ὑπάρχει. Ἡ πηγὴ καὶ αἰτία κάθε ὑπάρξῃς.
Ἀν, λοιπόν, τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ δέν γίνει τὸ κέντρο καὶ τὸ νόημα τῆς ζωῆς μας, τότε οἱ ἐξωτερικοὶ τύποι πού τυχὸν κρατοῦμε δέν μᾶς βοηθοῦν σὲ τίποτα. Μόνον ἔτσι θὰ συνειδητοποιήσουμε ποιοί εἴμαστε καὶ γιατὶ ὑπάρχουμε. Μόνον ἔτσι θὰ γίνουμε καὶ ζωογόνες ἐστίες γιά τὸ περιβάλλον μας. Διαφορετικά, θὰ μᾶς πάρει τὸ ῥεῦμα τοῦ κόσμου, ὅπως παίρνει κάθε τι πού δέν εἶναι πνευματικὰ ζωντανό.
Καὶ ἀς τὸν παρακαλέσουμε τὸν Χριστό, λέγοντας: «Κύριε, ὅπως Ἐσὺ μπῆκες νικητὴς στά Ἱεροσόλυμα, κάνε μας καὶ μᾶς νικητὲς τῶν παραλόγων παθῶν, εἴτε ψυχικῶν εἴτε σωματικῶν». Τότε ἡ ψυχὴ μας θὰ καταλάβει ὅτι ἀναστήθηκε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Καὶ πλέον θὰ πιστεύσουμε σαφῶς ὅτι Ἐκεῖνος εἶναι ἡ Ἀνάσταση!
Σᾶς εὐχόμαι δύναμη καί ἐλπίδα ὥστε νά ἀκολουθήσουμε ὡς ἕνα σῶμα τόν Κύριό μας στήν ὁδό τοῦ πάθους καί τῆς Ἀναστάσεώς Του!
Καλή καί εὐλογημένη Μεγάλη Ἑβδομάδα!
Εὐχέτης πρὸς τὸν παθόντα ὑπὲρ ἡμῶν Κύριον
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΤΡΙΚΚΗΣ, ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ ΚΑΙ ΠΥΛΗΣ Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
