Η εορτή της Αγίας Ελικωνίδος στη Σύμη
Μετά τήν Θεία Λειτουργία ἀκολούθησε ἡ λιτανεία τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος πέριξ τοῦ Ναοῦ καί ὁ Σεβασμιώτατος εὐλόγησε τούς προσφερομένους Ἄρτους καί τά παρατιθέμενα κόλυββα πρός τιμήν τῆς Ἁγίας, ἐνῶ ἐτέλεσε καί Τρισάγιον εἰς τούς τάφους τῶν κεκοιμημένων Ἱερέων ὑπέρ ἀναπαύσεως αὐτῶν, ὡς καί τῶν ψυχῶν πάντων τῶν ἐν τῷ Κοιμητηρίῳ πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν.
Σήμερα 28η Μαΐου 2023, Κυριακή τῶν Ἁγίων 318 Πατέρων τῶν συγκροτησάντων τήν Α΄ Οἰκουμενική ἐν Νικαίᾳ Σύνοδον καί μνήμη τῆς Ἁγίας Παρθενομάρτυρος Ἑλικωνίδος, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος ἐχοροστάτησε εἰς τόν Ὄρθρον, ἐλειτούργησε καί ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τόν ἐν Σύμῃ Κοιμητηριακόν Ἱ. Ναόν, τόν τιμώμενον ἐπ’ ὀνόματι τῆς ἑορταζομένης Ἁγίας Ἑλικωνίδος, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται εἰς τά ὅρια τῆς Ἐνορίας τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, εἰς τήν θέσιν «Παλαμιδά». Ἐσυλλειτούργησαν ὁ Πρωτοπρ. π. Στέφανος Μακρῆς, Γεν. Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος καί Ἐφημέριος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱ. Ναοῦ, ὡς καί ὁ π. Ἀντώνιος Μανιάς, Ἐφημέριος τῆς ὁμόρου Ἐνορίας τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ἐνῶ τό ἱ. ἀναλόγιον διηκόνησαν μελιρρύτως οἱ καλλικέλαδοι Ἱεροψάλτες κ. Ἀγαπητός Μιχελλής καί κ. Ἰωάννης Τσίγκος, μεθ’ ἑτέρων.
Ἐφέτος ὁ ἑορτασμός τῆς Ἁγίας Ἑλικωνίδος ἐπραγματοποιήθη μέ κάθε μεγαλοπρέπειαν, καθ’ ὅτι, μερίμνῃ καί αἰτήσει τοῦ Μητροπολίτου Σύμης κ. Χρυσοστόμου, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ρόδου κ. Κύριλλος, ἐγνωσμένος, χαρισματικός καί ταλαντοῦχος ὑμνογράφος τῆς Ἐκκλησίας μας, συνέθεσε πλήρην ἀσματικήν ἀκολουθία τῆς Ἁγίας Ἑλικωνίδος, τήν ὁποίαν ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἱερά Μητρόπολις Σύμης, ἐξέδωκε τό πρῶτον, μετά ἱστορικοῦ καί φωτογραφικοῦ ὑλικοῦ τῶν ἐν Σύμῃ Ἱερῶν Εἰκόνων τῆς Ἁγίας, πρός ἱκανοποίησιν καί ἁγιασμόν τῶν φιλακολούθων καί φιλαγίων χριστιανῶν μας.
Ἡ Ἱερά ταύτη Ἀκολουθία συνεπλήρωσε τό ὑμνογραφικόν κενόν εἰς τό ἐν χρήσει μηναῖον τοῦ τρέχοντος μηνός, καί ἐκάλυψε ἄριστα τίς λειτουργικές ἀνάγκες τοῦ ἐν Σύμῃ φιλαγίου πληρώματος, δεδομένου ὅτι ἡ Νῆσος μας, σεμνυνομένη ἰδιαιτέρως διά τήν Ἁγία Ἑλικωνίδα, ἀνήγειρε πρό ἑκατονταετηρίδος τόν Κοιμητηριακόν ἐπ’ ὀνόματι αὐτῆς Ἱερόν Ναόν καί ἐπίσης εἰς τά Ἱερά Σεβάσματα τῆς Νήσου, ὑπάρχουν διάσπαρτες Ἱερές Εἰκόνες της, ἐνῶ ἡ λαοφιλία τῶν Συμαίων πρός τό πρόσωπόν της ἔδωσε τό ὄνομα τῆς Ἁγίας σέ πολλές γυναῖκες τῆς Σύμης.
Μετά τήν Θεία Λειτουργία ἀκολούθησε ἡ λιτανεία τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος πέριξ τοῦ Ναοῦ καί ὁ Σεβασμιώτατος εὐλόγησε τούς προσφερομένους Ἄρτους καί τά παρατιθέμενα κόλυββα πρός τιμήν τῆς Ἁγίας, ἐνῶ ἐτέλεσε καί Τρισάγιον εἰς τούς τάφους τῶν κεκοιμημένων Ἱερέων ὑπέρ ἀναπαύσεως αὐτῶν, ὡς καί τῶν ψυχῶν πάντων τῶν ἐν τῷ Κοιμητηρίῳ πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν.
Ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἑλικωνίς ἐγεννήθη εἰς τήν Θεσσαλονίκη κατά τούς χρόνους τοῦ βασιλέως Γορδιανοῦ Γ’ (238 – 244 μ.Χ.) καί Φιλίππου. Μαρτύρησε εἰς τήν Κόρινθον ἐπί τοῦ ἡγεμόνος Περινίου, ὅπου προτίμησε νά ὁμολογήσει τόν Χριστόν καί νά ὑποστεῖ τό μαρτύριον, παρά νά θυσιάσει εἰς τά εἴδωλα. Οἱ τύρρανοί της ἀρχικῶς τήν ἐφυλάκισαν, ἐνῶ τό μαρτύριό της ἄρχισε ὅταν τῆς ἔδεσαν τούς πόδας σέ ζυγόν βοδιῶν καί τήν ἄφησαν νά ποδοπατεῖται. Ἡ Ἁγία ἐλύθη ὅμως θαυματουργικῶς καί ἐν συνεχείᾳ τήν ἔριξαν σέ πίσσα καί ἄσφαλτο, ἀπ’ ὅπου ὅμως καί πάλιν ἐξῆλθεν ἀβλαβής. Οἱ δήμιοι ἔπειτα θέλησαν νά τήν προσφέρουν θυσία εἰς τούς θεούς, διά τοῦτο τῆς ἐξύρισαν τήν κεφαλήν καί τήν ἔριξαν στήν πυρά, ὅμως αὐτή ὄχι μόνο δέν ὑπέστη ἐγκαύματα, ἀλλ’ ἀπεναντίας, μέ τήν δύναμιν τῆς προσευχῆς, ἐκατόρθωσε νά καταρίψει τά ξόανα τῆς Ἀθηνᾶς, τοῦ Διός καί τοῦ Ἀσκληπιοῦ πού εὑρίσκονταν στόν ναό τῶν εἰδώλων. Ἀκολούθως τῆς ἀπέκοψαν τούς μαστούς καί τήν ἐφυλάκισαν ἐκ νέου. Ὅταν ὁ ἀνθύπατος Ἰουστίνος διεδέχθη τόν ἡγεμόνα Περίνιο στήν Κόρινθο, διέταξε νά ὁδηγηθεῖ μπροστά του ἡ Ἁγία, ἡ ὁποία ἐσυνέχιζε νά ὁμολογεῖ διαπρυσίως τόν Χριστόν. Ὁ ἡγεμών τότε διέταξε νά ριφθεῖ καί πάλιν εἰς τήν κάμινον, ὅπου ἡ φλόγα δέν τήν ἄγγιξε. Ἑβδομήντα στρατιῶτες τήν βασάνισαν· ἐξάπλωσαν τήν Ἁγίαν ἐπί πυρακτωμένης χάλκινης κλίνης, ἀλλ’ ὥ τοῦ θαύματος οἱ Ἀρχάγγελοι Μιχαήλ καί Γαβριήλ τῆς συμπαραστέκονταν καί θεράπευαν τίς καιόμενες σάρκες της. Οὔτε ὅμως μετά ταῦτα καί τά θηρία τήν ἄγγιξαν, ἂν καί κατέφαγαν ἑκατόν εἴκοσι ὑπηρέτες. Τέλος ὁ ἡγεμών διέταξε τήν θανάτωσιν τῆς Ἁγίας, ἡ ὁποία ὑποστᾶσα «πολυώδυνα βάσανα», «διά ξίφους τμηθεῖσα, πρός Κύριον στεφανοφόρος ἀνῆλθε».
