Μηνιαία Σύναξη για τους Ιερείς της Μητροπόλεως Βεροίας

Στην αρχή της συνάξεως ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας καλωσόρισε τους Ιερείς, τους ενημέρωσε για θέματα υπηρεσιακής φύσεως και έδωσε οδηγίες για διοικητικά και οργανωτικά θέματα.

Έπειτα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, προέτρεψε τους Ιερείς να εργάζονται με ζήλο και μίλησε για τα μυστήρια της Εκκλησίας μας, αναφέροντας μεταξύ πολλών άλλων: Ἡ ζωή, τήν ὁποία ἔφερε ὁ Κύριος μέ τήν ἐνανθρώπησή του καί τήν ἔλευσή του στή γῆ καί τήν ὁποία μᾶς καλεῖ μέ τή διδασκαλία καί τό Εὐαγγέλιό του νά ζήσουμε, συνίσταται στή δυνατότητα τήν ὁποία μᾶς προσφέρει νά μετάσχουμε τοῦ θανάτου του καί νά κοινωνήσουμε τοῦ Πάθους του μετέχοντας στά ἱερά μυστήρια.

Καί αὐτό εἶναι ἀπαραίτητο, διότι χωρίς τή συμμετοχή μας στό Πάθος καί στόν θάνατο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ δέν εἶναι δυνατόν νά διαφύγουμε τόν θάνατο, στόν ὁποῖο εἴχαμε καταδικασθεῖ ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς τῶν πρωτοπλάστων ἀλλά καί τῆς ἁμαρτίας ἡ ὁποία εἶχε ἐπικρατήσει στή ζωή τῶν ἀνθρώπων. Δέν εἶναι δυνατόν ἑπομένως ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος δέν βαπτίσθηκε ἐν ὕδατι καί Πνεύματι νά εἰσέλθει στήν ἀληθινή ζωή. Οὔτε πάλι αὐτοί οἱ ὁποῖοι δέν ἔφαγαν τή Σάρκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί δέν ἤπιαν τό Αἷμα του, μποροῦν νά ἔχουν μέσα τους τήν ἀληθινή ζωή, πού εἶναι ὁ Χριστός.

Ποιός εἶναι ὅμως ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο μόνο τά μυστήρια εἶναι δυνατόν νά βάλουν στήν ψυχή τῶν ἀνθρώπων τήν ἐν Χριστῷ ζωή; ρωτᾶ ὁ ἅγιος Νικόλαος, διατυπώνοντας μία ἀπορία τήν ὁποία μπορεῖ νά ἔχουμε ὅλοι μας. Καί γιατί δέν μπορεῖ νά εἰσέλθει στήν ψυχή μας ὁ Χριστός μέ ἄλλον τρόπο;

Ἄς ἀκούσουμε τί ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος ὁ ἱερός Πατήρ.

Δέν εἶναι δυνατόν, λέγει, νά ζήσουμε μέ τόν Θεό, ἐάν δέν ἔχουμε ἀποθάνει γιά τίς ἁμαρτίες μας. Καί ὁ μόνος τρόπος γιά νά μπορέσουμε νά νεκρώσουμε καί νά θανατώσουμε τήν ἁμαρτία πού κυριαρχεῖ στήν ψυχή μας εἶναι διά τοῦ Θεοῦ.

Δέν μποροῦμε νά τό κάνουμε μόνοι μας. Δέν μποροῦμε οἱ ἄνθρωποι νά τό κάνουμε μέ τίς δικές μας δυνάμεις. Ὅταν μᾶς ἔπλασε ὁ Θεός, ἐνῶ δέν εἴχαμε καμία σχέση μέ τήν ἁμαρτία, ἐμεῖς μέ τή θέλησή μας ἡττηθήκαμε καί ὑποταχθήκαμε σέ αὐτήν. Γι᾽αὐτό καί δέν μπορούσαμε μόνοι μας νά ἀναστρέψουμε αὐτή τήν ἥττα.

Εἴχαμε γίνει ἤδη δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας καί ὡς τέτοιοι δέν ἦταν δυνατόν νά ἀποδειχθοῦμε ἀνώτεροι καί νά νικήσουμε αὐτήν, στήν ὁποία ἤμασταν ὑποδουλωμένοι. «Οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ», λέγει ὁ Χριστός. Δέν ὑπάρχει δηλαδή δοῦλος, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀνώτερος τοῦ κυρίου του. Ἑπομένως καί ἐμεῖς δέν μπορούσαμε νά γίνουμε ἀνώτεροι ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά τήν νικήσουμε, ἀφοῦ ἤμασταν δοῦλοι της. Ὁ μόνος ὁ ὁποῖος μποροῦσε νά τήν νικήσει ἦταν ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος δέν ἦταν ὑπόχρεος οὔτε στήν ἁμαρτία οὔτε σέ ὁτιδήποτε ἄλλο καί μέ τόν τρόπο αὐτό μποροῦσε νά νικήσει τήν ἁμαρτία χωρίς νά γίνει αἰχμάλωτός της.