Το απόγευμα του Σαββάτου, 9ης Δεκεμβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων μετέβη στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής στην Ραψωμανίκη, όπου χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο και στη συνέχεια παρακολούθησε την καθιερωμένη ενοριακή χριστουγεννιάτικη εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού σε συνεργασία με δημοτικά και κατηχητικά σχολεία και πολιτιστικούς συλλόγους της περιοχής.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων ανέφερε μεταξύ άλλων: Λίγες ἡμέρες πρίν ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἀπό τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, ἡ Ἐκκλησία μας ἑόρτασε σήμερα τήν Ἁγία Ἄννα, ἑόρτασε τή μητέρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία ὑπηρέτησε τό μυστήριο τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως. Ἔθεσε τόν ἑαυτό της στή διάθεση τοῦ Θεοῦ, προκειμένου νά ἔλθει ὁ Χριστός στόν κόσμο γιά νά μᾶς σώσει. Καί ἔτσι ἀξιώθηκε νά γίνει Μητέρα του, νά γίνει αὐτή πού τοῦ προσέφερε τήν ἀνθρώπινη σάρκα, καί νά κρατήσει στήν ἀγκάλη της τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ.
Καί ἐάν ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἕνα μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο γεγονός στόν κόσμο, ἕνα γεγονός τό ὁποῖο ἄλλαξε ὁριστικά τήν πορεία τῶν ἀνθρώπων, καί μᾶς ἔδωσε τή δυνατότητα νά βροῦμε καί πάλι τόν ἀρχικό προορισμό μας, ἡ Παναγία μας ἦταν αὐτή ἡ ὁποία εἶχε ἕναν μοναδικό ρόλο σέ αὐτό τό γεγονός, σέ αὐτό τό ἀνεπανάληπτο θαῦμα τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Θεός μᾶς ἔπλασε γιά νά ζοῦμε κοντά του, γιά νά ζοῦμε τή χαρά πού δίδει ἡ παρουσία του, ἀλλά καί γιά νά ἀπολαμβάνουμε ὅλα τά ἀγαθά τά ὁποῖα δημιούργησε γιά μᾶς. Ὅμως, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, οἱ ἄνθρωποι κάναμε μιά λανθασμένη ἐπιλογή. Προτιμήσαμε νά ἀθετήσουμε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί νά παρασυρθοῦμε ἀπό τόν πονηρό, πού εἶχε ὡς σκοπό του νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό καί νά μᾶς κάνει νά στερηθοῦμε καί ἐμεῖς, ὅλα ὅσα στερήθηκε καί ἐκεῖνος, δηλαδή ὁ διάβολος, ἐξαιτίας τοῦ ἐγωισμοῦ του.
Ἔτσι, βρεθήκαμε μακριά ἀπό τόν Θεό. Χωρισθήκαμε ἀπό τόν Θεό μέ τήν ἁμαρτία καί τήν παρακοή μας καί ζήσαμε αἰῶνες μακριά του δυστυχισμένοι, γιατί ἡ ζωή χωρίς τόν Θεό δέν μπορεῖ νά εἶναι εὐτυχισμένη.
Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ὅμως θέλησε νά μᾶς δώσει τήν εὐκαιρία νά ἐπιστρέψουμε καί πάλι κοντά του, στέλνοντας τόν Υἱό του στή γῆ ὡς ἄνθρωπο γιά νά μᾶς σώσει. Τόν ἔστειλε, ὅταν ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ὅταν βρέθηκε τό κατάλληλο πρόσωπο, τό ὁποῖο θά μποροῦσε νά συνεργασθεῖ μέ τόν Θεό στό σχέδιο τῆς σωτηρίας μας. Καί αὐτό τό πρόσωπο ἦταν ἡ Παναγία μας. Ἦταν ἐκείνη πού ἦλθε στόν κόσμο ὡς ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ στήν προσευχή τῶν εὐσεβῶν γoνέων της, τῶν ἁγίων Ἰωακείμ καί Ἄννας, τήν ὁποία ἑορτάσαμε σήμερα.
Καί παρότι ἡ ἁγία Ἄννα παρακαλοῦσε ἐπί πολλά χρόνια τόν Θεό νά τῆς χαρίσει ἕνα παιδί, τό προσέφερε στή συνέχεια μέ χαρά στόν Θεό, ἐμπιστευόμενη τήν τρίχρονη θυγατέρα της, τήν Παναγία, στόν ναό τοῦ Θεοῦ, στά Ἅγια τῶν Ἁγίων. Στά Ἅγια τῶν Ἁγίων ἡ Παναγία ἔζησε μέ ἕναν ἄλλο τρόπο αὐτό πού στερήθηκαν οἱ ἄνθρωποι, ὅταν ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς τῶν πρωτοπλάστων ἔφυγαν ἀπό τόν παράδεισο. Ἔζησε μόνη της μέσα στήν παρουσία τοῦ Θεοῦ καί τρεφόταν ἀπό ἕναν ἄγγελο. Καί ἦταν ἔτσι σάν νά ἐπέστρεφε αὐτή, πρώτη ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους, στήν κοινωνία μέ τόν Θεό, τόν ὁποῖο ἐπρόκειτο ἐκ Πνεύματος ἁγίου νά φέρει στόν κόσμο καί νά γίνει πρόξενος τῆς σωτηρίας μας, νά μᾶς ἀνοίξει δηλαδή τόν δρόμο γιά νά βροῦμε τόν προορισμό μας, πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τό νά ζοῦμε κοντά στόν Θεό.
Καί ὁ δρόμος αὐτός περνᾶ μέσα ἀπό τήν Ἐκκλησία μας, γιατί αὐτή μᾶς βοηθᾶ μέ τή διδασκαλία της, μέ τά ἱερά μυστήριά της, μέ τίς ἱερές της Ἀκολουθίες, ἀλλά καί μέ ὅλες τίς ἄλλες εὐκαιρίες πού μᾶς προσφέρει κατά τή διάρκεια τοῦ χρόνου, νά γνωρίσουμε τόν Θεό, νά τόν πλησιάσουμε, νά τόν παίρνουμε μέσα μας, νά ζοῦμε τή χαρά τῆς παρουσίας του στή ζωή μας καί στήν ψυχή μας, ἀλλά καί νά ζοῦμε τή χαρά τῆς ἑνότητος καί τῆς ἀγάπης μέ τούς ἀδελφούς μας.
Αὐτή τή χαρά αἰσθανόμαστε καί ὅλοι ἐμεῖς ἀπόψε πού συμμετέχουμε στήν ὡραία αὐτή εὐκαιρία πού ὀργανώνει καί πραγματοποιεῖ κάθε χρόνο ἡ ἐνορία σας μέ πρωτοβουλία τοῦ π. Νικολάου, λίγες ἡμέρες πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα, μέ σκοπό νά μᾶς προετοιμάσει γιά τή μεγάλη αὐτή ἑορτή. Γιατί τά Χριστούγεννα εἶναι ἡ ἑορτή τῆς ἀγάπης, τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο, ἀλλά καί τῆς ἀγάπης τῶν ἀνθρώπων πρός τούς συνανθρώπους μας. Χωρίς ἀγάπη πρός τούς ἀνθρώπους, δέν μποροῦμε νά ζήσουμε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἀπό ἀγάπη ἔγινε ἄνθρωπος. Καί ὄχι μόνο ἔγινε ἄνθρωπος, ἀλλά «ἐνηπίασε», ἔγινε παιδί, ἔγινε νήπιο, γιά νά ἀνυψώσει καί ἐμᾶς ἀπαλλάσσοντάς μας ἀπό τήν ἁμαρτία.
Γι᾽ αὐτό καί τά παιδιά ἔχουν ξεχωριστή θέση μέσα σ᾽ αὐτή τή μεγάλη γιορτή τῶν Χριστουγέννων καί ἀξίζουν τήν ἀγάπη μας καί τή στοργή μας, ὄχι βέβαια μόνο σήμερα ἀλλά κάθε ἡμέρα, ἰδιαίτερα τά παιδιά τά μοναχικά. Ὅ,τι προσφέρουμε μέ ἀγάπη στά παιδιά εἶναι σάν νά τό προσφέρουμε στόν δι᾽ ἡμᾶς νηπιάσαντα Χριστό, καί εἶναι βέβαιο ὅτι καί Ἐκεῖνος θά μᾶς ἀνταποδώσει τήν ἀγάπη μας μέ τή δική του χάρη καί εὐλογία.
Μέ αὐτές τίς πατρικές σκέψεις θέλω νά ἐκφράσω καί ἐγώ τή χαρά μου πού βρίσκομαι καί πάλι αὐτές τίς ἡμέρες κοντά σας, στήν ἐνορία τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, καί νά σᾶς εὐχηθῶ πατρικά νά ζήσουμε ὅλοι τίς ἅγιες ἡμέρες τῶν Χριστουγέννων μέ χαρά καί μέ τόν Χριστό στίς ψυχές μας.
