Η Κυριακή του Αντίπασχα στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων
Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἑωρτάσθη τό γεγονός τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Κυρίου, τήν 8ην ἀπό τῆς Ἀναστάσεως ἡμέραν, ὅτε καί Θωμᾶς ἦτο μετ’ αὐτῶν καί ἐψηλάφησε τόν Κύριον καί ὡμολόγησε τόν Κύριον καί εἶπεν: «Ὁ Κύριος μου καί ὁ Θεός μου»,(Ἰωάν. 20,28).
Τήν Κυριακήν, 29ην Ἀπριλίου /12ην Μαΐου 2024, ἑωρτάσθη ἡ Κυριακή τοῦ Θωμᾶ εἰς τό Πατριαρχεῖον.
Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἑωρτάσθη τό γεγονός τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Κυρίου, τήν 8ην ἀπό τῆς Ἀναστάσεως ἡμέραν, ὅτε καί Θωμᾶς ἦτο μετ’ αὐτῶν καί ἐψηλάφησε τόν Κύριον καί ὡμολόγησε τόν Κύριον καί εἶπεν: «Ὁ Κύριος μου καί ὁ Θεός μου»,(Ἰωάν. 20,28).
Ἡ ἑορτή αὕτη ἑωρτάσθη δι’ Ἑσπερινοῦ ἀφ’ ἑσπέρας εἰς τΌ Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, εἰς τόν ὁποῖον προεξῆρξεν ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος.
Ἡ λειτουργία ἐτελέσθη τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς εἰς τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον, προεξάρχοντος πάλιν τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, συλλειτουργούντων καί τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου καί Λύδδης κ. Δημητρίου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ Γέρων Τελετάρχης, Ἀρχιμανδρίτης π. Βαρθολομαῖος, τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Συμεών, ψάλλοντος τοῦ π. Ἰωάννου Ἀντωνίου, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Δημητρίου Ἀγγελοσοπούλου, μετά συμμετοχῆς μοναχῶν, μοναζουσῶν, προσκυνητῶν προσελθόντων ἐκ διαφόρων Ὀρθοδόξων χωρῶν καί ἐντοπίων πιστῶν.
Ἀπολυθείσης τῆς θείας Λειτουργίας ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα, ἔνθα ὁ Σεβασμιώτατος προσεφώνησε τούς πιστούς διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ:
«Ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς ἀπουσίαζε, ὅταν ὁ Χριστός, μετά τήν Ἀνάστασή Του, ἐπισκέφθηκε τούς Μαθητές Του στό ὑπερῷον, ὅπου ἦταν συνηγμένοι. Ὅταν πληροφορήθηκε τά σχετικά μέ τήν ἐπίσκεψη τοῦ Χριστοῦ, ζήτησε νά Τόν δῆ καί νά ψηλαφίση τίς πληγές τοῦ Σταυροῦ στά χέρια καί τήν πλευρά Του. Ὁ Χριστός, ὅταν ἐπισκέφθηκε καί πάλι τούς Μαθητές Του μετά ἀπό ὀκτώ ἡμέρες, κάλεσε τόν Ἀπόστολο Θωμᾶ νά ψηλάφηση τά σημάδια τῶν πληγῶν στό Σῶμα Του. Τότε ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς Τόν ἀνεγνώρισε καί Τόν ὁμολόγησε Κύριο καί Θεό του. Τόν ἀνεγνώρισε ἀπό τίς πληγές τοῦ Σταυροῦ, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν σημάδι τῆς ἀγάπης Του, ἀλλά καί τῆς δυνάμεώς Του. Τήν ὁμολογία τοῦ Θωμᾶ οἱ ἅγιοι Πατέρες τήν ὀνομάζουν σωτήριο. Καί πραγματικά, ὁδηγεῖ στήν σωτηρία ὅλους ἐκείνους πού τήν ἀπευθύνουν στόν Χριστό ἐκζητώντας ταπεινά τό ἔλεος Του.
Τό γεγονός ὅτι ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς ἀρχικά ἀπουσίαζε κατά τήν ἐμφάνιση τοῦ Χριστοῦ στούς Μαθητές Του, φαίνεται ὅτι ἦταν οἰκονομία Θεοῦ, γιά νά γίνη πιστευτό τό θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως καί νά διαλυθῆ κάθε εἴδους ἀμφιβολία.
Ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς, μετά τήν Πεντηκοστή, κήρυξε τό Εὐαγγέλιο στούς Πάρθους, τούς Πέρσες, τούς Μήδους καί τούς Ἰνδούς καί εἶχε μαρτυρικό τέλος.
Ὑψώνω τό ποτήριον ὑπέρ ὑγιείας καί μακροημερεύσεως τοῦ Πατρός καί Πατριάρχου ἡμῶν κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ΄ καί πάσης τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος. Χριστός Ἀνέστη. Χρόνια πολλά».
