«Λ’ Παύλεια» | Με μεγάλη συμμετοχή τα «Καβασίλεια 2024» (ΦΩΤΟ)
Χρειάζεται πάνω ἀπό ὅλα καθαρά καρδία, «καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός», γιά νά μπορέσουμε σ᾽ αὐτή τήν καθαρή καρδιά, μακριά ἀπό τά πάθη, μακριά ἀπό τίς ἁμαρτίες, μακριά ἀπό τίς κακίες νά διατηροῦμε τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, τή θεία σοφία, πού μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ ἁγίου Νικολάου τήν εὔχομαι σέ ὅλους μας.
Το εσπέρας της Τετάρτης, 19ης Ιουνίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Καβασίλων για την εορτή του Αγίου Νικολάου του Καβάσιλα.
Μετά το πέρας του Πανηγυρικού Εσπερινού, στον αύλειο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Καβασίλων πραγματοποιήθηκαν οι καθιερωμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις υπό τον τίτλο «Καβασίλεια 2024», οι οποίες εντάσσονται στο πλαίσιο των «Λ΄ Παυλείων».
Ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων κατά την έναρξη της εκδήλωσης προσέφερε τα αναμνηστικά των «Λ´ Παυλείων» στους συμμετέχοντες, εκφράζοντας παράλληλα τις ευχαριστίες του για τη συμμετοχή τους, ενώ κηρύτοντας τον θείο λόγο κατά τον Πανηγυρικό Εσπερινό ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τῆς θύραθεν σοφίας, κάτοχος γενόμενος, τῆς ἄνωθεν γνώσεως θησαυρός ἐδείχθης, τῇ καθαρᾷ σου ζωῇ, θεόφρον Νικόλαε».
Μέ αὐτούς τούς λόγους ἐγκωμιάζει ὁ ἱερός ὑμνογράφος τόν ἑορταζόμενο καί ἰδιαιτέρως τιμώμενο ἀπό τήν ἐνορία σας ἅγιο Νικόλαο τόν Καβάσιλα.
Ἔγινες, ψάλαμε καί ἐμεῖς πρό ὀλίγου, κάτοχος τῆς σοφίας τοῦ κόσμου, τῆς σοφίας τῶν ἀνθρώπων, ἀποδείχθηκες ὅμως θησαυρός τῆς θείας γνώσεως μέ τήν καθαρά σου ζωή.
Καί πράγματι ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας ἦταν ἕνας ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος σπούδασε κοντά στούς πιό σοφούς διδασκάλους τῆς ἐποχῆς του, στή Θεσσαλονίκη καί στήν Κωνσταντινούπολη, ὅλους τούς κλάδους τῆς ἀνθρωπίνης σοφίας. Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος πού διακρίθηκε γιά τίς γνώσεις του καί τίς ἱκανότητές του στή ρητορική, στή φιλοσοφία, στήν ποίηση καί στήν ἀστρονομία, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τά ἔργα του, πού σώζονται μέχρι σήμερα καί προκαλοῦν τόν θαυμασμό τῶν μελετητῶν.
Δέν ἀρκέσθηκε ὅμως ὁ ἅγιος Νικόλαος μόνο στήν ἀνθρώπινη σοφία, τήν ὁποία κατέκτησε, οὔτε καί διακρίθηκε μόνο σέ αὐτήν. Ἀγωνίσθηκε νά ἀποκτήσει καί τήν ἄνωθεν σοφία, τή σοφία τοῦ Θεοῦ.
Καί ἄν κατόρθωσε νά γίνει κάτοχος τῆς ἀνθρωπίνης σοφίας, κατόρθωσε νά ἀποκτήσει ἀκόμη περισσότερη θεία σοφία, ὥστε ὁ ἱερός ὑμνογράφος νά τόν ἐγκωμιάζει ὡς «θησαυρόν τῆς ἄνωθεν γνώσεως».
Καί πῶς συνέβη αὐτό; Συνέβη, διότι ἐνῶ ἡ ἀνθρώπινη γνώση καί σοφία εἶναι πεπερασμένη, ὅπως πεπερασμένος εἶναι καί ὁ ἀνθρώπινος νοῦς, ἡ «ἄνωθεν σοφία», ἡ σοφία τήν ὁποία προσφέρει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο, δέν ἔχει ὅρια. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἄνθρωπος ὅσο εὐφυής καί ἄν εἶναι, ὅση μνήμη καί ἄν διαθέτει, ὅσα χαρίσματα καί ἄν ἔχει, ὅση προσπάθεια καί ἄν καταβάλλει, ὅσο καί ἄν μελετᾶ νυχθημερόν καί σέ ὅλη του τή ζωή, δέν μπορεῖ νά ὑπερβεῖ καί νά ξεπεράσει κάποια ὅρια πού ὑπάρχουν καί περιορίζουν τίς γνώσεις του.
Τό διαπιστώνουμε αὐτό καί στίς ἡμέρες μας, καθώς, παρότι ἡ ἐπιστήμη ἔχει προχωρήσει πολύ περισσότερο ἀπό ὅ,τι τόν 14ο αἰώνα, στήν ἐποχή δηλαδή πού ζοῦσε ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας, παρότι ἡ τεχνολογία μᾶς προσφέρει ἄπειρες δυνατότητες νά ἐρευνήσουμε καί νά διευρύνουμε τίς γνώσεις μας σέ πολλούς τομεῖς τῆς ἐπιστήμης, ἀπέχουμε ἀκόμη πολύ ἀπό τό νά γνωρίζουμε τά πάντα. Γι᾽ αὐτό καί οἱ μεγαλύτεροι ἐπιστήμονες παραδέχονται ὅτι δέν μποροῦν νά ἀπαντήσουν σέ ὅλα τά ἐρωτήματα πού θέτει ὁ ἄνθρωπος καί ὁ κόσμος γύρω μας, καί τά ὁποῖα ἐρευνοῦν καί προσπαθοῦν καθημερινά γιά νά τά ἐξηγήσουν.
Δέν ἰσχύει τό ἴδιο ὅμως μέ τήν «ἄνωθεν σοφία», μέ τή σοφία τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ὁποία δέν ὑπάρχουν ὅρια. Ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄπειρη καί ὁ Κύριός μας, ὁ Χριστός, εἶναι ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ, «ἐν ᾧ εἰσί πάντες οἱ θησαυροί τῆς σοφίας καί τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι», ὅπως γράφει ὁ ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Καί ὁ Θεός προσφέρει αὐτή τή σοφία καί σέ ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, ἀρκεῖ νά συντρέχουν κάποιες προϋποθέσεις.
Ἡ πρώτη προϋπόθεση εἶναι νά πιστεύουμε στόν Θεό καί νά τοῦ ζητοῦμε τή σοφία του. Ὁ Θεός δέν τήν δίδει ὑποχρεωτικά σέ ὅσους δέν τήν θέλουν, γιατί αὐτοί δέν μποροῦν καί νά τήν ἀξιοποιήσουν.
Ἡ δεύτερη προϋπόθεση εἶναι ἡ καθαρότητα τῆς καρδίας. Ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ δέν μπορεῖ νά κατοικήσει στόν νοῦ καί στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν ὁ νοῦς εἶναι ἀπασχολημένος μέ πονηρούς λογισμούς καί ἁμαρτωλές σκέψεις. Δέν μπορεῖ νά ἐνοικήσει στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν αὐτή εἶναι πλήρης ἀπό ἐπιθυμίες κακές, ἀπό κακίες καί πάθη. Δέν μπορεῖ νά ἐνοικήσει στήν ψυχή πού φθονεῖ, πού μισεῖ, πού εἶναι προσκολλημένη στά ὑλικά πράγματα, πού ἐπιθυμεῖ καί ἐπιδιώκει μόνο τά γήινα καί τά σαρκικά. Διότι, ἀκόμη καί ἐάν δώσει ὁ Θεός τή σοφία του σέ ἕναν ἄνθρωπο πού ἔχει ἕναν τέτοιο νοῦ καί μία τέτοια ψυχή, ἡ σοφία του δέν θά τόν ὠφελήσει, γιατί ὅλα ὅσα ὑπάρχουν μέσα στό νοῦ καί τή ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, δέν θά τῆς ἐπιτρέψουν νά κατοικήσει.
Γι᾽ αὐτό καί χρειάζεται καθαρή καρδιά. Χρειάζεται ὁ ἄνθρωπος νά ἀγωνίζεται νά ἀποδιώκει ἀπό τήν ψυχή καί τόν νοῦ του τήν κακία καί τήν ἁμαρτία, ἀλλά καί νά τήν καθαρίζει μέ τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, καί ἰδίως μέ τό μυστήριο τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως, τῆς καθαρᾶς ἐξομολογήσεως, ὥστε νά μπορεῖ νά ἐνοικήσει ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ.
Αὐτή τήν καθαρή καρδιά καί τόν καθαρό νοῦ διέθετε καί ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας, ὁ ὁποῖος ἀγωνιζόταν μέσα στόν κόσμο πού ζοῦσε καί μέσα στά προβλήματα τῆς ἐποχῆς του καί τῆς καθημερινότητος νά διατηρεῖ τήν ψυχή του καθαρή ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν κακία τοῦ κόσμου καί τοῦ πονηροῦ καί δέν ἔπαυε νά ζητᾶ ἀπό τόν Θεό νά τοῦ δώσει τή σοφία του.
Ἔτσι ἀξιώθηκε νά τήν λάβει καί νά ἀναδειχθεῖ «τῆς ἄνωθεν γνώσεως θησαυρός», ὥστε νά τιμᾶται καί ἀπό τούς συγχρόνους του ἀλλά καί ἀπό ἐμᾶς σήμερα.
Δέν εἶχε ὅμως μόνο ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας τή δυνατότητα νά ἀποκτήσει τή θεία σοφία. Τήν ἔχουμε ὅλοι, γιατί ὁ Θεός δέν τήν στερεῖ ἀπό κανέναν. Ἀρκεῖ, ὅπως εἴπαμε, νά πληροῦμε τίς προϋποθέσεις. Νά προσφέρουμε στόν Θεό καθαρή καρδιά καί νά τοῦ ζητοῦμε νά μᾶς χαρίσει τή σοφία του, αὐτή τήν ὁποία ἔδωσε καί στόν ἅγιο Νικόλαο πού ἦταν πανεπιστήμων, ἀλλά καί στούς μαθητές του, πού ἦταν ταπεινοί ψαράδες, καί μέ τήν ὁποία τούς ἀνέδειξε «πανσόφους», ὥστε νά κηρύξουν τόν Εὐαγγέλιό του σέ ὅλο τόν κόσμο.
Χρειάζεται πάνω ἀπό ὅλα καθαρά καρδία, «καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός», γιά νά μπορέσουμε σ᾽ αὐτή τήν καθαρή καρδιά, μακριά ἀπό τά πάθη, μακριά ἀπό τίς ἁμαρτίες, μακριά ἀπό τίς κακίες νά διατηροῦμε τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, τή θεία σοφία, πού μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ ἁγίου Νικολάου τήν εὔχομαι σέ ὅλους μας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
