Η υπέρβαση της κοσμικής εποικοινωνίας
Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου
Η υπέρβαση της κοσμικής επικοινωνίας θα παραμένει υπέρβαση στο ποσοστό που θα παραμερίζει την αδυναμία να προσεγγίσει και να συνειδητοποιήσει την φύση και την κοινωνία στην αρχική μυστική βάση της και παράλληλα θα τείνει να προαχθεί σε Ορθόδοξη “Επικοινωνιακής Θεολογίας” αναλογικά με τον τρόπο και την ποιότητα που θα επιζητεί την αναγωγή της στην ύψιστη προπτωτική κοινωνία θείου και ανθρώπινου[1].
Και στο ποσοστό που ο άνθρωπος θα κοινωνεί μέσω της αγιοπνευματικής προσευχής ως συνειδητοποιημένη οντότητα με το υπερβατικό, θα μεταπλάθει και την κοινωνία του με τους συνανθρώπους του ως (λυτρωτική έκφραση σωτηρίας του μέσω της “μετοχῆς” στην ενανθρώπιση»[2].
Παραπομπές:
[1] Ο Νίκος Νησιώτης τονίζει: «Ἡ ὕψιστη Κοινωνία εἶναι ἡ συνσταύρωση καί συνανάσταση μέ τό Χριστό» ( Νησιώτη Ν. Προλεγόμενα εἰς τήν Θεολογικήν Γνωσιολογίαν σελ. 162).
[2] Γαϊτάνη Β., Homo mediator και homo theologicus, σελ. 121. Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής γράφει: «Ὁ ἀγαπῶν τόν Θεόν οὐ δύναται μή καί πάντα ἄνθρωπον ὡς ἑαυτόν ἀγαπῆσαι» (Αγίου Μαξίμου Ομολογητού, Περί Ἀγάπης PG, 90, 964).
