Η αήττητη βλακεία ενός συμμαθητή μου…
Η κοινωνία, φτωχή, απεγνωσμένη και ηττοπαθής, όλοι εμείς οι συμμαθητές του Μανώλη, στο όριο να πουλήσουμε κομμάτι – κομμάτι τα πτυχία μας και τα μεταπτυχιακά μας, αλλά ο Μανώλης παραμένει ακλόνητος στον αστερισμό της βλακείας του.
Βασιλακόπουλος Γιάννης
Ο Μανώλης, ένας από τους πιτσιρικάδες της γειτονιάς που είχαμε τρελάνει στην καρπαζιά και συνεπεία αυτού είχε… χαζέψει, έγινε κάποτε μεγάλος και τρανός…. Κι εμείς που τον είχαμε… ρέψει στη φάπα απορούσαμε πως αυτός που με άνεση είχε κερδίσει τον τίτλο του πιο βλάκα Έλληνα, που τον στέλναμε στο περίπτερο να μας πάρει τσιγάρα και μπέρδευε τις μάρκες, αυτός λοιπόν, αίφνης βγήκε στις τηλεοράσεις, απέκτησε κύρος, έγινε opinion leader…
Ύστερα μάθαμε πως, ο Μανώλης ήταν γιος επιφανούς πατρός και δεν δυσκολεύτηκε, εξ’ αιτίας αυτού να φτάσει … «ψηλά».
Είχε βλέπετε δυο, μονίμως, αήττητα χαρακτηριστικά. Το «βύσμα» του και τη … βλακεία. Το πρώτο χαρακτηριστικό ψήλωνε σιγά – σιγά, σαν προστατευτικό τείχος μπροστά του κι έγινε πελώριο κι αδιαπέραστο σαν το τείχος του Βερολίνου.
Δεν μπόρεσε όμως, ποτέ, να κρύψει τη βλακεία του που τώρα, που ανακατωνόταν με μιαν απροκάλυπτη αλαζονεία, γνώρισμα όλων των ηλιθίων αυτού του πλανήτη, γινόταν πια από αστεία, επικίνδυνη… Ώσπου, η χώρα μπήκε στη βάσανο μιας ασφυκτικής κατοχής. Κι ο κόσμος βγήκε στα κάγκελα…
Η κοινωνία, φτωχή, απεγνωσμένη και ηττοπαθής, όλοι εμείς οι συμμαθητές του Μανώλη, στο όριο να πουλήσουμε κομμάτι – κομμάτι τα πτυχία μας και τα μεταπτυχιακά μας, αλλά ο Μανώλης παραμένει ακλόνητος στον αστερισμό της βλακείας του.
Αυτός φαίνεται να περνά καλύτερα, στις ημέρες της κατοχής, διότι παραδοσιακά σε καθεστώτα που διέπονται από κατοχικά «συστατικά» πρυτανεύει η λογική της ανάδειξης ημετέρων κι όχι η αξιοκρατία. Κι έτσι ο Μανώλης αναπτύσσει τώρα μια φιλοκατοχική λογική, ελπίζοντας ότι η κατοχή θα κρατήσει για πάντα.
Κι έτσι ξιφουλκεί κατά των κατεχόμενων που «τολμούν να προπηλακίζουν τους κατακτητές». Κι αν κάποια στιγμή, ο Μανώλης, κληθεί να λογοδοτήσει θα ζητήσει την απαλλαγή του, λόγω … βλακείας – μέχρι να γίνει αυτό, απλώς θα περιφέρει τη βλακεία του, ως … απόσταγμα σοφίας.
Θα εφαρμόζει, δε, με συνέπεια την ταξιδιωτική οδηγία που έχει εκδοθεί για την ασφάλεια του και τον καλεί να μην βγει ποτέ από τον «κόσμο του». Γιατί στον αληθινό κόσμο ημών των… συμμαθητών του τα πράγματα είναι άγρια για τους ευρισκόμενους εκτός τόπου και χρόνου.
Διότι, η βλακεία, γίνεται πιο εύκολα αντιληπτή, από πολίτες που υποφέρουν…
