Το μήνυμα της Κυριακής «Ο Άφρων»
Με αυτόν τον χαρακτηρισμό προσφωνεί τον πλεονέκτη πλούσιο ο Χριστός στη σημερινή ευαγγελική περικοπή. «Ἄφρων», του λέει, δηλαδή, ασύνετε, παράφρον, «αυτή τη νύχτα τελειώνει η ζωή σου, Τί θα τα κάνεις όλα αυτά, που με νοσηρή ιδιοτέλεια θησαύρισες; Σε ποιόν θα τα αφήσεις;».
Ο χαρακτηρισμός αυτός, που χρησιμοποιεί ο Κύριος για τον άπληστο πλούσιο, μας αποκαλύπτει ότι η πλεονεξία είναι αληθινή αρρώστεια που δεν αφήνει τον άνθρωπο να ηρεμήσει και να χαρεί. «Καί διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ». Τα όρια στα οποία κλείνονται οι σκέψεις του και οι προοπτικές του, είναι η λέξη «εγώ»
Αυτὸ θα κάνω: θα κατεδαφίσω τις αποθήκες μου και θα κτίσω μεγαλύτερες και θα συγκεντρώσω εκεί όλα τα γενήματά μου και τα αγαθὰ μου». Λες και μόνος του τα φύτεψε, τα πότισε, τα μάζεψε. Γι’ αυτόν δεν υπάρχουν εργάτες που δούλεψαν, γή, βροχή, άνεμοι που βοήθησαν.Όλα τα βλέπει σαν γεννήματά του. Γι’ αυτό, αφού τα συνάξει, σκέπτεται να πεί: «Ψυχή, έχεις πολλὰ αγαθά, για πολλά χρόνια· αναπαύσου, φάγε, πίε, ευφραίνου». Εδώ πλέον κορυφώνεται η παράκρουση.
Μα τι λοιπὸν είναι η ανθρώπινη ύπαρξη;Έτσι ικανοποιείται; Με σιτάρι και κρασί;Τα πάντα βρίσκονται σε μια φοβερὴ σύγχυση στον άνθρωπο που κλείνεται αποκλειστικὰ στον εαυτό του, που σκέπτεται μόνο το άτομό του, που αγνοεί τους άλλους και τον Θεό. Νομίζει ότι ασφαλίσθηκε στο φρούριο του «εγώ» του, ενώ στην πραγματικότητα το φρούριο αυτὸ γίνεται η φυλακή του.
Πολλοὶ δυστυχώς και στην εποχὴ μας ζούν μέσα σ’ αυτὴ τη σύγχυση. Συγκεντρώνουν χρήματα, κτήματα, περιουσίες, για να τα απολαύσουν μόνοι τους ή το πολὺ-πολὺ μέσα σ’ ένα μικρό, στενὸ οικογενειακὸ περιβάλλον, χωρίς να ενδιαφέρονται καθόλου για τις ανάγκες της κοινωνίας, για τον πόνο και την πείνα, που μαστίζουν τους συναθρώπους τους.
Μια δεύτερη πραγματικότητα που διαφεύγει από τον άνθρωπο της σημερινής περικοπής είναι ότι αδυνατεί να καταλάβει πως δεν είναι μόνιμος στην γή .Όσα και αν κατορθώνουμε να συγκεντρώσουμε δεν πρόκειται να παραμείνουν για πάντα στα χέρια μας.
Χρήματα, θέσεις, αξιώματα, υλικά αγαθά εξυπηρετούν απλώς την ζωή. Περαστικοί είμαστε απ’ αυτὴ τη γη αδελφοί. Ο θάνατος είναι τόσο κοντά μας, τριγυρίζει στους δρόμους μας, δεν αφήνει σπίτι που να μην επισκεφθεί. Δεν υπάρχει πιο σίγουρη πραγματικότητα από αυτή.
Ας το σκεπτόμαστε συχνότερα αυτό.
Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής
