Εορτάστηκε το Γενέθλιον της Θεοτόκου στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας

  • Dogma
Βεροίας

Κατά το διήμερο 7 και 8 Σεπτεμβρίου εορτάστηκε το Γενέθλιον της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.

Την παραμονή της εορτής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό Γεννεσίου της Θεοτόκου Καλοχωρίου. Στο τέλος του εσπερινού ακολούθησε Ιερά Λιτανεία. Ανήμερα της εορτής το πρωί ο Σεβασμιώτατος λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγοστην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παναγίας Καλλίπετρας.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον Εσπερινό :

«Καί ἰδού κλῖμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ, ἧς ἡ κεφαλή ἀφικνεῖτο εἰς τόν οὐρανόν».

Τή θεία ἀποκάλυψη, τήν ὁποία εἶδε στόν ὕπνο του ὁ πατριάρχης Ἰα­κώβ, μᾶς περιέγραψε στό πρῶτο ἀνά­γνω­σμα τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς με­γά­λης Θεομητορικῆς ἑορ­τῆς τοῦ Γενεσίου τῆς Ὑπεραγίας Θεο­τόκου ὁ ἱερός συγγραφέας τοῦ βι­βλίου τῆς Γενέσεως, ὁ θεόπτης Μωυσῆς.

Μία ἡμέρα, γράφει, πορεύθηκε ὁ Ἰακώβ πρός τήν Χαρράν. Καί ὅταν ἔδυσε ὁ ἥλιος, καί κουρασμένος ἀκούμπησε τό κεφάλι του σέ μία πέτρα γιά νά κοιμηθεῖ, εἶδε ἕνα ὄνειρο. Εἶδε μία κλίμακα, μία σκά­λα, πού στηριζόταν στή γῆ καί ἡ κορυφή της ἄγγιζε τόν οὐρανό. Καί εἶδε ἀγγέλους νά ἀνεβοκατε­βαί­νουν καί τόν Θεό νά στηρίζεται σέ αὐτήν καί νά τοῦ μιλᾶ καί νά τοῦ ὑπόσχεται τήν εὐλογία του.

Ἡ ἀναφορά στό ὄνειρο αὐτό δέν εἶναι οὔτε τυχαία οὔτε ἄσχετη μέ τό ἱερό πρόσωπο τῆς Παναγίας μας τῆς ὁποίας τή Γέννηση ἑορ­τά­ζει ἡ Ἐκκλησία μας καί πανη­γυ­ρί­ζει ἰδιαιτέρως ἡ ἐνορία σας. Γιατί ἡ κλίμακα, ἡ σκάλα, πού εἶδε ὁ πα­τριάρχης Ἰακώβ εἶναι μία ἀπό τίς προτυπώσεις καί προεικονίσεις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Εἶναι ἕνα ἀπό τά πολλά σύμβολα πού χρη­σιμοποίησε ὁ Θεός γιά νά προ­ε­­τοιμάσει τούς ἀνθρώπους γιά τό σχέδιο τῆς σωτηρίας πού ἑτοί­μα­ζε γιά χάρη τους.

Καί εἶναι συγκινητικό, ἀδελφοί μου, νά συνειδητοποιοῦμε ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶχε σχεδιάσει πρό αἰώνων τή λύτρωση τοῦ ἀν­θρώ­που ἀπό τήν ἁμαρτία στήν ὁ­ποία εἶχε πέσει ἑκουσίως μέ τήν παρακοή τῆς ἐντολῆς του.

Γιατί, ἐάν οἱ πρωτόπλαστοι εἶχαν πέσει ἀπό τόν παράδεισο τῆς Ἐδέμ καί εἶχαν ἐκδιωχθεῖ ἀπό τόν τόπο τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ, ὁ πανά­γα­θος καί φιλάνθρωπος Θεός Πα­τέ­ρας βρίσκει τόν τρόπο γιά νά ἑνώσει καί πάλι τή γῆ μέ τόν οὐρανό. Βρίσκει καί πάλι τό μέσο μέ τό ὁποῖο θά ἐπικοινωνήσει μέ τό πλάσμα. Βρίσκει καί πάλι τό μέσο μέ τό ὁποῖο ὁ ἄνθρωπος θά μπο­ρέσει νά τόν πλη­σιά­σει καί νά τόν προσεγγίσει.

Καί αὐτό τό μέσο δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἀπό τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, ἡ ὁποία γίνεται ἡ σκάλα διά τῆς ὁποίας κατέρχεται ὁ Θεός στή γῆ, καί λαμβάνει ὁ Υἱός καί Λόγος του «δούλου μορφήν», προκει­μέ­νου νά θεώσει τόν ἄνθρωπο, προ­κει­μένου νά τόν ἀποκατα­στήσει ἐκεῖ ἀπό ὅπου ἐξέπεσε, ἀνεβά­ζο­ντάς τον στόν οὐρανό.

Εἶναι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ ὁποία ὑμνεῖται γι᾽ αὐτό ἀπό τόν ποιητή τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου ὡς «κλῖμαξ ἐπουράνιος δι᾽ ἧς κατέβη ὁ Θεός», ἀλλά καί ὡς «γέφυρα με­τάγουσα τούς ἐκ γῆς πρός οὐρα­νόν».

Καί γι᾽ αὐτό τιμοῦμε, ἀδελφοί μου, καί ἐμεῖς σήμερα τήν Πανα­γία μας. Γι᾽ αὐτό καί πανηγυρί­ζου­με τήν γέννησή της. Διότι ἀποτε­λεῖ ἀπαρχή τῆς σωτηρίας μας, ἀπαρχή τῆς ἐκπληρώσεως τοῦ σχε­δίου τῆς θείας οἰκονομίας γιά τή σωτηρία μας.

Ἡ γέννησή της εἶναι ἡ ἀρχή τῆς ἐγκαθιδρύσεως τῆς μυστικῆς κλί­μα­κος πού συνδέει τή γῆ μέ τόν οὐρανό, τῆς κλίμακος πού δέν θά καταργηθεῖ οὔτε ὅταν θά κατέλθει ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ στή γῆ ὡς ἄνθρωπος, οὔτε ὅταν θά ἀνέλ­θει ἡ Παναγία μετά τήν Κοίμησή της γιά νά μείνει μόνιμα πλησίον τοῦ Υἱοῦ της.

Παραμένει πάντοτε, συνδέοντας τόν ἄνθρωπο μέ τόν Θεό. Παρα­μένει πάντοτε δίδοντας σέ ὅλους μας τή δυνατότητα νά ἀνέβουμε καί ἐμεῖς γιά νά συνα­ντή­σουμε τόν Θεό. Γιατί αὐτός εἶναι, ἀδελ­φοί μου, ὁ ρόλος τῆς Πα­ναγίας μας. Νά εἶναι ἡ κλίμακα πού ὁδη­γεῖ ἐμᾶς τούς χοϊκούς καί ἁμαρ­τωλούς ἀνθρώπους στόν Θεό.

Ἄς ἀξιοποιήσουμε αὐτή τήν εὐ­και­ρία πού μᾶς προσφέρει ἡ Πα­ναγία μας γιά νά πλησιάσουμε τόν Θεό, γιά νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό τά χοϊκά καί τά γήινα, ἀπό τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, πού μᾶς κρατοῦν στή γῆ καί δέν μᾶς ἀφή­νουν νά συναντήσουμε τόν Θεό. Ἄς ἀξιοποιήσουμε τή δυνα­τό­τητα πού μᾶς προσφέρει ἡ Πα­ναγία μας ὄχι μόνο δίδοντάς μας τό μέσο, τήν κλίμακα, γιά νά ἀνε­βοῦ­με στόν οὐρανό, ἀλλά στηρί­ζοντας μέ κάθε τρόπο τήν προσπά­θειά μας, στηρίζοντάς μας κυρίως μέ τή χά­ρη καί τίς πρεσβεῖες της γιά νά τήν ἀνεβοῦμε.

Ἕνα μόνο ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς, ἀδελ­φοί μου, ἡ Παναγία. Νά βρι­σκό­­με­θα πάντοτε κοντά της, μι­μού­μενοι κατά τό δυνατόν τήν κα­θαρότητα τῆς ζωῆς της, τήν ἀγά­πη καί τήν ἀφοσίωσή της στόν Υἱό καί Θεό της, στόν Κύριό μας, καί τήν ὑπα­κοή της στό θέλημά του. Ἄς προ­σπαθήσουμε νά ἀκολουθή­σουμε τό δικό της πρότυπο, ὥστε καί νά τήν τιμοῦμε πραγματικά, καί νά τήν ἔχουμε πάντοτε βοηθό καί προ­στάτιδα στήν προσπάθειά μας, ἀλλά καί γιά νά ἐπιτύχουμε νά ἀνεβοῦμε καί ἐμεῖς τήν οὐρα­νο­δρόμο κλίμακα καί νά φθά­σου­με στόν Χριστό δίπλα στόν ὁποῖο βρί­σκεται καί ἡ Παναγία μας ἀνα­μέ­νοντάς μας.

TOP NEWS