Η ενανθρώπιση του Λόγου του Θεού
Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου
Η ενανθρώπιση του Λόγου του Θεού αποτελεί αποφασιστική ώθηση προς “κοινωνία” κάθε ανθρώπινου προσώπου με τους συνανθρώπους του και με ολόκληρη την κτίση.
«Ἐάν ἡ πίστη σημαίνει τήν ἕνωση τῶν διεστώνων στοιχείων τῆς πραγματικότητας καί ἡ ἐκκλησία εἶναι ἡ κοινωνία τῶν διεσκορπισμένων, τότε τίποτε δέν μπορεῖ νά παραμείνει ἀπομονωμένο ἤ ἀποχωρισμένο, αὐτονομημένο ἤ ἀλλοτριωμένο μέσα στήν ἐκκλησιαστική πραγματικότητα. Θεῖο καί ἀνθρώπινο στοιχεῖο κτιστό –ἄκτιστο, φθαρτό –ἄφθαρτο, ψυχή –σῶμα, ὕλη –πνεῦμα συνενώνονται, ἑνοποιοῦνται, ἐνίζονται»[1].
Η παρουσία του Λόγου του Θεού, κομίζει μια νέα δυναμική για την κάθαρση της «θείας εἰκόνας» με οντολογικό περιεχόμενο. Σηματοδοτεί την αποκατάσταση της αγάπης με χαρακτήρα παγκόσμιο, την εξύψωση της ενιαίας ανθρώπινης φύσης στη σφαίρα του Θεού. Η άλλοτε αλλοτριωμένη ανθρωπότητα εγκαινιάζει την επάνοδό της στην “ἐν Χριστῷ κοινωνία μετά τῆς Ἁγίας Τριάδος”.
Παραπομπές:
[1] Μπέγζου Μ., Νεοελληνική φιλοσοφία της θρησκείας, σελ. 263-264.
