Ο Άγιος Ιουστίνος, στο δρόμο του συνάντησε μία ηλικιωμένη γυναίκα, που πήγαινε και αυτή στην ίδια πανήγυρη. Ο άγιος, με την μεγάλη φιλανθρωπία και ευαισθησία που τον διέκρινε, προσφέρθηκε να την πάρει μαζί του επάνω στην άμαξα.
Όμως η γυναίκα αρνήθηκε ευγενικά, λέγοντας:
Εγώ είμαι πτωχή και δεν έχω τίποτε άλλο να προσφέρω στον άγιο. Για αυτό πηγαίνω περπατώντας, ώστε να του προσφέρω τουλάχιστον τον κόπο μου.
Ο άγιος Ιουστίνος κτύπησε τότε το μέτωπό του και μονολόγησε:
Ιουστίνε, έγινες καθηγητής Θεολογίας, αλλά ακόμη δεν έφτασες την ευλάβεια αυτής της απλής γυναίκας.
Και αμέσως κατέβηκε από την άμαξα, συνεχίζοντας τον δρόμο του πεζός.
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος