Ένα κοριτσάκι γύρισε σπίτι του από μιαν επίσκεψη στο γειτονικό σπίτι, που μόλις είχε πεθάνει με τραγικό τρόπο η οχτάχρονη κορούλα του.
-Τι πήγες να κάνεις; ρώτησε ο πατέρας της.
-Πήγα για να παρηγορήσω τη μητέρα της, απάντησε η μικρή.
-Και πώς μπόρεσες να το κάνεις, τόσο μικρή που είσαι; τη ρώτησε ο πατέρας της.
-Έπεσα στην αγκαλιά της και έκλαψα μαζί της, απάντησε η μικρή.
Η αγάπη βλέπει και παρατηρεί. Αφουγκράζεται και ακούει. Αγαπώ σημαίνει συμμετέχω με όλο μου το είναι. Όποιος αγαπά ανακαλύπτει μέσα του αστείρευτες (ακένωτες) πηγές παρηγοριάς. Είμαστε άγγελοι μονάχα με ένα φτερό. Μπορούμε να πετάξουμε μόνο αγκαλιασμένοι!
BrunoFerrero. Απόδοση από τα Ιταλικά Αθ. Αστ. Γκάτζιος