Αγγλικανισμός: Ένα βήμα πριν την χειροτονία γυναικών «Επισκόπων»
Μετά τη χειροτονία γυναικών ως «ιερείς» τώρα η Αγγλικανική Εκκλησία προχωρά στην δημιουργία γυναίκων «Επισκόπων» προκαλώντας αντιδράσεις ακόμη και στο εσωτερικό της.
Λότσιος Ιωάννης
Το νομοθετικό πλαίσιο της Γενικής Συνόδου Η Γενική Σύνοδος της Εκκλησίας της Αγγλίας ιδρύθηκε ως θεσμός το 1970 αντικαθιστώντας την Εκκλησιαστική Συνέλευση (Church Assembly) του 1919.
Εκλέγεται κάθε πέντε χρόνια με σύστημα αναλογικής αντιπροσώπευσης. Αποτελείται από την Βουλή των Επισκοπών, την Βουλή των Κληρικών και την Βουλή των λαϊκών (Κανόνας της Εκκλησίας της Αγγλίας Η3).
Η Βουλή των Επισκόπων αποτελείται από 44 Επισκόπους και 9 εκλεγμένους Βοηθούς Επισκόπους η Βουλή των Κληρικών εκλέγεται από τους κληρικούς των Επισκοπών και η Βουλή των Λαϊκών από τους λαϊκούς των διά-ενοριακών συνόδων.
Η Βουλή των κληρικών και η Βουλή των Λαϊκών αποτελείται από 260 μέλη η κάθε μια μαζί με την Βουλή των Επισκόπων, τους αντιπροσώπους των στρατιωτικών κληρικών, των πανεπιστημιακών κληρικών, των κληρικών των φυλακών καθώς και μέλη των θρησκευτικών κοινοτήτων.
Η Γενική Σύνοδος της Εκκλησίας της Αγγλίας έχει την δύναμη να προτείνει την νομοθεσία στην Εκκλησιαστική Επιτροπή του Κοινοβουλίου.
Αυτή η Επιτροπή αποτελείται από δυο μέλη από την Βουλή των Επισκόπων και την Βουλή των Κληρικών ως έναν συνδυασμό των μητροπολιτικών συνόδων της Καρντεβουαρίας και της Υόρκης (Κανόνας της Εκκλησίας Της Αγγλίας 1969, Η1).
Όταν η Βασίλισσα συγκαλεί τις δυο αυτές συνόδους η Βουλή των λαϊκών μπορεί να συμμετάσχει και να διαμορφωθεί τελικά η Γενική Σύνοδος.
Οι επίσημες εργασίες της Γενικής Συνόδου ξεκινούν από την Βασίλισσα κάθε πέντε χρόνια. Δυο φόρες το χρόνο η Γενική Σύνοδο συγκαλείται για τέσσερις ή πέντε μέρες, τον Νοέμβριο στο Λονδίνο και τον Ιούλιο στην Υόρκη. Αυτές της ημέρες συνεδριάζει στην Υόρκη.
Η διαδικασία που ακολουθεί η Γενική Σύνοδος σε αναφορά με το νομοθετικό έργο πέρνα μέσα από τρεις φάσεις: γενική έγκριση, επανεξέταση από επιτροπή λαμβάνοντας υποψιν και τις τροποποιήσεις που προτάθηκαν από τα μέλη της συνόδου και τελική έγκριση από την ολομέλεια της Γενικής Συνόδου. Στη συνέχεια η Διάταξη (Measure) υποβάλλεται στην Εκκλησιαστική Επιτροπή του Κοινοβουλίου η οποία αποφασίζει για το εάν και κατά πόσο πρόσφορο είναι να κατατεθεί στο Κοινοβούλιο.
Μετά από την συζήτηση στην Βουλή των κοινοτήτων και στην Βουλή των Λόρδων η διάταξη έρχεται προς την Βασίλισσα η οποία παρέχει και την έγκριση της. Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Γενική Σύνοδος συνεδρίασε κεκλεισμένων των θυρών από τον Τύπο και το κοινό, για να προσφέρει μια διαμεσολάβηση μεταξύ των συντηρητικών και των φιλελευθέρων μελών, που αντικατοπτρίζουν διαφορετικές θέσεις.
Η Νομοθετική τροποποίηση για την χειροτονία των γυναικών
Η Γενική Σύνοδος δρομολόγησε την νομοθετική διαδικασία προκειμένου να επιτρέψει τις γυναίκες να γίνουν Επίσκοποι, ανεξάρτητα από τις απορριπτικές ψήφους που υπήρχαν σε προηγούμενες συνελεύσεις.
Τον Νοέμβριο του 2012 στην Γενική Σύνοδο ενώ το 73% των μελών ήταν θετικά προσκείμενο προς το ζήτημα αυτό, απορρίφθηκε από την Βουλή των Λαϊκών. Ο επίσκοπος Rt Revd Nigel Stock, του St Edmundsbury και Ipswich, στην Επιτροπή Εργασίας για τις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις τόνισε την εξασφάλιση της απαιτουμένης πλειοψηφίας.
Η δρομολόγηση της νέας νομοθετικής ρύθμισης θα εξεταστεί στην Γενική Σύνοδο τον Νοέμβριο με στόχο την τελικής έγκριση τον Ιούλιο ή τον Νοέμβριο του 2015.
Ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι παραδέχθηκε ότι χρειάζεται περισσότερη εργασία πάνω στο θέμα αυτό. ‘‘Πρέπει’’ τόνισε μεταξύ άλλων να συνεχιστεί η προσπάθεια εισόδου των γυναικών στο βαθμό του Επισκόπου για την Εκκλησία της Αγγλίας’’.
Αναφερόμενος στη συνέχεια είπε: «υπάρχει μια έντονη διάθεση για να γίνει αυτό – δεν είμαστε στο στάδιο ότι θα πρέπει να χειροτονούμε γυναίκες Επισκόπους, βρισκόμαστε στο στάδιο που πρόκειται να χειροτονήσουμε γυναίκες Επισκόπους και με ποιόν τρόπο θα γίνει αυτό. Χρειάζεται ορισμένος χρόνος για την προσπάθεια αυτή, αφού έχει υπάρξει μια αλλαγή στην υπόθεση κατά την διάρκεια του τελευταίου εξαμήνου. Είμαι αισιόδοξος’’.
Αυτή η δήλωση του Αρχιεπισκόπου έγινε μετά την ψηφοφορία υπέρ της νέας νομοθετικής ρύθμισης για το ζήτημα αυτό.
Η Βουλή των Επισκόπων επισήμανε την προετοιμασία του νομοσχεδίου ως μια επιλογή’’ για την Έκθεση της Επιτροπής Εργασίας και τούς τρόπους με τους οποίους θα προωθηθεί:
1. Ένα μέτρο που να αφορά την τροποποίηση του Κανόνα σχετικά με την χειροτονία των γυναικών στο βαθμό του Επισκόπου.
2. Την κατάργηση ορισμένων νομικών κειμένων για να περάσουν τα ψηφίσματα Α και Β που αφορούν την ιεροσύνη των γυναικών, την Διάταξη του 1993 καθώς και την ανάκληση της Επισκοπικής Πράξης για την Ιεροσύνη της Συνόδου του 1993.
3. Να ρυθμιστεί ένα μέτρο για εκείνους που για λόγους θεολογικούς δεν αποδέχονται την χειροτονία των Γυναικών Επισκόπων ή να ψηφιστεί ένας νόμος από την Γενική Σύνοδο.
Η Γενική Σύνοδος αποδεχόμενη την πρόταση της Βουλής ενέκρινε την προώθηση της νομοθετικής ρύθμισης για το ζήτημα της χειροτονίας των γυναικών στο βαθμό του Επισκόπου με 319 ψήφους υπέρ και 84 κατά, με την ακόλουθη διατύπωση:
Η Γενική Σύνοδος:
Α. Επαναβεβαιώνει την δέσμευση της για την εισδοχή των γυναικών στο Επισκοπάτο ως αναγκαίο βήμα.
Β. Αναθέτει στην Επιτροπή Διορισμών την σύσταση ειδικής συντονιστικής Επιτροπής για την διατύπωση του σχεδίου νόμου που απαιτείται.
Γ. Αναθέτει στην Επιτροπή Εργασιών την μέριμνα για την πρώτη φάση του σχεδίου νόμου που πρόκειται να διατυπωθεί τον Νοέμβριο του 2013.
Δ. Η προετοιμασία της νέας νομοθετικής πρότασης ως ‘’επιλογή’’ πρέπει να υποχρεωτικά να λάβει υπόψη της τα παράπονα από της Επισκοπές και την κλήση της Βουλής των Επισκόπων να διατυπώσουν την πρόταση τους για τον Φεβρουάριο του 2014.
Ε. Κάθε συζήτηση και τοποθέτηση είναι απαραίτητη για την σύνταξη του νέου νόμου.
Γυναίκες Επίσκοποι;
Η δρομολόγηση της νομοθετικής ρύθμισης για το ζήτημα της χειροτονίας των γυναικών από τους Αγγλικανούς θα θέσει σοβαρά προβλήματα στον θεολογικό διάλογο με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Το ζήτημα της χειροτονίας των γυναικών, όπως αναφέρθηκε τον Μάρτιο του 2013 ο Μητροπολίτης Ιλαρίων, σημαίνει πάγωμα του διαλόγου και της ενότητας.
Οι πράξεις αυτές εξ απόψεως ορθοδόξου είναι αποκλίσεις από την Παράδοση της Εκκλησίας, ικανές να συνεχίσουν την περαιτέρω διαίρεση του προτεσταντικού κόσμου.
Η Αγγλικανική εκκλησιολογία με την θεωρία των κλάδων και με την κοινοβουλευτική της διάθρωση, δεν βλέπει το ζήτημα πρωτίστως αγιογραφικά και πατερικά, σύμφωνα με την αποστολική παράδοση, διδαχή και διαδοχή.
Η πράξη αυτή αποδεικνύει ότι όντως είναι μια προτεσταντική ομολογία με καινοφανείς ενέργειες, οι οποίες είναι έξω από το πλαίσιο της αποστολικής διαδοχής.
Οι διαβουλεύσεις έδειξαν, ότι το ζήτημα αυτό, αντιμετωπίστηκε ως υποταγή στις ανάγκες της κοινωνίας και των νέων ιδεών και της ισότητας, που ισχύουν στην σύγχρονη ζωή, έναντι του Ευαγγελίου και της αποστολικής διδασκαλίας.
Και για αυτό το ρήγμα πλέων στους κόλπους του Αγγλικανισμού θα είναι σοβαρό.
