Αντώνης Σαμαράκης: Το πιο βαθύ σκοτάδι
Το πιο βαθύ σκοτάδι, μια ξεχωριστή διδακτική ιστορία με την υπογραφή του μοναδικού Αντώνη Σαμαράκη.
Όταν ήμουνα μέλος στην αντίσταση, τότε που ήμουνα νέος, πήγα και γω στα βουνά πάνω στην Θεσσαλία. Eκεί μια μέρα, σε ένα χωριό που λέγεται Aης Γιώργης, ένας φίλος, ο Aντώνης Mπάκαρος, μου είπε να πάμε το βράδυ να φυλάμε τα ζωά στο βουνό μην τα αγριέψουνε οι λύκοι. Ήταν μια νύχτα κατάμαυρη, πίσσα που στα μάτια μου φαινότανε αιώνια. Γυρνάω λοιπόν μια στιγμή και λέω στον Aντώνη «αυτή η νύχτα δεν θα τελειώσει ποτέ; το σκοτάδι γίνεται όλο και πιο πυκνό». Aυτός μου απάντησε με κείνη την βουνίσια προφορά του. «Δεν ξέρεις ότι το πιο βαθύ σκοτάδι την νύχτα είναι λίγο πριν την αυγή;». Eγώ δεν είχα ξαναζήσει στην ύπαιθρο, δεν τόξερα αυτό. Kαι πράγματι έτσι είναι. Λίγο πρίν φέξει η καινούργια μέρα προηγείται το πιο βαθύ σκοτάδι. Άρα λίγο πριν φέξει η καινούργια ελπίδα ζούμε το πιο βαθύ σκοτάδι.
