Είναι η μητέρα μας, είναι η παρηγοριά μας, είναι η προστασία μας. Μας συμπαθεί, μας πονεί, μας λυπάται· στην ανάγκη μας είναι πρόθυμη να τρέξει προς βοήθειά μας. Η Παναγία είναι η μόνη μητέρα για όλους τους χριστιανούς. Και ποιος δεν την φωνάζει;
Όλοι οι άγιοι είναι βοηθοί μας, αλλά από όλους περισσότερο η Παναγία. Εκείνη έχει το πλήθος των πολλών οικτιρμών. Έχει πολύ αγάπη στο ανθρώπινο γένος· προπάντων στους αμαρτωλούς. Γι’ αυτό δεν παύει να μεσιτεύει στον Υιό της· και ο Υιός της παίρνει μεγάλη χαρά, όταν τον παρακαλεί η Μητέρα του· διότι θέλει να σώσει τον άνθρωπο. Γι’ αυτό και μόνο έφερε τη Μητέρα του και μας την χάρισε, για να την έχουμε μέσο προς σωτηρία. Όπως έφερε και άλλο μέσο σωτηρίας για τον άνθρωπο, τον πνευματικό. Αν σφάλεις, να τρέξεις στην εξομολόγηση. Εδώ έριξε το έλεος η αγαθότητα του Θεού, για να μη χάνεται κανείς.
Ο καλός Θεός τα μέσα της σωτηρίας τα έχει για όλους· για δικαίους και αδίκους· για πονηρούς και αγαθούς· για αμαρτωλούς και εναρέτους. Έχουμε τους αγγέλους βοηθούς· έχουμε τους αγίους όλους· τον άγιο Γεώργιο, τον άγιο Δημήτριο, τον άγιο Νικόλαο και τόσους άλλους.
Αλλά των όλων ανωτέρα είναι η Παναγία.
Δεν πρέπει λοιπόν να χάνεται κανείς, αλλά σύντομα-σύντομα να τρέχουμε κοντά της. Εκείνη είναι το ταμείο, εκείνη είναι η ασφάλεια, εκείνη είναι ο λουτήρας, που θα μας ξεπλύνει από τις αμαρτίες μας. Τη χάρη τής την έδωσε ο Υιός της, και περιμένει πάντοτε να μεσιτεύει για τους αμαρτωλούς. Και εκείνη τρέχει· δεν παύει μέρα και νύκτα να μας προστατεύει. Ας μην παύουμε λοιπόν και μεις να τρέχουμε κοντά της και να της φωνάζουμε καθημερινά: Χαίρε, Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σου.
Μια μέρα δύο κορίτσια που πηγαίνουν εδώ στο σχολείο των Δυτικών, ήλθαν να εξομολογηθούν· και τα ρώτησα: «Δεν σας λέγουν να κάμετε καμιά προσευχή στο σχολείο που μένετε;» Λένε: «Μας λέγουν να λέμε “Χαίρε, Μαρία”». «Δεν σας λέγουν να λέτε τίποτε άλλο μαζί με το “Χαίρε, Μαρία”;» Λέγουν, όχι. «Στο σπίτι σας πώς το λέγατε;» «Λέγαμε, “Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σου”… Εδώ μας λένε να λέμε μόνο “Χαίρε, Μαρία”».
Βλέπετε πώς το γυμνώνουν οι αιρετικοί;
Γι’ αυτό δεν πρέπει να πηγαίνουν τα παιδιά σ’ αυτά τα σχολεία. Έπρεπε το κράτος να έχει μέσα στα ελληνικά και ορθόδοξα σχολεία διδασκάλους να μαθαίνουν τα παιδιά, όταν θέλουν, και άλλες γλώσσες· όχι να πηγαίνουν στα σχολεία των αιρετικών.
Πόσα παιδιά άλλαξαν τη θρησκεία απ’ αυτή την αιτία; Άφησαν το φως και πήγαν στο σκοτάδι· άφησαν τον Χριστό και πήραν τον σατανά. Άφησαν την αλήθεια και εγκολπώθηκαν το ψεύδος. Άφησαν την γαλήνη και πήγαν στη φουρτούνα και στην τρικυμία άλλης θρησκείας. Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορώ εγώ να πω τίποτα· πρέπει να φροντίσουν οι αρμόδιοι. Στο ζήτημα αυτό χρειάζεται μεγάλη διδασκαλία, και εγώ δεν είμαι σε θέση· διότι εγώ ξέρω να λέω λόγια απλούστατα.
Σας φθάνουν όμως όσα ακούσατε σήμερα από την εκκλησία, τα οποία φυλάξτε τα μέσα στα μυαλά σας· και ας τρέχουμε όλοι στην Παναγία σε κάθε περίσταση. Μοναχοί και κοσμικοί στην Παναγία να καταφεύγουμε και να την παρακαλούμε, για να την έχουμε και εμείς και σεις προς βοήθειά μας.
(2 Απριλίου 1955)
Πατρικές νουθεσίες και ευχές
Να αγαπάτε τον Κύριο και την Μητέρα Του.
Όλη η Χίος να είναι ευλογημένη, όλος ο κόσμος να έχει την ευχή μου.
Όπου είναι ο πολύς κόπος, εκεί έρχεται και η πολλή ανάπαυση· όπου είναι η πολλή θλίψη, έρχεται κατόπιν η πολλή χαρά· όπου είναι ο πολύς αγώνας, έρχεται κατόπιν η πολλή ξεκούραση και η πολλή πληρωμή.
Μόνο της μετανοίας τα δάκρυα μπορούν να καθαρίσουν την ψυχή.
Σύ, Παναγία μου, είσαι των Χριστιανών όλων Μητέρα και Βοήθεια. Τους ασθενείς σε παρακαλώ να θεραπεύσεις, τους λυπημένους να παρηγορήσεις, τους αβοηθήτους να βοηθήσεις, τους πλέοντες να συνοδεύσεις, τους κινδυνεύοντες να λυτρώσεις, τους αμαρτωλούς να σώσεις.
Όλοι οι χριστιανοί να αξιωθούμε χριστιανά τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά και καλήν απολογίαν επί του φοβερού βήματος του Χριστού. Γένοιτο.
Από το περιοδικό “Ορθ. Φιλόθεος Μαρτυρία”, Διδαχές από άγιες μορφές, Εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, σελ. 31.