Χριστού Γέννηση ανθρώπου λύτρωση
Χριστούγεννα σημαίνει ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος «ίνα θεώση τον άνθρωπον».
Χριστούγεννα, σημαίνει ότι ο Θεός ήρθε να ενωθεί με την ανθρωπότητα και να είναι για κάθε άνθρωπο και για όλους ο Εμμανουήλ «ό εστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός». Ήρθε να μοιραστεί τον πόνο και την αγωνία μας και να μας λυτρώσει απ’ αυτά και από όσα άλλα προσπαθούν να επιβάλουν την εξουσία του θανάτου επί της ζωής. Ήρθε «και εσκήνωσεν εν ημίν». Ήρθε, έμεινε και θα παραμένει μεθ’ ημών «πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος».
Χριστούγεννα σημαίνει ότι τίποτα πια, καμία θλίψη, καμία δυσκολία, καμία τραγωδία δεν μπορεί να αφανίσει την ελπίδα, δεν μπορεί να υπερνικήσει τη βεβαιότητα ότι στο τέλος θα επικρατήσουν η αλήθεια και η αγάπη στη ζωή του κόσμου. Τίποτα δεν μπορεί να νικήσει την ελπίδα που γεννά η επίγνωση, ότι ο Χριστός γεννήθηκε για να μας λυτρώσει από την αμαρτία και το θάνατο.
Δεν είναι κρίμα λοιπόν το μήνυμα της ελπίδας που αναδύεται από τη φάτνη του νεογέννητου Χριστού να χάνεται μέσα σε πλαστικοποιημένες και κενές νοήματος τάχα γιορταστικές αποδράσεις; Δεν είναι κρίμα οι απανταχού της γης άρχοντες να αποφασίζουν για τη ζωή του κόσμου, αλλά και ο καθένας μας για τη δική του ζωή, σαν να μη γεννήθηκε ο Χριστός;
Δεν έχουμε πια το δικαίωμα να ζούμε σαν να μην έχουμε δει να επαληθεύεται έμπρακτα και οδυνηρά το γεγονός, ότι όπου εξορίζεται ο Χριστός από τη ζωή μας και περιφρονείται το Ευαγγέλιό Του, εκεί επικρατούν η αδικία, η αλαζονεία, η καταπίεση, η απληστία, η εκμετάλλευση, η υποκρισία και η απαξίωση του ανθρώπου. Και τότε κάνουν την εμφάνισή τους οι ποικίλες τραγικές συνέπειες: τα μίση, οι πόλεμοι, η εκμετάλλευση και εξουθένωση των φτωχών και αδυνάτων, οι οικονομικές κρίσεις, οι οικολογικές καταστροφές και άλλα πολλά, που αποδεικνύουν ότι η επικράτηση της αμαρτίας δεν είναι άμοιρη συνεπειών για τον άνθρωπο.
Από το βιβλίο: «Πρωτοπρεσβύτερος π. Ευέλθων Χαραλάμπους. Ο χαρισματικός και αναστάσιμος καλός ποιμένας και Σαμαρείτης της Εκκλησίας του Χριστού». Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 43.
