Δια-δίκτυο και δια-προσωπικές σχέσεις
Ζούμε στον κόσμο του διαδικτύου, των ηλεκτρονικών διεκπεραιώσεων, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και γενικά στην όσο το δυνατόν ελαχιστοποίηση των εξ επαφής σχέσεων και συναλλαγών.
Γιώργου Κυπριανού
Η τεχνολογία σήμερα όσο ποτέ άλλοτε πήρε απόλυτα τα ηνία της ζωής μας, αντικατέστησε τον άνθρωπο σε υφιστάμενες και προιστάμενες θέσεις, έδωσε άπειρες δυνατότητες και διευκολύνσεις, αδιανόητες μόλις πριν δεκαπέντε χρόνια, και πρόσφερε εναλλακτικούς τρόπους εργασίας. Παρόλη όμως την πρακτική ωφέλεια και χρησιμότητα, έφερε μαζί της και καταστάσεις περίεργες έως και τραγικές. Εθισμός, cybersex, ηλεκτρονικό έγκλημα, εκμετάλλευση, αποχαύνωση και αποξένωση είναι τα πιο διαδεδομένα και παραδεκτά. Ήδη η ιατρική και ειδικότερα η ψυχιατρική ειδικεύονται στο να αντιμετωπίζουν νέου είδους ασθένειες και νοσηρές καταστάσεις που δεν υπήρχαν στο παρελθόν.
Ωστόσο, όσο κι αν το μέλλον φαντάζει τρομακτικό, εντούτοις κάποιες μικρές και συγκρατημένες συμπεριφορές και επιλογές δεν αφήνουν το φως να χαθεί. Ομάδες ανθρώπων ακόμα και εργασίες, αντιδρώντας στην καταδυνάστευση της ηλεκτρονικότητας, επιχειρούν ριψοκίνδυνες πρωτοβουλίες, του τύπου απαγόρευσης κινητών σε χώρους εστίασης ή απαγόρευση ασύρματου διαδικτύου για ουσιαστική επικοινωνία. Φαίνεται ότι οι διά ζώσης σχέσεις και η φυσική επικοινωνία παραμένουν το πρώτο ζητούμενο και αναγκαίο. Κι είναι απόλυτα λογικό. Ο άνθρωπος είναι προιόν σχέσης. Και μάλιστα της πιο άμεσης και στενής. Δεν μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά. Κι αν το επιχειρήσει, τότε θα είναι δυσλειτουργία, υπολειτουργία, παραλειτουργία και τέλος καταστροφική λειτουργία. Ο άνθρωπος αργά ή γρήγορα το συνειδητοποιεί και το προσέχει. Είτε, όταν το βρίσκει, το προφυλάσσει, είτε, όταν το χάνει, το νοσταλγεί. Είτε, όταν παντελώς αντικαθίσταται από την εξ αποστάσεως σχέση, βιώνει εν τέλει τα ευτελή της παράγωγα και ψάχνει ξανά την ουσία της ζωής του στην φυσική παρουσία του άλλου.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση τραπεζικού ιδρύματος σε ευρωπαική χώρα, το οποίο, αντί να επιδοθεί στην αντικατάσταση ανθρώπινου δυναμικού με υπηρεσίες διαδικτυακής εξυπηρέτησης, έπραξε το αντίθετο, ανοίγοντας παραρτήματα σε όλη την χώρα με έστω ένα τραπεζικό υπάλληλο και μειώνοντας στο ήμισυ τις διαδικτυακές του υπηρεσίες. Το αποτέλεσμα, από την τέταρτη θέση στην εγχώρια κατάταξη των τραπεζικών ιδρυμάτων να βρεθεί στη δεύτερη διεκδικώντας απειλητικά ακόμα και την πρώτη. Ο λόγος; Αποδείχθηκε ότι οι υφιστάμενοι και οι νέοι πελάτες προτιμούσαν την φυσική επικοινωνία με υπαλληλικό προσωπικό, παρά την απρόσωπη διαδικτυακή και ηλεκτρονική. Απόδειξη ότι, ακόμα και συμφεροντολογικά, κάποιοι κατανόησαν και αξιοποίησαν την έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου για φυσική επικοινωνία και σχέση και μπράβο τους.
Έστω κι αν σε κάποιους τα πιο πάνω φαίνονται ρομαντικά και υπεραισιόδοξα, η αλήθεια του ανθρώπου παραμένει η ίδια. Ο άνθρωπος αυτοβεβαιώνεται και ανακαλύπτει την ταυτότητά του μόνο μέσα από σχέσεις φυσικές και όχι εναλλακτικές. Ο άνθρωπος του σήμερα, όσο κι αν έχει καταπλακωθεί από τη βαρύτατη και καθηλωτική οθόνη, όσο κι αν προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι έχει βρεί την πληρότητά του στην τεχνολογία, νομοτελειακά θα ’ρθει η στιγμή που όλα θα ανατραπούν. Στο πρώτο χάδι, στο πρώτο σκίρτημα, στην πρώτη ανάγκη, στο πρώτο βλέμμα, στον πρώτο πόνο, στον πρώτο έρωτα, στην πρώτη γέννα, στην πρώτη απώλεια. Τότε είναι που θα πετάξει ως άχρηστες και αχρείαστες τις οθόνες και θα σηκώσει τα μάτια ψηλά για δύναμη και ευχαριστία και θα απλώσει τα χέρια για να χαρεί και να απολαύσει, για να παρηγορήσει και να παρηγορηθεί.
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος
