Εκλογές στην Ιεραρχία, οι υποψήφιοι και η επόμενη ημέρα
Του Δημητρίου Λυκούδη, Δ/ντη Σύνταξης της εφημερίδας «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
Ποια είναι η Εκκλησία που θέλουμε; Πολλές φορές μάς βασανίζει αυτό το ερώτημα και σπεύδουμε να δώσουμε ουκ ολίγες απαντήσεις, από πολλές πλευρές, με απαντήσεις που προσδοκούμε να έχουν και πολλούς αποδέκτες, κυρίως επί των υψηλών! Φθάνουν; Ενδεχομένως, ναι. Ακούγονται; Εκ του αποτελέσματος, όχι!
Λίγες ημέρες πριν, οι μητροπολίτες Θεσσαλονίκης, Παραμυθίας και Φλωρίνης υπέβαλαν την παραίτησή τους. Δεν θα εξετάσουμε αν αυτές κατετέθησαν αφ᾿ εαυτών ή πιέσθηκαν οι ίδιοι και ετεροθελήτως, αναγκάσθηκαν προς παραίτηση. Όχι ότι δεν έχει σημασία, αλλά, επί της παρούσης, το ζήτημα είναι άλλο.
Την ίδια ώρα της κατάθεσης της παραίτησης, και αρκετά πριν σε κάποιες περιπτώσεις, τα διαδίκτυο, τα εκκλησιαστικά και τα τοπικά σάιτ των ως ανω μητροπολιτικών περιφερειών, γέμισαν από μια αδιάντροπη περιφορά ονομάτων, μια ανερυθρίαστη πασαρέλα υποψηφίων προς αρχιερατεία και εκλογή, που προσβάλει καταλυτικά και τους απερχομένους πολιούς ιεράρχες, και την τοπική κοινωνία, αλλά και αυτούς τους ιδίους τους υποψηφίους, τα ονόματα των οποίων, άλλα προωθούνται επί του διαδικτύου και άλλα, πάλι μέσω αυτού του διαδικτυακού μέσου, «καίγονται».
Μάλιστα δε, οι αιχμές από συναδέλφους δημοσιογράφους και αρθρογράφους, ότι ιεράρχες που πίεσαν τους τρεις μητροπολίτες να παραιτηθούν, και στην ουσία εξασφάλισαν δικούς τους ανθρώπους σε μια από τις μητροπόλεις αυτές, ακόμη και στο υψηλότερο σημείο της εκλογής του μητροπολίτου, αυτό και μόνο γεννά την αηδία και αποστροφή σε όσους συντάκτες έγραψαν, υπονόησαν και καλλιέργησαν ή αναπαρήγαγαν στα σάιτ που κατέχουν και εργάζονται αυτές τις «ειδήσεις». Ουσία μηδέν, ενώ κουτσομπολιό και βρώμικο παρασκήνιο, υπέρ ή κατά κάποιων υποψηφίων, απύθμενο. Όσο ευθύνη έχουν όσοι ασχολούνται στα υψηλά με αυτά, άλλη τόση έχουμε και εμείς, που δίνουμε τροφή σε τέτοια ανούσια παρασκηνιακά δρώμενα. Αυτή, αλήθεια, την Εκκλησία θέλουμε; Αυτήν διακονούμε;
Αρχές Οκτώβρη, πρὠτα ο Θεός, η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος θα προβεί στην κάλυψη των τριών μητροπολιτικών θώκων, Θεσσαλονίκης, Παραμυθίας, Φλωρίνης. Άσχετα αν κάποιοι έχουν ράψει εδώ και καιρό τα αρχιερατικά τους! Προς τι, λοιπόν, να ζητούμε από το Άγιον Πνεύμα να φωτίσει την εκλογική διαδικασία προς φωτισμό των συμμετεχόντων αυτής, όταν οι αποφάσεις ήδη, έχουν παρθεί ή, στη χειρότερη, κλείνουν από μέρα σε μέρα;
Η Ιεραρχία μας αποτελείται από διαμάντια, ναι, το τονίζω, διαμάντια ιεραρχών, που κοσμούν και κοσμούνται από το αρχιερατικό αξίωμα. Κάποιες, όμως, ηχηρές παραφωνίες, που υπήρχαν πάντοτε, αλλά κυρίως την τελευταία δεκαετία έχουν παντελώς απολέσει κάθε έλεγχο και εντροπή, καλόν είναι και συνετόν καί πρέπον, εχθές, όχι σήμερα, να μαζευτούν.
Ας ακούγουν όσοι εβρίσκονται επί των υψηλών οικημάτων της Συνόδου και της Ελλαδικής Εκκλησίας. Ο καιρός εγγύς και επειδή «έσονται οι πρώτοι έσχατοι και οι έσχατοι πρώτοι», καλόν είναι, όταν αποσυρόμεθα από μια θέση επί των υψηλών, ο λαός του Θεού να μας θυμάται επ᾿ αγαθώ, να μάς μνημονεύει υιικώς και αγαπητικώς και πόρρω να απέχει από τα χείλη του εκείνη η ταλαίπωρη φράση «ε, τι να κάνει και αυτός…Τόσος ήταν!», κάτι το οποίο και, ειλικρινώς… απεύχομαι!
