Κανείς μοναχός δεν έχει δουλειά με την δική σου ζωή. Οποιοσδήποτε υπεισέρχεται στην προσωπική σου ζωή, αμέσως πρέπει να αναφέρει ποια είναι η δική του θέση. Ο βασιλιάς έχει την θέση του, ο καπετάνιος την θέση του και ο καλόγηρος την δική του. Η θέση του μοναχού είναι το στασίδι του στην εκκλησία, το κελλί και η στρωμνή του, τα οποία συμβολίζουν τον τάφο. Κανένα άλλο δικαίωμα δεν έχει ο καλόγηρος, προ πάντων στην ζωή του άλλου ανθρώπου.
…Τα ποικίλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν (αυτοί οι καλόγεροι) και το ανικανοποίητο της πνευματικής ζωής τους, λόγῳ της ψευδούς χριστιανικής ζωής την οποία ζουν, τους κάνουν να ασχολούνται με τον άλλον, διότι έτσι έχουν μια διασκέδαση, μια ικανοποίηση.
…Γι’ αυτό δεν πρέπει (εγώ ο καλόγηρος) να γνωρίζω τι κάνει ο άλλος. Άν έρθουν να μου μιλήσουν για άλλους, θα τους κλείσω το στόμα ή θα σηκωθώ να φύγω. Κι άν κάποιος έρθει να μου πεί τον πόνο του, θα του πώ, δεν έχεις Γέροντα; στον Γέροντά σου να μιλήσεις. Και άν μου απαντήσει ότι δεν έχει, θα του πώ, να βρείς. Εγώ δεν είμαι Πνευματικός. Και αν είσαι Πνευματικός, θα του πείς, με συγχωρείς, εγώ είμαι καλόγηρος. Δεν θα μπορέσω να συνεχίσω μαζί σου, γιατί εγώ είμαι στο μοναστήρι, εσύ στον κόσμο. Πήγαινε όμως να βρείς έναν Πνευματικό που θα μπορεί να σε παρακολουθεί….
Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
Πηγή: https://www.imkifissias.gr/