Καταρχάς, δεν έχουμε γυναίκες κληρικούς για ιστορικοθεολογικούς λόγους. Κυρίως γιατί ο Ιερέας είναι τύπος του θεανδρικού (Θεός+άνδρας) προσώπου του Ιησού. Ο Κληρικός κλήθηκε όχι να καταλάβει μια βιοποριστική εργασία, αλλά να είναι μέτοχος της Ιεροσύνης του Χριστού.
Ο δεύτερος λόγος που δεν έχουμε γυναίκες κληρικούς στην Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Παράδοση είναι γιατί ο ίδιος ο Χριστός δεν επέλεξε καμία γυναίκα για απόστολο.
Επίσης, βασικός λόγος αυτής της… απουσίας είναι γιατί αν κάποια γυναίκα έπρεπε να κατείχε ιερατικό αξίωμα αυτή θα ήταν η ίδια η Θεοτόκος, αφού αξιώθηκε να γίνει μητέρα του σαρκωθέντος Υιού και λόγου του Θεού. Η Εκκλησίας, μάλιστα, θεωρεί και μόνο το παράδειγμα της Θεοτόκου ως επαρκή απάντηση αυτού του ερωτήματος.
Επιπροσθέτως, τη λύση αυτής της απορίας βρίσκουμε και στην ίδια την αποστολική παράδοση, σύμφωνα με την οποία οι Απόστολοι συμβαδίζοντας και συνεχίζοντας το παράδειγμα του Κυρίου, ουδέποτε χειροτόνησαν γυναίκα.
Πως συμμετέχει, ωστόσο, η γυναίκα στην Ορθοδοξία;
Με πάμπολλους και ουσιαστικούς τρόπους
– Ως Πρεσβυτέρα, συν-διακονώντας με τον Ιερέα
– Τα περισσότερα φιλανθρωπικά έργα βασίζονται στις δραστηριότητες γυναικών κυρίως.
– Η παροχή βοήθειας σε ασθενείς, φτωχούς, και κυρίως ηθική ενίσχυση προβληματικών οικογενειών, παραστρατημένων γυναικών, εγκαταλελειμμένων παιδιών, είναι αρμοδιότητες εκκλησιαστικές, που επωμίζονται κυρίως οι Γυναίκες.
– Η Γυναίκα (όπως βέβαια και κάθε βαπτισμένος Ορθόδοξος) μπορεί να τελέσει και αυτή, το μυστήριο του «βαπτίσματος της ανάγκης» ή «αεροβάπτισμα».