Γιατί η Εκκλησία αρνείται να γίνουν ανάδοχοι όσοι τέλεσαν Πολιτικό γάμο
Η Ορθόδοξος Εκκλησία επιτρέπει την τέλεση του Μυστηρίου του Βαπτίσματος στα παιδιά όσων ετέλεσαν Πολιτικό γάμο, καθώς, γίνεται αβίαστα κατανοητό, τα παιδιά αυτά δε φέρουν ευθύνη για τις πράξεις των γονέων τους.
Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου
Η Αγία μας Εκκλησία δεν τιμωρεί, αλλά νουθετεί, παιδαγωγεί, συμβουλεύει, ορθοτομεί. Όστις εξ υμών τελεί Πολιτικό γάμο, είναι ξεκάθαρο, ο ίδιος εκουσίως και αυτοθελήτως θέτει τον εαυτό του «εκτός» του Σώματος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας μας.
Πλην όμως, κάθε ελευθερία επιφέρει και το τίμημα, καί την ευθύνη της. Όστις επιλέγει, αναφορικά με το ζήτημα του γάμου, να απέχει του Σώματος της Εκκλησίας και «τοποθετεί» τον εαυτό του «εκτός» του Χριστεπωνύμου πληρώματος, ο ίδιος είναι οξύμωρον να «απαιτεί» και να διεκδικεί να συμπεριφέρεται ως μέλος της Εκκλησίας σε άλλα ζητήματα, ως αυτό του αναδόχου δηλαδή στο Μυστήριο του Βαπτίσματος.
Τα Μυστήρια της Αγίας μας Εκκλησίας δεν είναι προϋποθέσεις και αφορμές άσκησης διαπροσωπικών και διπλωματικών σχέσεων. Επομένως, πολύ ορθά πράττει η Αγία μας Εκκλησίας και δεν επιτρέπει να γίνει κάποιος ανάδοχος που έχει τελέσει πριν Πολιτικό γάμο, διότι, πρωτίστως, η Εκκλησία σέβεται την ελευθερία του και την «αποστασία» του που, ο ίδιος, αποφάσισε και δημιούργησε με την τέλεση του Πολιτικού γάμου.
Στον αντίποδα, η Ορθόδοξος Εκκλησία επιτρέπει την τέλεση του Μυστηρίου του Βαπτίσματος στα παιδιά όσων ετέλεσαν Πολιτικό γάμο, καθώς, γίνεται αβίαστα κατανοητό, τα παιδιά αυτά δε φέρουν ευθύνη για τις πράξεις των γονέων τους.
