Ευάγγελου Τσουκάρα
Τον φορτώνει με χρέη ελευθερίας και ευθύνης για όλη τη δημιουργία. Για να μπορούμε να ισχυριζόμαστε πως ως άνθρωποι έχουμε τον απαραίτητο και αναγκαίο σεβασμό απέναντι στη ζωή και τον εαυτό μας, πως είμαστε πνευματικώς ανεπτυγμένα όντα με λογική και εξελιγμένη νόηση, πρέπει να έχουμε συνειδητοποιήσει πως ο κόσμος γύρω μας, και ο,τι αυτός περιέχει, δεν μας ανήκει: «Πάροικοι και παρεπίδημοί εσμεν» σ’ αυτή τη γη, μαζί με εκατομμύρια άλλες μορφές ζωής, τις οποίες οφείλουμε να σεβόμαστε και να προστατεύουμε.
Δεν προστατεύουμε το περιβάλλον επειδή είναι ωραίο και ωφέλιμο, αλλά γιατί είναι υλικό που ανήκει στην Κτίση, είναι οργανισμός δημιουργικός, ανεπανάληπτος και γιατί εμείς οι ίδιοι ταυτιζόμαστε με ενδόμυχη υλική και πνευματική – ηθική σχέση, που οδηγεί στην ορθή συμβίωση και συνέργεια. Η ύλη της φύσης μετέχει στο πνεύμα της καινής κτίσης. Το φυσικό περιβάλλον είναι ο εκλεκτός χώρος όπου ανασαίνει η ανακαινιζόμενη προσωπική υπόσταση μέσα στην Κτίση.
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος