Είναι γεγονός πως τα Μ.Μ.Ε. και οι τεχνοκράτες που τα αντιπροσωπεύουν οδήγησαν στον κατακερματισμό της ψυχοσωματικής ενότητας και αρμονίας του ανθρώπου, καθώς αυτοθέλητα συρρικνώνουν κάθε ανθρώπινη οντότητα σε μηχανή ή σε μετρήσιμο μέγεθος[1].
«Όποιος καρατάει μολύβι όλα τα βλέπει σαν κατάλογο. Όποιος κρατάει κάμερα βλέπει τα πάντα σαν εικόνα. Όποιος ασχολείται με υπολογιστές βλέπει τα πάντα σαν δεδομένα. Και όποιος έχει βαθμολογικούς καταλόγους όλα του φαίνονται σαν νούμερα»[2].
Ο επικοινωνιακός κατακερματισμός των Μ.Μ.Ε. έγκειται ακριβώς στην αδυναμία τους να συνειδητοποιήσουν και να οριοθετήσουν τον ορισμό και τη σημασία της έννοιας “πληροφορία” και πληροφόρηση.
Ο N. Postman γράφει: «Παρακολουθήστε οποιαδήποτε διάσκεψη για τις τηλεπικοινωνίες ή για την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών και θα νιώσετε ότι παρακολουθείτε μια γιορτή νεοτερικών μηχανημάτων που παράγουν, αποθηκεύουν και διανέμουν περισσότερες πληροφορίες, πιο άνετα, με ταχύτητες μεγαλύτερες από ποτέ. Στο ερώτημα “ποιο πρόβλημα λύνει η πληροφόρηση;” η απάντηση συνήθως είναι “πώς να παράγουμε, ν’ αποθηκεύουμε και να διανέμουμε περισσότερες πληροφορίες, πιο άνετα, με ταχύτητες μεγαλύτερες από ποτέ ”. Αυτή είναι η ανύψωση της πληροφόρησης σε ένα μεταφυσικό επίπεδο: η πληροφόρηση ως μέσο και ταυτόχρονα ως σκοπός της ανθρώπινης δημιουργηκότητας. Στο πλαίσιο του τεχνοπώλιου, καταλήγουμε να γεμίζουμε τη ζωή μας με την αναζήτηση πληροφοριών “πρόσβασης”. Με ποιο σκοπό ή σε ποια όρια, δεν είναι ερώτημα της αρμοδιότητάς μας. Και δεν είμαστε συνηθισμένοι να ρωτάμε, από τη στιγμή που το πρόβλημα είναι πρωτόγνωρο. Ο κόσμος ποτέ έως τώρα δεν αντιμετώπισε ένα τέτοιο πλήθος πληροφοριών και δεν είχε το χρόνο να αναλογιστεί τις συνέπειές τους»[3].
Παραπομπές:
[1] Αυτόθι, σελ. 190.
[2] Postman N.,Τεχνοπώλιο, σελ. 27. Ο Μ. Μπέγζος παρατηρεί: «Δέν ἀρκεῖ πιά ἡ ποσότητα τῶν μέσων ἐπικοινωνίας, χρειάζεται καί ἡ ποιότητα τοῦ τρόπου ὑπάρξεως» (Μπέγζου Μ., Νεοελληνική Φιλοσοφία της Θρησκείας, σελ. 231)
[3] Postman N., Τεχνοπώλιο, σελ. 71.