Μητροπολίτη Λεμεσού Γέροντα Αθανασίου
Έτσι μέσα από τους θεόπνευστους λόγους του και τα γραπτά του θα προσπαθήσω να σας πω με λίγα λόγια ποιες είναι οι απόψεις και η διδασκαλία του οσίου γέροντος περί της αγωγής των παιδιών.
Όπως όλοι οι άγιοι έτσι και ο Γέρων Παίσιος εντοπίζει την αρχή της αγωγής των παιδιών πριν ακόμη και από τη γέννησή τους· η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη, λέγει ο Γέρων. Αν η μητέρα που κυοφορεί συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται. Ενώ, όταν η μάνα προσεύχεται και ζη πνευματικά, το παιδάκι στην κοιλιά της μάνας αγιάζεται. Γι᾽ αυτό η γυναίκα, όταν είναι έγκυος, πρέπει να λέη την ευχή, να μελετάη λίγο από το Ευαγγέλιο, να ψάλλη, να μην έχη άγχος, αλλά και οι άλλοι να προσέχουν να μην τη στενοχωρούν. Τότε το παιδί που θα γεννηθή θα είναι αγιασμένο και οι γονείς δεν θα έχουν πρόβλημα μαζί του, ούτε όταν είναι μικρό, ούτε όταν μεγαλώση. Η Εκκλησία μας πάντοτε πίστευε, και σήμερα η επιστήμη πανηγυρικά τη δικαίωσε με τη μελέτη και την ανάγνωση του γενετικού κώδικα (D.N.A.), ότι έχουμε τέλειον άνθρωπο από την πρώτη στιγμή της συλλήψεώς του μέσα στη μητέρα του. Άρα, η αγωγή αρχίζει από αυτή την πρώτη στιγμή της εισόδου του νέου ανθρώπου στον κόσμο αυτό. Γι᾽αυτό ο όσιος Γέρων μιλά τόσο ξεκάθαρα για την περίοδο της εγκυμοσύνης, γιατί είναι πλέον αποδεκτό και επιστημονικά από όλους ότι το έμβρυο δέχεται επιδράσεις από την ψυχολογία της κυοφορούσης μητέρας του, αλλά ακόμη και από το περιβάλλον του.
Μιλάμε σήμερα ακόμη και για επιστήμη ψυχολογίας του εμβρύου που φαίνεται πόσο σημαντική είναι αυτή η περίοδος της ζωής του ανθρώπου, που αρχίζει να δέχεται τα πρώτα καλά ή κακά σπέρματα επιδράσεων ακόμη από τότε που είναι έμβρυο. Κυρίως όμως οι γονείς είναι αυτοί που επιδρούν άμεσα στην αγωγή του εμβρύου ανθρώπου, ιδιαίτερα η κυοφορούσα μητέρα. Πόσες μητέρες που έχουν αγία ζωή είχαν και αγιασμένα παιδιά! Οι γονείς λοιπόν έχουν την ευθύνη της αγωγής από την εμβρυική ηλικία. Αν οι γονείς, έλεγε ο όσιος Πατήρ, κατά το διάστημα που το παιδάκι είναι ακόμη στην κοιλιά της μητέρας, προσεύχωνται, ζούν πνευματικά, το παιδάκι θα γεννηθή αγιασμένο. Και στη συνέχεια, αν το βοηθήσουν πνευματικά θα γίνη αγιασμένος άνθρωπος και θα βοηθάη την κοινωνία. Εφ᾽ όσον λοιπόν η αγωγή του παιδιού αρχίζει από την εμβρυική του ηλικία, πολύ περισσότερο συνεχίζει όταν πλέον το παιδί γεννηθή και είναι υπό την κηδεμονία των γονιών του. Γι᾽ αυτό οι γονείς πρέπει να αισθάνωνται τη μεγάλη ευλογία, το μεγάλο προνόμιο, αλλά και τη μεγάλη ευθύνη του ότι έγιναν γονείς ενός νέου ανθρώπου, εικόνος Θεού, στον κόσμο αυτό.