«Ποίος δεν θέλει ελευθερίαν; Πάντες θέλουν αυτήν, αλλά πρέπει να γνωρίζης εις τι συνίσταται και πως αποκτάται. Ο εφιέμενος ελευθερίας δεσμεύει εαυτόν. Καθ’ ο μέτρον δεσμεύεις σεαυτόν, το πνεύμα σου θα απολαύη ελευθερίας…
Πρέπει να δεσμεύης τα πάθη εντός σου, ίνα μη κατακυριεύουν του πνεύματός σου. Πρέπει να δεσμεύης σεαυτόν, ίνα μη αδικήσης τον πλησίον σου… Συνήθως οι άνθρωποι ζητούν την ελευθερίαν, ίνα πράττουν «ότι θέλουν». Τούτο όμως δεν είναι ελευθερία, αλλ’ η εξουσία της αμαρτίας επί σε.
Η ελευθερία να αμαρτάνης – να γαστριμαργής, να μεθύσκησαι, να μνησικακής, να εκβιάζης, να φονεύης, η να πράττης τι παρόμοιον – ουδόλως είναι ελευθερία, αλλά δουλεία, ως ο Κύριος είπεν: «Πας ο ποιων την αμαρτίαν δούλος εστί της αμαρτίας» (Ιω. η´ 34). Είναι αναγκαίον να προσεύχησαι πολύ, όπως ελευθερωθής της φοβεράς αυτής δουλείας.
Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης