Η έννοια του «χωροχρόνου» στη Θεολογία
Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου
Η αδυναμία από τα Μ.Μ.Ε. να καθορίσουν τον “χωροχρόνο” και την έννοια της πληροφόρησης οδηγεί στην απώλεια της αρχοντικής καταγωγής και του σεβασμού της προσωπικότητας του ανθρώπου, καθώς αλλοτριώνει την ελευθερία και τον απολυτρωτικό χαρακτήρα της “κατ’εἰκόνας” Θεού δημιουργίας του.
«Τα Μ.Μ.Ε. “a priori” τείνουν νά καταργήσουν τά ἰδανικά τῆς ἀνώτερης τέχνης, τῆς εὐγένειας καί τοῦ ἀρχοντικοῦ μεγαλαείου, καί νά τά ὑποκαταστήσουν ἀπό τήν ὑποκουλτούρα τῶν προϊόντων μίας χρήσης, τά ὁποία φυσικά ἀναδύονται ὡς καρπός τῆς ἐμπορευματικῆς δραστηριότητας»[1].
Ο N. Postman παρατηρεί: «Με άλλα λόγια, αυτό που έχουμε εδώ είναι η περίπτωση ενός παραστατικού προτύπου που τρελάθηκε. Από την πρόταση ότι τα ανθρώπινα όντα είναι κατά μια άποψη σαν τις μηχανές, προχωρούμε στην πρότση ότι τα ανθρώπινα όντα είναι ελάχιστα διαφορετικά από τις μηχανές και τελικά ότι τα ανθρώπινα όντα είναι μηχανές. Έπειτα καταλήγουμε αναπόφευκτα στην πρόταση ότι οι μηχανές μπορούν να εξελιχθούν, έτσι ώστε να αντιγράφουν την ανθρώπινη νοημοσύνη και, επομένως, ήταν αναπόφευκτη η έρευνα γύρω από το πεδίο που είναι γνωστό ως τεχνητή νοημοσύνη»[2].
Παραπομπές:
[1] Σεραφετινίδου Μ. Κοινωνιολογία των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, σελ. 377.
[2] Postman N., Τεχνοπώλιο, σελ. 119.
