Λουδάρος Ανδρέας
Ο πατέρας του ήταν από την Συρία και η μητέρα του από τον Λίβανο, εκείνος γεννήθηκε στη Λαοδικεία της Συρίας πριν από 54 χρόνια αλλά η παιδεία του, τον έκανε Έλληνα.
Ο Παύλος Yazigi είναι ο Ελληνορθόδοξος Μητροπολίτης Χαλεπίου που βρέθηκε στο επίκεντρο της παγκόσμιας επικαιρότητας με τον πιο σκληρό και άγριο τρόπο, όταν έπεσε θύμα απαγωγής μαζί με τον Συρο-Ιακωβίτη Επίσκοπο του Χαλεπίου.
Η σχέση της οικογένειας του με την θρησκεία μπορεί να περιγραφεί πολύ απλά βλέποντας την πορεία του ίδιου και των αδερφών του.
Ο Παύλος είναι Μητροπολίτης, η δίδυμη αδερφή του είναι μοναχή και ο μεγαλύτερος αδερφός, ο πρωτότοκος, είναι σήμερα Πατριάρχης Αντιοχείας. Έχουν μια αδερφή ακόμη, τη μοναδική που δεν φορά ράσα.
Στις πρόσφατες εκλογές για την ανάδειξη νέου Πατριάρχη Αντιοχείας, ο Παύλος ήταν «φαβορί» κατά πολλούς, ο Ιωάννης «αουτσαϊντερ» δεν είχε καν δικαίωμα εκλογής. Ο κανονισμός εκλογής άλλαξε, το «αουτσαϊντερ» μπήκε στην «αρένα» κι όλα ανατράπηκαν.
Ο Παύλος έχασε από τον μεγάλο του αδερφό. Κάποιοι λένε ότι απλά αποδέχθηκε την δυναμική που ανέπτυξε σε ανύποπτο χρόνο ο Ιωάννης, άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι ο Παύλος υποχώρησε για χάρη του πρωτότοκου αδερφού του.
Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη Συρία, μετά ήρθε στη Θεσσαλονίκη στο Α.Π.Θ. όπου έγινε θεολόγος. Το 1992 έγινε διδάκτορας. Όσοι τον ξέρουν καλά, μιλούν για έναν δυναμικό χαρακτήρα, λάτρη των νέων τεχνολογιών (έτσι εξηγείται το ότι πρόλαβε να στείλει sms τη στιγμή που τον απήγαγαν), ευγενή και πρωτοπόρο.
Στο Μπαλαμάντ όπου ήταν Ηγούμενος και Κοσμήτορας, φρόντισε να κάνει την ελληνική γλώσσα δεύτερη επίσημη της θεολογικής σχολής. Τα πιο πολλά μαθήματα για την ακρίβεια, στα ελληνικά διδάσκονται.
Χρόνια τώρα έχει φτιάξει διαδικτυακό ραδιόφωνο αλλά και webtv. Είναι blogger, εχει twitter αλλά και προφίλ στο facebook. Ανήκει στην κατηγορία των κληρικών που πιστεύουν πως τα νέα μέσα είναι η μεγάλη ευκαιρία της Εκκλησίας να προσεγγίσει τη νέα γενιά.
Μόνιμη επωδός του όταν μιλάει σε νέους ανθρώπους είναι «να σπουδάζετε, να μορφωθείτε». Οι περισσότεροι από τους φοιτητές του, στο Μπαλαμάντ έχουν περάσει από την Ελλάδα για να μάθουν Ελληνικά. Τους πηγαίνει στο Άγιον Όρος για να μάθουν από πρώτο χέρι την ζωή στην «μητρόπολη» του ορθόδοξου μοναχισμού.
Ζει μεταξύ Τουρκίας και Συρίας. Στην Αντάκια, την αρχαία Αντιόχεια δηλαδή, έχει και ενορίες αλλά και μοναστήρια. Στο Χαλέπι όπου και το κέντρο της Μητρόπολης του οι Χριστιανοί, προ των διώξεων, υπολογίζονταν σε περίπου 20.000. Στην πόλη του Χαλεπίου μάλιστα, έχει ιδρύσει κι ένα μοναστήρι, τη γυναικεία Μονή του Ευαγγελισμού με κάπου 20 περίπου μοναχές.
Όταν δεν είναι στην Συρία ή την Τουρκία, ταξιδεύει στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Πότε σε συνέδρια, πότε για να ενημερώσει την κοινή γνώμη για τους διωγμούς των Χριστιανών και πότε για να μαζέψει πόρους για το έργο του.
Για εμάς εδώ στην Ελλάδα, ίσως να φαίνονται πολλά πράγματα απλά δεδομένα. Για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς της Συρίας, ακόμη και ο εκκλησιασμός μπορεί να μετατραπεί σε παγίδα θανάτου.
Λένε πως ορισμένοι κοντινοί του άνθρωποι, βλέποντας την κατάσταση να γίνεται ανεξέλεγκτη στην Συρία, τον συμβούλεψαν να μείνει στην Τουρκία. Εκείνος προτίμησε να μην εγκαταλείψει την έδρα του.
Το ίδιο έπραξε ακόμη κι όταν δέκα μέρες πριν μια ρουκέτα στόχευσε το σπίτι του στο Χαλέπι. Ήταν πλέον δεδομένο ότι αποτελούσε στόχο. Πάλι δεν έφυγε.
Τώρα βρίσκεται αιχμάλωτος στα χέρια στυγερών εγκληματιών και στις προσευχές χιλιάδων ανθρώπων που εύχονται να έχει αίσιο τέλος η περιπέτεια του.