Μεγάλη Δευτέρα …Η εκκλησία έχει αφιερώσει τη συγκεκριμένη ημέρα, στη μνήμη του Ιωσήφ του Παγκάλου… Η ιστορία του είναι γνωστή από την Παλαιά Διαθήκη. Τα αδέρφια του, τον πωλούν για δούλο στην Αίγυπτο. Η γυναίκα του αφέντη του, του επιτίθεται ερωτικά. Αυτός την αποδιώχνει και καταλήγει στη φυλακή…
Η ερμηνεία που δίνει στα όνειρα του φαραώ, για τις παχιές και τις ισχνές αγελάδες, τον οδηγούν στην ελευθερία, γίνεται ανώτατος άρχοντας της Αιγύπτου, σώζει τον πατέρα του, Ιακώβ, τ’ αδέρφια του, αλλά και όλο το λαό του Ισραήλ. Ο Ιωσήφ μπορεί να φυλακίστηκε, η ψυχή του, όμως, και η σκέψη του, παρέμειναν ελεύθερα.
Aυτή την ελευθερία της ψυχής και του σώματος, γιορτάζει η Εκκλησία.
Ο άνθρωπος που διαπνέεται από την ασκητική προοπτική, στερείται των επιθυμιών του, του εγωισμού του, αφήνει κατά μέρος το συμφέρον, προτιμώντας την αγάπη και την προσφορά, λειτουργεί αρμονικά και ισορροπημένα στη σχέση σώματος και ψυχής, τελικά είναι ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος, διδάσκει η Εκκλησία.
Την ίδια ημέρα διαβάζεται και η παραβολή της καταραμένης συκιάς από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου.
Ο Χριστός περπατώντας στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, την επόμενη μέρα της εισόδου του, είδε μια εύρωστη συκιά με παχύ φύλλωμα. Την πλησίασε για να κόψει ένα σύκο. Η συκιά, όμως, δεν είχε καθόλου καρπούς. Τότε ο Ιησούς την καταράστηκε και αμέσως το δέντρο ξεράθηκε.
Το δέντρο συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών. Ο Ιησούς, έδειξε τη δύναμή του, πάνω στο άψυχο δένδρο, για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.