Η ιερά μονή βρίσκεται στο Παλαιό Τρίκερι η αλλιώς νησί Τρίκερι .Είναι ένας τρίκογχος ναός που οικοδομήθηκε το 1825-1837 στα ερείπια του πυρπολυθέντος ναού το 755, από τους πειρατές.
Αφορμή για το χτίσιμο του ναού ήταν η εύρεση της εικόνας της παναγίας μέσα στη ρίζα μιας ελιάς, από τον μοναχό Δαμιανό. Η εικόνα και το κομμάτι αυτής της ελιάς βρίσκονται ακόμη φυλασσόμενα στο καθολικό της Μονής.
Το καλοκαίρι του 1825 στα κελιά που βρίσκονταν στην αυλή του ναού του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου, έμενε ο μοναχός Δαμιανός Κοσλής, από το Πουρί Πηλίου. Αυτός, φοβούμενος τους πειρατές, είχε κατασκευάσει μία κρύπτη στον χώρο του πυρποληθέντος ναού του Ευαγγελισμού, που ήταν πια ένα δάσος με αγριελιές.
Εκεί βρισκόταν κατά τον μήνα Αύγουστο, όταν οραματίστηκε την Παναγία, που τον πρόσταξε να πάει στην κωμόπολη Τρίκερι και να ζητήσει από τους Εφόρους να στείλουν άνδρες να σκάψουν στα ερείπια του ναού και να βρουν την εικόνα Της.Έτσι και έγινε.
Οι Τρικεριώτες έδειξαν αρχικά κάποια δικαιολογημένη δυσπιστία στα λεγόμενά του, ωστόσο, φοβούμενοι να παρακούσουν την Θεοτόκο, έσκαψαν τον χώρο, βρήκαν τμήμα του μωσαϊκού δαπέδου του πρωτοχριστιανικού ναού, αλλά όχι την εικόνα.
Σύμφωνα με την παράδοση, η Παναγία έκανε το θαύμα.Με νέο όραμα, υπέδειξε στον μοναχό τον ακριβή τόπο όπου ήταν θαμμένη η εικόνα Της και αφ’ ετέρου ανάγκασε (επειδή σηκώθηκε τρικυμία), ομάδα Τρικεριωτών που έπλεαν προς Βόλο, να αράξουν στο νησί. Ήταν η 9η του Σεπτεμβρίου.
Τότε, τους πλησίασε ο μοναχός Δαμιανός και τους παρακάλεσε να σκάψουν εκεί που υπήρχαν τρεις αγριελιές.
Εκείνοι δεν αρνήθηκαν και το πρωί της 10ης Σεπτεμβρίου, την ώρα που ο Κωνσταντίνος Σαράτσης προσπαθούσε να ξεριζώσει την μεγαλύτερη αγριελιά, η αξίνα χτύπησε στην εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας, η οποία τινάχτηκε δύο μέτρα μακριά, στάθηκε όρθια και όλος ο τόπος καλύφθηκε από ένα νέφος άρρητης ευωδίας!
Έντρομοι από θείο φόβο οι σκαπανείς, έπεσαν στα γόνατα μπροστά στην εικόνα και ζητούσαν το έλεος της Παναγιάς.
Η είδηση έφτασε στο Τρίκερι και κλήρος και λαός υποδέχθηκαν την θαυματουργή εικόνα με λιτανεία, την εναπέθεσαν στην Αγία Τράπεζα του μητροπολιτικού ναού της Αγ. Τριάδος, έψαλαν τον Εσπερινό του Ευαγγελισμού και ακολούθησε ολονύκτια Θεία Λειτουργία.
Την ώρα της δοξολογίας άρχισε να ρέει θαυματουργικά άγιο μύρο από τον κίονα της Αγίας Τραπέζης, το οποίο οι ιερείς περισυνέλεξαν και μοίρασαν στο εκκλησίασμα.
Έκτοτε, με εράνους, άρχισε να κτίζεται ο πηλιορείτικου ύφους ναός και γύρω τετράγωνο διώροφο οικοδόμημα σε μορφή μοναστηριακών κορδών. Στο ισόγειο υπάρχουν αποθηκευτικοί χώροι, όπου οι Τρικεριώτες σε περίοδο ελαιοεσοδείας αποθηκεύουν τις ελιές, και στον όροφο ευρύχωρα κελιά. Το όλο οικοδόμημα, όπως αποδεικνύουν οι πολλές εντοιχισμένες επιγραφές, κατασκευάστηκε τμηματικά.
Οι Τρικεριώτες ανέθεσαν, το 1876, «στον Πανιερώτατο και σοφώτατο Αρχιερέα εκ Κωνσταντινουπόλεως κυρ Βενιαμίν, την σύνθεση της Ακολουθίας της Θεοτόκου με Μικρό και Μεγάλο Εσπερινό και Όρθρο, η οποία με δαπάνη ευσεβούς προσκυνητού τυπώθηκε στην Αλεξάνδρεια, το ίδιο έτος».