Ο φωτογράφος του Χριστόδουλου περιγράφει στο ΔΟΓΜΑ
Ένας από τους ανθρώπους που αδιαμφισβήτητα ήταν κοντά στο μακαριστό Αρχιεπίσκοπο σε κάθε κίνησή του ήταν ο φωτογράφος της Αρχιεπισκοπής κ. Χρήστος Μπόνης.
Ο Χρήστος Μπόνης είναι επαγγελματίας φωτορεπόρτερ και ασχολείται με το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ πάνω από 35 χρόνια. Είναι ο προσωπικός φωτογράφος των τριών τελευταίων Αρχιεπισκόπων. Συνεπώς, είναι ένας από τους ανθρώπους που είχαν άμεση επικοινωνία και συνεργασία με το μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.
Ζητήσαμε από τον κ. Μπόνη να μας περιγράψει σε λίγες λέξεις τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του μακαριστού.
«Σαν σήμερα πριν από 8 χρόνια έφυγε από τη ζωή ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Μια μορφή εξεζητημένη, μια προσωπικότητα με πολλούς εχθρούς, αλλά παράλληλα με πολλούς φίλους και θαυμαστές (μπορεί ίσως και περισσότερους από τους εχθρούς). Ένας οραματιστής για το μέλλον της Εκκλησίας με τελείως διαφορετικό σκεπτικό και ιδέες από τους προκατόχους του. Ένας θρησκευτικός ηγέτης που από την πρώτη ημέρα είπε ότι η Εκκλησία πρέπει και δικαιούται να έχει καλύτερη θέση και εικόνα στην ελληνική κοινωνία. Ισχυριζόταν πως η Εκκλησία πρέπει να συμμετέχει εξίσου με την Πολιτεία στα προβλήματα του ελληνικού λαού. Πρέπει να δίνει λύσεις και να επεμβαίνει σε πολλά κοινωνικά ζητήματα πιο γρήγορα και από τις υπηρεσίες του κράτους. Αυτά και πολλά άλλα -τα οποία έχουν γραφτεί κατά χιλιάδες από διάφορους σχολιαστές όλα αυτά τα χρόνια. Χαρίσματα θέλετε, προσόντα, ευλογία από τον Θεό; Όλα μαζί, ίσως, εισχώρησαν στην ανθρώπινη αυτή οντότητα . Συνεπαρμένος από την αγάπη και την λατρεία του κόσμου δεν σταμάτησε πουθενά και με κανένα εμπόδιο να παλεύει για τα πιστεύω του. Φυσικά σαν άνθρωπος μέσα σε όλα αυτά είχε και αδυναμίες. Αδυναμίες που δεν έκρυβε και που τελικά αυτές καθόρισαν την στάση κάποιων (πολλών, λίγων ή πάρα πολλών, δεν έχει σημασία) βρίσκοντας πάτημα να του επιτίθενται αδίκως και δικαίως. Βασίστηκε τα πρώτα χρόνια σε ένα πολυπληθές μείγμα ανθρώπων (σύμβουλοι ονομάστηκαν από μόνοι τους) που προσπαθούσαν να τον ενθουσιάσουν για να κερδίσουν την εύνοια του. Στην αρχή τους άκουσε και τους εμπιστεύθηκε, έπεσε σε λάθη αλλά στην πορεία κατάφερε να χωρίσει το σιτάρι από την ήρα. Οι πραγματικοί πιστοί έμειναν μαζί του. Οι απρόσκοπτοι μνηστήρες εξαφανίστηκαν, όταν έχασαν τα πρωτεία. Εγώ όλα αυτά τα χρόνια έζησα υπέροχες στιγμές, παράλληλα δε σε μια τέτοια σχέση και συναναστροφή θα υπήρχαν και οι αρνητικές στιγμές, αλλά σήμερα θα τις παραμερίσω».
