Ο ορισμός της «αγιότητος» στην Αγία Τριάδα
Στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»
Του Δρος Θεολογίας Αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη
Η αγιότητα είναι το χαρακτηριστικό του Θεού. Και τα Τρία Πρόσωπα είναι άγια, όπως εμφανίζονται στην Βίβλο, στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη.
Ως προς την αγιότητα του Χριστού, παρατηρούμε ότι είναι στενά συνδεδεμένη με τα άλλα δύο πρόσωπα όπως αναφέρεται στην προαγγελία της Γεννήσεώς του: «Η Μαριάμ τότε ρώτησε τον άγγελο πώς θα συμβεί αυτό, αφού δεν έχω συζυγικές σχέσεις με κανέναν άνδρα;»…ο Άγγελος απάντησε: «Το Άγιο Πνεύμα θα έρθει επάνω σου και θα σε καλύψει η δύναμη του Θεού∙ γι’ αυτό και το άγιο παιδί που θα γεννήσεις θα ονομαστεί Υιός Θεού…» (Λκ. 1,34-35). Παράλληλα διαβάζουμε: «…έμεινε έγκυος με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος.» (Μτθ. 1,18). Και πάλι ο Λουκάς σημειώνει για τον Χριστό ότι είναι «πλήρης Πνεύματος αγίου» (Λκ. 4,1).
Κατά την παρουσία του στην γη θαυματουργεί και επιτελεί θαυμαστά πράγματα, φανερώνοντας την αγιότητά του. Αυτή η αγιότητα μεταδίδεται και στους ανθρώπους. Αυτή τον κάνει να αγαπά μέχρι θυσίας τους ανθρώπους, όπως και πραγματικά έγινε και φανερώθηκε με την Θυσία του. Διαβάζουμε στο κατά Ιωάννη: «Όπως εσύ έστειλες εμένα στον κόσμο, έτσι και εγώ έστειλα στον κόσμο αυτούς∙ και για χάρη τους αφιερώνω και προσφέρω τον εαυτό μου σ’ εσένα, ώστε και αυτοί, με την βοήθεια της αληθείας, να είναι αφιερωμένοι σ’ εσένα. Δεν προσεύχομαι μόνο γι’ αυτούς αλλά και για εκείνους που με το κήρυγμα αυτών θα πιστεύσουν σ’ εμένα, ώστε να είναι όλοι ένα, όπως εσύ…Εγώ την δόξα που μου έδωσες την έδωσα σε αυτούς, για να είναι ένα μεταξύ τους, όπως εμείς είμαστε ένα: Εγώ ενωμένος μαζί τους και εσύ ενωμένος μαζί μου, ώστε να αποτελούν μια τέλεια ενότητα, και έτσι ο κόσμος να καταλαβαίνει ότι με έστειλες εσύ και ότι αγάπησες και αυτούς όπως αγάπησες και εμένα. Πατέρα, θέλω αυτοί που μου έδωσες να είναι μαζί μου όπου είμαι και εγώ, για να μπορούν να βλέπουν την δόξα μου, την δόξα που μου χάρισες, γιατί με αγάπησες προτού γίνει ο κόσμος. Πατέρα, δίκαιε κριτή, ο κόσμος δεν σε γνώρισε, ενώ εγώ σε γνώρισα, και αυτοί εδώ έχουν αναγνωρίσει πως μ’ έστειλες εσύ. Τους έμαθα ποιος είσαι και θα συνεχίσω να τους το μαθαίνω, ώστε να είναι μέσα τους η αγάπη με την οποία με αγάπησες, όπως και εγώ θα είμαι μέσα τους». (Ιω. 17,18-26).
Οι χριστιανοί μπορούν να αντιληφθούν το μοναδικό έργο του Χριστού έχοντας λάβει την χάρη από το βάπτισμα και την «ανανέωση του βαπτίσματος» μέσω των Μυστηρίων της Εκκλησίας και κυρίως της Θείας Ευχαριστίας. Οι χριστιανοί με αυτόν τον τρόπο μετέχουν στην ζωή του Χριστού, στην Σταύρωση, στην Ταφή και στην Ανάστασή του. Λαμβάνουν, όσοι το επιθυμούν και αγωνίζονται γι’ αυτό, βάπτισμα «εν πνεύματι αγίω», όπως το διαβάζουμε: «Καθώς ο κόσμος περίμενε και όλοι σκέφτονταν μέσα τους για τον Ιωάννη, μήπως αυτός είναι ο Χριστός, εκείνος απαντούσε σε όλους και έλεγε: «Εγώ σας βαπτίζω με νερό, έρχεται όμως αυτός που είναι πιο ισχυρός από εμένα και πού εγώ δεν είμαι άξιος να λύσω το λουρί από τα υποδήματά του. Αυτός θα σας βαπτίσει με Άγιο Πνεύμα και φωτιά. Στο χέρι του κρατάει λυχνιστήρι για να ξεκαθαρίσει το αλώνι του και να συνάξει το σιτάρι στην αποθήκη του…» (Λκ. 3,15-17).
