Πολλοί από αυτούς συνεχίζουν κανονικά τις δραστηριότητές τους, φορώντας μάλιστα το ράσο στην καθημερινή εργασία τους. Τα τελευταία έξι χρόνια, στο πλαίσιο της οικονομικής δυσπραγίας, η οποία επιβάλλει και τη μείωση των προσλήψεων ιερέων, αρκετές Μητροπόλεις επιχειρούν να καλύψουν τα πολλά κενά σε εφημερίους -κυρίως στην περιφέρεια- με άμισθους κληρικούς, οι οποίοι ήδη ασκούν κάποιο επάγγελμα και αποφασίζουν να χειροτονηθούν, χωρίς μισθό.
Τα συγκεκριμένα παραδείγματα έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια και δίνουν οξυγόνο στις τοπικές Μητροπόλεις, που πολύ συχνά επισημαίνουν το μεγάλο πρόβλημα. Οι εναπομείναντες κληρικοί κάνουν πλέον τιτάνιο αγώνα προκειμένου να καλύψουν τις λειτουργικές ανάγκες περιοχών με λιγότερο πληθυσμό σε έναν νομό. Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο π. Στέφανος Κολυνδρίνης από τη Μητρόπολη Δημητριάδος, μια Μητρόπολη η οποία διαθέτει μεγάλο αριθμό άμισθων ιερέων.
Ο π. Στέφανος ήταν και παραμένει έως σήμερα οδηγός στα λεωφορεία της περιοχής. Πήρε την απόφαση να γίνει ιερέας πριν από λίγα χρόνια. Χωρίς κανέναν δισταγμό, συνεχίζει απρόσκοπτα την επαγγελματική δραστηριότητά του, ενώ παράλληλα η καθημερινότητά του περιλαμβάνει τις εκκλησιαστικές ακολουθίες και τη θεία λειτουργία.
«Ημουν εισπράκτορας»
Ανάμεσα στα δρομολόγια των ΚΤΕΛ ο π. Στέφανος επέλεξε να ακολουθήσει και το δρομολόγιο προς τον Θεό. Για την απόφασή του μίλησε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια». «Εργάζομαι από 18 ετών, μόλις τελείωσα το λύκειο. Ως εισπράκτορας στην αρχή και, μόλις ολοκλήρωσα τη στρατιωτική θητεία μου, ως αποθηκάριος. Από το 2009, οπότε και απέκτησα επαγγελματικό δίπλωμα, εργάζομαι ως οδηγός στο λεωφορείο της οικογένειάς μου. Από μικρό παιδί είχα επαφές με την Εκκλησία και είχα την επιθυμία να γίνω ιερέας παρά το γεγονός ότι οι δικοί μου δεν το ήθελαν ιδιαίτερα. Πριν παντρευτούμε, είχα συζητήσει με τη γυναίκα μου την πρόθεσή μου, ακόμα και αν εργάζομαι ως οδηγός στα ΚΤΕΛ, να ακολουθήσω την ιεροσύνη. Ετσι, πρώτα χειροτονήθηκα διάκος και πριν από λίγους μήνες και ιερέας» τονίζει.
Ο π. Στέφανος αναφέρεται και στον τρόπο με τον οποίο τον αντιμετώπισαν οι συνάδελφοί του στα ΚΤΕΛ και οι επιβάτες, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν υπήρξε κάποια ιδιαίτερη αντίδραση από τους συναδέλφους μου, οι οποίοι περισσότερο τα βάζουν με τους πολιτικούς, τη Μέρκελ και το γεγονός ότι δεν επιτρέπεται πλέον ούτε στην Εκκλησία να έχει περισσότερους έμμισθους ιερείς. Είναι κάτι το οποίο επισημαίνουν συχνά οι συνάδελφοι, όπως άλλωστε και πολλοί άλλοι άνθρωποι».
«Οταν οδηγώ, βγάζω το ράσο και έχω τα ρούχα που φοράνε συνήθως οι οδηγοί των ΚΤΕΛ, με το μπλε πουκάμισο» δηλώνει και προσθέτει: «Βεβαίως, υπάρχουν και πρακτικοί λόγοι, γιατί ένας οδηγός κάνει συχνές στάσεις για να βάλει και να βγάλει πράγματα από το λεωφορείο, οπότε το ράσο δεν βοηθάει πολύ. Οταν όμως τελειώσω το δρομολόγιό μου, το φοράω πάλι κανονικά».
Ο π. Στέφανος, ολοκληρώνοντας τη συνομιλία μας, αναφέρει ότι πλέον είναι ιερέας στον Ιερό Ναό του Αγίου Βλασίου στο ομώνυμο χωριό της Μαγνησίας, κάτι για το οποίο είναι ιδιαίτερα χαρούμενος. Μάλιστα, επισημαίνει ότι ο προηγούμενος υπερήλικος ιερέας του χωριού τον είχε προτρέψει να γίνει κληρικός και να προσπαθήσει να έρθει στο χωριό, ώστε να διακονήσει τους λιγοστούς κατοίκους του.
Συμβουλές οδικής ασφάλειας
Ο 29χρονος π. Στέφανος Κολυνδρίνης αναφέρεται και σε ζητήματα οδικής ασφάλειας και δίνει συμβουλές σε νέους ανθρώπους, τονίζοντας την προσοχή που πρέπει να δείχνουν κατά τη διάρκεια της οδήγησης: «Πολλές φορές σε σχολικές εκδρομές μιλάω με τα παιδιά για την προσοχή που πρέπει να δείχνουν στο τιμόνι. Τα συμβουλεύω να μείνουν μακριά από τις σούζες με τα μηχανάκια και την υπερβολική ταχύτητα. Τακτικά τους λέω ότι πρέπει να έχουν ευθύνη όταν πιάνουν το τιμόνι, γιατί, πέρα από τον εαυτό τους και τους συνεπιβάτες τους, πρέπει να σκέφτονται ότι τα δικά τους λάθη μπορεί να τα πληρώσουν ακριβά κάποιοι άνθρωποι, που δεν φταίνε σε τίποτα».
του Κώστα Παππά – από την εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια που κυκλοφορεί στα περίπτερα