Το 1954 εμφανίστηκε στον οκτάχρονο Αθανάσιο Σύρο, την ώρα που έπαιζε στην πλαγιά ενός λόφου, ως μια άγνωστη μαυροφόρα γυναίκα, ξυπόλυτη να κάνει μετάνοιες. Παρόλο που το έδαφος ήταν ξηρό, με τις μετάνοιες που έκανε η άγνωστη μαυροφόρα, έγινε μαλακό και βούλιαζε σαν ζυμάρι. Στα τρία σημεία που προσκύνησε η γυναίκα άρχισε ο τόπος να αναδίδει μια γλυκιά ευωδία. Σε όσους το είπε κανείς δεν πίστευε. Το ίδιο βράδυ η άγνωστη μαυροφόρα εμφανίζεται στον ύπνο του μικρού Αθανασίου, αλλά αυτή τη φορά έχει ένα φωτεινό στεφάνι στο κεφάλι της.
Ο μικρός τη ρώτησε: «Γιαγιά, ποια είσαι και τι θέλεις από μένα; Φοβάμαι». Και τότε η μαυροφόρα του λέγει: «Μη φοβάσαι, μικρέ μου, εγώ είμαι η Μητέρα του Χριστού, που τόσο τον αγαπάς, και με έστειλε να αποκαλύψω σε σένα, που έχεις καθαρή καρδιά και αγνή ψυχή, ότι στο μεσαίο σημείο από τα τρία που με είδες να προσεύχομαι, εκεί σκάψτε και θα βρείτε την εικόνα μου. Εκείνο το σημείο να γίνει τόπος λατρείας, να γίνει ένας Ναός».
Με τα λόγια αυτά χάθηκε η Παναγία από τον μικρό Αθανάσιο. Το επόμενο πρωί, ο μικρός διηγήθηκε στους γονείς του τη δεύτερη παρουσία της Θεοτόκου και τους παρακάλεσε να σκάψουν εκεί που υπέδειξε η Παναγία. Οι γονείς του και όλο το χωριό δεν τον πίστεψαν. Ο ίδιος, κλονισμένος από το θαύμα, αποφάσισε να κτίσει μόνος του, με πέτρες, ένα μικρό εικονοστάσι στο σημείο που του υπέδειξε η Παναγία και έβαλε μέσα μια μικρή εικόνα της Παναγίας. Η δυσπιστία του χωριού κράτησε χρόνια.
Στις αρχές Ιουνίου του 1962, πήγε στην Ξυνιάδα ένα σκαπτικό μηχάνημα για να ανοίξει δρόμους του χωριού. Αφού ολοκλήρωσε το έργο, οι κάτοικοι του χωριού παρακάλεσαν τον οδηγό να σκάψει στο σημείο που είχε υποδείξει ο τότε μικρός Αθανάσιος, ώστε να βρουν την εικόνα της Παναγίας.
Πραγματικά αυτό έγινε. Χρειάσθηκαν μόνο τρεις εκσκαφές για να βρεθεί η θαυματουργή εικόνα, δίπλα στη ρίζα ενός παλαιού πουρναριού. Η εικόνα φέρει την επιγραφή «Μήτηρ του Θεού Ελεούσα». Η εικόνα φαίνεται να ανήκει στην εποχή της εικονομαχίας (726-842), και διατηρείται σε καλή κατάσταση, παρά την επί αιώνες παραμονή της στο χώμα. Το 1972 έγιναν τα εγκαίνια της Μονής, που κτίστηκε εκεί, η οποία απέκτησε μεγάλη φήμη.
Τα θαύματά της είναι εκατοντάδες. Θεραπεία τυφλού, θεραπεία δαιμονισμένης, τεκνοποίηση δύο ζευγαριών από τη Καρδίτσα, σωτηρία του Μοναστηριού από πυρκαγιά, θεραπεία από καρκίνο παιδιού από τα Φάρσαλα, θεραπεία ενός κωφάλαλου κοριτσιού και εκατοντάδες άλλα. Εορτάζει στις 21 Ιουνίου. Σήμερα η εικόνα της παναγίας της Ελεούσας έχει σκεπαστεί με ασήμι και χρυσό και έχει τοποθετηθεί σε ένα όμορφο προσκυνητάρι.
Ιωάννης Δρούγκας