Ο κληρικός, ο ιερέας, δεν είναι ο οποιοσδήποτε τον οποίον συναντάμε και με τον οποίον συναλλασόμεθα στην καθημερινή μας ζωή.
Η Ιεροσύνη του. Το Λειτούργημά του. Το Σχήμα του. Η Αποστολή του.
Η Παρουσία του, τον θέτουν και τον θέλουν ή του επιβάλλουν να είναι και ΕΝΤΟΣ και ΕΚΤΟΣ του «κόσμου τούτου».
Η θρησκευτική – Χριστιανική αγωγή, η Ελληνορθόδοξη πατερική παράδοση, ο πολιτισμός μας, η ιστορία μας, η ευγένεια ψυχής δεν επιτρέπουν
ν’ απευθύνουμε στον κληρικό τους στερεότυπους κοσμικούς χαιρετισμούς:
«Καλημέρα», «Καλησπέρα», « Καληνύχτα». Ή, «νά’σαι πάντα καλά», «να περνάμε καλά», «άντε γεια», «τα λέμε», που ανταλλάσσουν οι λαϊκοί μεταξύ τους.
Σ’ έναν κληρικό οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και αν τον συναντήσουμε εντός ή εκτός του Ιερού Ναού, με μια ελαφρά κλίση της κεφαλής προς τα κάτω, « δια καταδύσεως η προς Θεόν ημών άνοδος γίνεται», απευθύνουμε με ταπείνωση και με ευλάβεια το : «ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ ΠΑΤΕΡ» και Εκείνος με συνείδηση της υψηλής, της αγίας και ιερής αποστολής Του, ως πνευματικός Φάρος Φωτός Χριστού, ως λειτουργός των αγίων μυστηρίων της Εκκλησίας του Εσταυρωμένου και αναστημένου Ιησού, ως Ορθόδοξη παρουσία- μαρτυρία, ως πατέρας όλων, με σεμνότητα και παρρησία απαντά : « Ο ΚΥΡΙΟΣ».
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός καλεί την Ιεροσύνη « Τέχνην τεχνών και Επιστήμην επιστημών» και τον Ιερέα « Άγγελον Κυρίου».
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι συναντώντας έναν κληρικό ασπαζόμαστε το χέρι του όχι διότι τον εκτιμούμε ως πρόσωπο αλλά διότι αποδίδουμε τιμή στο χάρισμα της ιεροσύνης που έχει. Ασπαζόμαστε το χέρι που διαμέσου του γίνεται η μεταβολή του άρτου και του κρασιού σε Σώμα και Αίμα Κυρίου, ασπαζόμαστε το χέρι αυτό που κάνει το νερό, αγιασμό κτλ. Ασπαζόμαστε το χέρι του ιερέως όποια κι αν είναι η ηλικία του (εάν είναι μεγαλύτερός μας ή μικρότερός μας) όποια κι αν είναι η εμφάνισή του (έχει μακρυά γενειάδα ή κοντά γένια, είναι αδύνατος ή ευτραφής).
Φιλώντας το χέρι του ιερέως ασπαζόμαστε τον ίδιο τον Χριστό, ασπαζόμαστε την Χάρη του Παναγίου Πνεύματος, κι έτσι λαμβάνουμε ευλογία Κυρίου και έλεος.
Ο ιερέας είναι ένας άνθρωπος που μπορεί και να σφάλει και ν’ αμαρτήσει. Καλείται βεβαίως να είναι παράδειγμα ζωής, καθαρότητος, ταπείνωσης, αγάπης, συγκατάβασης, μετάνοιας. Από την μεριά μας όμως καλούμαστε να προσεγγίζουμε τους ιερείς όχι έτοιμοι να σκανδαλιστούμε αλλά έτοιμοι να ωφεληθούμε. Πολλές φορές κατηγορούνται ιερείς για διάφορα πράγματα. Τις πιο πολλές φορές όμως βασικό στοιχείο των κατηγοριών δεν είναι οι πράξεις των ιερέων αλλά η εμπαθή προσέγγιση που έχουνε οι κατήγοροι των ιερέων. Η ιεροκατηγορία είναι μεγάλη αμαρτία και καλό είναι όχι μόνο ν’ αποφεύγεται από εμάς αλλά και να κατακρίνεται κάθε φορά που κάποιος γνωστός ή οικείος την πράξει.
Οι ιερείς είναι αυτοί που θα βγάλουν την δική μας μερίδα στην Ιερή Προσκομιδή με το όνομά μας για να ενωθούμε με όλη την Εκκλησία στην Θεία Λειτουργία. Οι ιερείς είναι αυτοί που θα προσευχηθούν για εμάς στις παρακλήσεις. Οι ιερείς (πνευματικοί) είναι αυτοί που θα διαβάσουν συγχωρητική ευχή για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας. Οι ιερείς είναι αυτοί που θα βαπτίσουν τα παιδιά μας, που θα μας παντρέψουν, που θα μας κοινωνήσουν, που μας κηδεύσουν.
Είδες ιερέα στον δρόμο; άσε την δουλειά σου για λίγο και πάνε πάρε την ευχή του. Την ευλογία αυτή που κανείς άλλος δεν μπορεί να σου δώσει μην την προσπεράσεις. Την ευλογία του Χριστού, την ευλογία του Θεού μην την λοξοκοιτάς, μην την παραθεωρείς. Πήγαινε και φίλα το χέρι του χωρίς ντροπή, χωρίς ενδοιασμούς. Πολλά θαύματα γίνανε μόνο από αυτό το φίλημα του χεριού ενός ιερέα διότι ο άνθρωπος το ασπάσθηκε με πίστη και ταπείνωση, εμπιστευόμενος την Χάρη του Θεού ότι θα έρθει και θα τον ευλογήσει και το θαύμα έγινε…