Στις περιοδείες συνήθως το αυτοκίνητο δεν είναι δυνατό να φθάσει σε όλες τις περιοχές. Έτσι πολλές φορές, είμαστε υποχρεωμένοι να περπατούμε αρκετές αποστάσεις με τα πόδια. Κάποτε βρεθήκαμε στην περιοχή των Νάντι. Οι νέοι μιας ενορίας ήθελαν να μου δείξουν πώς ετοιμάζουν οι ίδιοι το κτίσιμο μιας εκκλησίας με τούβλα (το χώμα στην περιοχή αυτή είναι κόκκινο και κατάλληλο για την κατασκευή τούβλων). Έτσι ύστερα από πορεία δύο ωρών ανεβήκαμε κατεβήκαμε πλαγιές, περάσαμε μέσα από δάση και ποτάμια φθάσαμε στον προορισμό μας. Η επίσκεψη μας εκεί δεν είχε γίνει εκ των προτέρων γνωστή. Η έκπληξη μας ήταν μεγάλη.
Βρήκαμε μια ομάδα νέων να ετοιμάζουν την κατασκευή των τούβλων με τα οποία θα έκτιζαν την εκκλησία της ενορίας του χωριού τους. Ο ενθουσιασμός τους για το έργο αυτό ήταν απερίγραπτος. Η χαρά τους που με τους δικούς τους κόπους θα μπορούσαν να φτιάξουν τον οίκο του Θεού το ίδιο. «Θέλουμε να έχουμε τον δικό μας ναό, για να δοξολογούμε τον Κύριό μας χωρίς δυσκολίες κι όχι κάτω από τα δένδρα και τον καυτερό ήλιο ή τις βροχές. Αγαπούμε τον Θεό μας και θέλουμε να Τον λατρεύουμε όπως Του αξίζει. Έτσι θα έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας ότι κάναμε κάτι γι’ Αυτόν, αφού Εκείνος συνέχεια μας υπηρετεί και μας δίνει τα πάντα». Τους συγχάρηκα για τον ζήλο τους και έφυγα ευχαριστημένος, αλλά και ενισχυμένος εσωτερικά. Είπα μέσα μου: με τέτοιους ανθρώπους και μάλιστα νέους πώς να μην προοδέψει η Ορθοδοξία στην Αφρική;
Από το βιβλίο Μαρτυρίες Ζωής, Τόμος 1ος, σελ. 141-142.
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος