π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Πώς να σε πείσω για την «ελευθερία των τέκνων του Θεού», όταν η σχέση σου μαζί Του είναι δούναι και λαβείν;
Πώς να σε πείσω για την αναγκαιότητα της προσευχής, όταν την βλέπεις ως καθήκον κι όχι ως συνάντηση με το «Θεό της καρδίας»;
Πώς να σε πείσω για την απόλαυση της Λειτουργίας, όπως και όλων των ακολουθιών, όταν ρωτάς πότε τελειώνει κι όχι πότε αρχίζει;
Πώς να σε πείσω για το πέταγμα της ψυχής προς τα άνω, κατά την εξομολόγηση, όταν τη βλέπεις ως δικαστήριο;
Πώς να σε πείσω για την ελευθερία που νιώθει όποιος συγχωρά, όταν τη συγχώρεση την εκλαμβάνεις ως αδυναμία;
Πώς να σε πείσω για την παιδαγωγία που ενεργεί ο Θεός στους δικούς Του, όταν τις δοκιμασίες τις θεωρείς απόρριψή Του;
Πώς να σε πείσω για την αγάπη Του, που κρύβεται στη σιωπή Του, όταν νομίζεις πως αυτή εκφράζει την αδιαφορία Του;
Πώς να σε πείσω ότι η όποια πτώση σου μπορεί να κρύβει την αφετηρία για νέα ζωή, τη ζωή Του, όταν ο εγωισμός σου δεν αντέχει το τσαλάκωμα του εαυτού σου;
Πώς να σε πείσω ότι πάντα ο Χριστός ακούει τις προσευχές μας κι απαντά όταν και όποτε είμαστε έτοιμοι, όταν θέλεις να γίνεται αυτό που θέλεις όποτε κι όπως το θέλεις;
Πώς να σε πείσω ότι πέρα από αυτό που βλέπουμε κι ακούμε κι αγγίζουμε, υπάρχει ο υπέρ αίσθηση κόσμος, όταν δεν αισθάνθηκες ποτέ την παρουσία Του;
Πώς να σε πείσω για τη ματαιότητα των εγκοσμίων, όταν δεν υποψιάζεσαι τον κόσμο του επέκεινα και δεν πόθησες την ομορφιά του;
Πώς να σε πείσω για το μεγαλείο του προσώπου του Χριστού ως Θεανθρώπου, αφού δεν έγινε για σένα το Α και το Ω της ζωής σου;
Πώς να σε πείσω για την εκκλησία του Χριστού, που είναι το Σώμα Του, ότι εκεί Τον συναντάς ουσιαστικά και υπαρξιακά, όταν θεωρείς την Εκκλησία μόνο ως θεσμό – οργανισμό με ατελή μέλη;
Πώς να σε πείσω, τέλος, για ό,τι ωραίο, θεϊκό και αιώνιο μπορείς να ζήσεις από τώρα, με τη μετάνοια και την ταπείνωση, αν το Άγιο Πνεύμα δεν σε πείσει με τον ερχομό στην καρδιάς σου, όταν τη βρει ανοιχτή;
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος