Στη διάρκεια εκείνης της εποχής, κάποιοι Ιρλανδοί Σάξωνες πιάστηκαν σκλάβοι, μερικοί πήγαν στην μητέρα Κωνσταντινούπολη για να ενταχθούν στο τάγμα των Βαράγγων του «Βυζαντινού» Έλληνα αυτοκράτορα και κάποιοι άλλοι σαν τον Ρομπέν των Δασών, παρέμειναν στην πατρίδα τους να παλέψουν εναντίον του βάρβαρου εισβολέα.
Οι Άγγλοι στρατιώτες που πήγαν στην Κωνσταντινούπολη ήταν πολλοί περισσότεροι από τους Σκανδιναβούς Βάραγγους στρατιώτες του Έλληνα αυτοκράτορα, των οποίων στρατηγός τους, ήταν ο Νορβηγός Χάραλντ Χαντράδα Γ΄. Κάτι που σημαίνει ότι εκείνη την εποχή, η Νορβηγία ήταν ακόμη Ορθόδοξη! Μετά τους πανηγυρικούς εορτασμούς των επαναστατών προς τιμήν της νίκης τους το 1089 μ.Χ. εναντίον των εισβολέων, ο Ρομπέν τραυματίστηκε σε μια μάχη, πήγε σε ένα κοντινό μοναστήρι, ζήτησε βοήθεια από μια Νορμανδή μοναχή αλλά εκείνη τον άφησε να πεθάνει από αιμορραγία, επειδή αυτή, μόλις είχε αρνηθεί την Ορθοδοξία προς χάριν του Παπισμού!
Ο τάφος του Ρομπέν όπως είναι σήμερα στο Kirklees Park.
Η αγγλική ιστορία που αναφέρει ότι ο Ρομπέν πάλεψε εναντίον του «κακού Βασιλέα Ιωάννη» και υπέρ του «καλού Βασιλέα Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου», είναι ένας έξυπνος μύθος! Από τότε και στο εξής και μετά την οριστική ήττα των Ορθοδόξων επαναστατών, ο απλός Ορθόδοξος λαός τοποθετήθηκε από τους κατακτητές σε μικρά χωριά και οι άνθρωποι μακριά ένας από τον άλλον. Tότε ο σκλαβωμένος λαός εξαναγκάστηκε να ζει με 40.000 κάστρα από στρατιώτες να τον παρακολουθούν από το πρωί έως το βράδυ! Nα πώς και γιατί οι Ορθόδοξοι, τότε, Ιρλανδοβρετανοί σκλάβοι, εξαναγκάστηκαν να χάσουν την Ορθόδοξη Πίστη τους, ενώ παράλληλα και οι Επίσκοποί τους δολοφονήθηκαν από τους κατακτητές.
To μοναστήρι του “Kirklees Priory” στο οποίο ο Ρομπέν αφέθηκε στον θάνατο το 1089 μ. Χ, ήταν ένα Κιστερκιανό γυναικείο μοναστήρι που σήμερα βρίσκεται στο “Kirklees Park” του Clifton κοντά στο Brighouse, στο Yorkshire της Αγγλίας.