Όπως η ίδια περιγράφει: «από μικρή συναντούσα κοντά μου εκκλησίες του αγίου Νεκταρίου, εικόνες, διάφορα. Από ένα σημείο και μετά ήξερα όταν έβλεπα μια εκκλησία σε εκδρομή ότι υπάρχει εκεί μέσα εικόνα του Αγίου. Θα μου πείτε ότι δεν είναι και τόσο σπάνιο, κι όμως, όταν σταματάει κανείς σε ένα εκκλησάκι από αυτά που έχουν χτισμένα στους δρόμους με 2-3 εικόνες μέσα και είναι Άγιος Νεκτάριος δεν είναι τόσο τυχαίο. Όταν μετακομίσαμε στην Αθήνα, η εκκλησία κάτω από το σπίτι μας είχε ένα παρεκκλήσι. Άγιος Νεκτάριος φυσικά… Όταν αγοράσαμε σπίτι με τον σύζυγο μου πήγαμε στην ενορία μας και φυσικά υπήρχε κάτι σαν παρεκκλήσι στον κάτω όροφο όπου μαζεύεται κόσμος. Άγιος Νεκτάριος φυσικά…».
Και εξιστορεί το θαύμα που της έσωσε τη ζωη: «Στα 18 μου, ξημερώματα της μνήμης του Αγίου Νεκταρίου 09/11 γυρνούσαμε με τους φίλους μου από βραδινή έξοδο. Ξαφνικά, ενώ καθόμουν στο πίσω κάθισμα, ζήτησα από την φίλη μου να βάλουμε τις ζώνες ασφαλείας. Εκείνη με κοίταξε περίεργα και με καχυποψία λέγοντας πως αφού είμαστε στο πίσω κάθισμα δεν είναι απαραίτητο. Εγώ, όμως, επέμενα και ευτυχώς με άκουσε. Μόλις βάλαμε τις ζώνες έγινε ένα σοβαρό τρακάρισμα. Το πίσω μέρος του αυτοκινήτου «τσαλακώθηκε» τελείως. Μας έσωσαν οι ζώνες. Είμαι σίγουρη ότι ήταν ο Άγιος Νεκτάριος. Από τότε έχω τάξει ότι όταν ο Θεός μου χαρίσει ένα παιδί θα είναι ταγμένο στον Άγιο».