Τα πρόσκαιρα και τα αιώνια
Τι θα ωφεληθείς εάν απολαύσεις σ’ όλη σου τη ζωή τις ηδονές, τα υλικά αγαθά, τη δόξα και ζημιωθεί η αθάνατη ψυχή σου; Πόσα χρόνια μπορούν να διαρκέσουν οι ηδονές, τα πλούτη, η δόξα;
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι σε λίγες δεκαετίες εξαντλείται η ζωή μας. Έπειτα όσο ο χρόνος παρέρχεται, η ικανότητα του ανθρώπου για απολαύσεις μειώνεται. Ένας άρρωστος πλούσιος τρέφεται φτωχότερα από έναν ζητιάνο. Τι λοιπόν κερδίζεις όταν προσκολληθείς στον παρόντα αιώνα και απωλέσεις τον μέλλοντα αιώνα που είναι ατέρμων; Σκέφθηκες ποτέ τη βασιλεία του Θεού, τη γλυκύτητα του Παραδείσου, τη δόξα των αγγέλων, το φως του ουρανού, τη μελωδία των αΰλων πνευμάτων που περικυκλώνουν τον θρόνο του Θεού και τον υμνούν ακαταπαύστως; Σκέφθηκες πόσο επιζήμια αντιπαροχή κάνεις όταν στερείσαι τα ουράνια αγαθά χάριν των επιγείων;
Σκέφθηκες ποτέ την αιώνια κόλαση, το πυρ το εξώτερον, τον σκώληκα τον ακοίμητο, τον κλαυθμό και τον τριγμό των οδόντων; Ούτε δέκα χρόνια διαρκούν, ούτε δέκα αιώνες, ούτε δέκα χιλιετηρίδες, ούτε δέκα εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια χρόνια! Ούτε τελειώνουν, ούτε μειώνονται, ούτε εξασθενούν! Σε συμφέρει, σκέψου σοβαρά, να πορευθείς εις το πυρ το εξώτερον, το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού, επειδή προτίμησες τη δόξα και τον πλούτο και τις απολαύσεις της παρούσης ζωής;
Πού είναι η δόξα, η δύναμη και η βασιλεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Μεγάλου Καρόλου, του Αττίλα, του Διοκλητιανού, του Δεκίου και όλων εκείνων που εβασίλευσαν και όσων πολέμησαν τον Θεό; Πού είναι οι μεγιστάνες του πλούτου, που τα ονόματά τους ήταν θρύλος και διηγήματα στα στόματα των ανθρώπων; Τι έμεινε απ’ αυτούς; Ποιος τους ενθυμείται, ποιος ζηλεύει το τέλος τους, τον άδοξο θάνατό τους, τη δυσφημία που αφήκαν; Ποιος είναι πράγματι πιο κερδισμένος και ωφελημένος και αξιοθαύμαστος και αξιομίμητος και αξιοζήλευτος από εκείνον που είναι σταθερός στην πίστη και συνεχώς αγωνίζεται και κοπιάζει και ταλαιπωρείται και αντιστρατεύεται και μάχεται τα θελήματα της σαρκός και τις ροπές του παλαιού ανθρώπου για να εφαρμόσει τον νόμο του Θεού και να μην περικλεισθεί στα θανατηφόρα δίχτυα της αμαρτίας;
Η ζωή μας εδώ στη γη είναι διανυκτέρευση σ’ ένα ξενοδοχείο. Είτε αναπαυτικά είτε κουραστικά κοιμηθούμε, η νύχτα θα παρέλθει και θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Είτε άνετα, είτε δύσκολα, είτε πλούσια, είτε φτωχά, είτε ευτυχισμένα, είτε ταλαιπωρημένα ζήσουμε, η ζωή γρήγορα θα παρέλθει και σαν ανήσυχοι οδοιπόροι θα καταλήξουμε στην ουράνια και μόνιμη πατρίδα.
«Τι ωφελήσει άνθρωπον, εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;»
Από το βιβλίο: † Αρχιμ. Σεραφείμ Δημόπουλου, ΛΟΓΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ Α’. Έκδοση Φιλ. Σωματείου «Ιωάννης ο Χρυσόστομος», Λάρισα 2015.
